Η παρούσα μελέτη σκοπό έχει να προσεγγίσει τους ναυτικούς κανόνες της προεπαναστατικής και επαναστατικής περιόδου, επανατοποθετώντας τους στο ευρύτερο οικονομικό-πολιτικό γίγνεσθαι της νεότερης διεθνούς ναυτιλίας. Με σημεία αναφοράς αφενός τη διεθνικότητα των οικείων θεσμών, αφετέρου την κυκλικότητα της ναυτιλιακής αγοράς, επιχειρείται να φωτιστούν, αρχικώς μακροσκοπικά, οι ευρύτεροι συσχετισμοί ισχύος και οι δικαιϊκές αρχές στις οποίες αυτοί είχαν αποκρυσταλλωθεί κατά την εποχή της τουρκοκρατίας, ώστε να αναδειχθεί στη συνέχεια, μικροσκοπικά, πώς η ελληνόκτητη πλοιοκτησία και οι πρώιμες δομές αυτοδιοίκησης ενστερνίστηκαν τις αρχές αυτές, τις αξιοποίησαν και τις εφάρμοσαν.