Πιλοτική δίκη. Απόρριψη (πρώτης) προσφυγής λόγω αοριστίας του δικογράφου στο σύνολό του και άσκηση δεύτερης προσφυγής κατ’ άρθρο 70 παρ. 1 ΚΔΔ. Έννοια «τυπικού λόγου»: κάθε εν γένει λόγος απαραδέκτου για έλλειψη δικονομικής προϋπόθεσης -πλην των θεσπιζόμενων εξαιρέσεων- που οδήγησε στην απόρριψη της προσφυγής χωρίς να εξετασθεί η βασιμότητά της, εφόσον η έλλειψη δύναται αντικειμενικώς να καλυφθεί με την εκ νέου άσκηση προσφυγής. Η αοριστία του δικογράφου της προσφυγής υπάγεται στην έννοια της απόρριψης για τυπικό λόγο του άρθρου 70 παρ. 1 ΚΔΔ. (Αντίθετη μειοψηφία): Η αοριστία του δικογράφου της προσφυγής ανάγεται στο ουσιαστικό περιεχόμενό του, ως εκ τούτου δεν συνιστά τυπική έλλειψη και δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις επιτρεπτής άσκησης δεύτερης προσφυγής. Η εξαιρετική δικονομική δυνατότητα άσκησης δεύτερης προσφυγής δεν αντίκεται στο Σύνταγμα και την αρχή του κράτους δικαίου διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο αφενός πραγματώνεται ουσιαστικά το θεμελιώδες δικαίωμα δικαστικής προστασίας και αφετέρου επιτυγχάνεται η ενιαία αντιμετώπιση
των ενδίκων βοηθημάτων που απορρίπτονται για τυπικό λόγο (πρβλ. άρθρο 76 παρ. 1 ΚΔΔ). (Αντίθετη μειοψηφία): Η ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 70 ΚΔΔ αντίκειται στο Σύνταγμα και στην αρχή της ασφάλειας του δικαίου, διότι έχει ως αποτέλεσμα να διαρρηγνύεται η
βασική διοικητική αρχή της άπαξ ασκήσεως των ενδίκων μέσων και να παρατείνεται η αμφισβήτηση της νομιμότητας της -προσβαλλόμενης- διοικητικής πράξης, ενώ παράλληλα παραβιάζεται η δικονομική ισότητα των διαδίκων με την ευνοϊκή μεταχείριση του διαδίκου που δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια. Εξάλλου, η ενιαία μεταχείριση των απορριφθέντων για τυπικό λόγο ένδικων μέσων (προσφυγή - αγωγή) παραγνωρίζει τη διαφορετική φύση και αποστολή τους.