Στο πλαίσιο της εξεταζόμενης υπόθεσης, ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης που απέρριψε την ένστασή του για ασφάλιση στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα λόγω της απασχόλησής του ως οδηγός σχολικού λεωφορείου.
Η έννομη βάση για την ασφάλιση στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα καθορίζεται από την Επιτροπή Κρίσεως Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, η οποία γνωμοδοτεί με βάση τα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα, τις διεθνείς αντιλήψεις και τις πραγματικές συνθήκες εργασίας. Η απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που εκδίδεται μετά από γνώμη της εν λόγω Επιτροπής, καθορίζει τις εργασίες, τις ειδικότητες και τους χώρους εργασίας που υπάγονται στην κατηγορία των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
Στην περίπτωση του προσφεύγοντος, ο οποίος εργαζόταν ως οδηγός σχολικού λεωφορείου, το κρίσιμο ζήτημα είναι αν η συγκεκριμένη εργασία πληροί τα κριτήρια για την υπαγωγή στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Η διενέργεια της εργασίας αυτής στο περιβάλλον των επιβατικών μεταφορών, ανεξαρτήτως της κύριας ή δευτερεύουσας φύσης της δραστηριότητας του εργοδότη, ενδέχεται να εκθέτει τον οδηγό σε συνθήκες που θεωρούνται βαρείς και ανθυγιεινές.
Σύμφωνα με το άρθρο 104 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του ΙΚΑ και την εν λόγω απόφαση του Υπουργού Εργασίας, οι οδηγοί λεωφορείων υπάγονται στις βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Το κρίσιμο είναι να διαπιστωθεί αν οι συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας του προσφεύγοντος συμφωνούν με τα κριτήρια που ορίζει η νομοθεσία για την υπαγωγή στην εν λόγω κατηγορία, λαμβάνοντας υπόψη τα φυσικά, χημικά, βιολογικά, εργονομικά και διάφορα άλλα κριτήρια που καθορίζουν τη βαρύτητα και την ανθυγιεινότητα των εργασιών.
Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της υπόθεσης και την εφαρμοστέα νομοθεσία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι οδηγοί λεωφορείων, και ειδικότερα οι οδηγοί σχολικών λεωφορείων, υπάγονται στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών εργασιών. Αυτό οφείλεται στο χώρο εργασίας τους, δηλαδή στις επιβατικές μεταφορές, ανεξάρτητα από το αν αυτή η δραστηριότητα αποτελεί την κύρια ή δευτερεύουσα δραστηριότητα του εργοδότη τους.
Το Δικαστήριο απέρριψε την ερμηνεία που προέβαλε η διοίκηση σχετικά με τη διάκριση μεταξύ κύριας και δευτερεύουσας δραστηριότητας για την υπαγωγή στα Β.Α.Ε., καθώς κρίθηκε αντίθετη προς το γράμμα και τον σκοπό της εφαρμοστέας νομοθεσίας. Έκρινε ότι το σκοπός των διατάξεων περί Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων είναι η ευνοϊκότερη ασφαλιστική μεταχείριση των εργαζομένων που απασχολούνται σε τέτοιες εργασίες, επομένως, δεν είναι δυνατή η περιοριστική ερμηνεία που θα εξαιρούσε οδηγούς λεωφορείων από το καθεστώς αυτό, βάσει της δραστηριότητας του εργοδότη τους.
Συνεπώς, το Δικαστήριο αποφάσισε υπέρ της ακυρώσεως της προσβαλλόμενης απόφασης που απέρριψε την ένσταση του προσφεύγοντος για την ασφάλιση στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα και αναγνώρισε ότι ο προσφεύγων υπάγεται στο καθεστώς των Β.Α.Ε. για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο απασχολήθηκε ως οδηγός σχολικού λεωφορείου, επιβεβαιώνοντας την ευνοϊκότερη ασφαλιστική μεταχείριση που προορίζεται για τους εργαζόμενους σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.