Αριθμός Απόφασης: 9/2022
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΜΕΛΟΥΣ ΑΕΡΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
(συνέχεια αυτόφωρης διαδικασίας μετά από αναβλητική απόφαση κατ’ άρθρα 423 και 424 ΚΠΔ)
Το Δικαστήριο συγκροτήθηκε από τους Δικαστές
1.Βαμβακόπουλο Θρασύβουλο, Στρατιωτικό Δικαστή Β΄, Προεδρεύοντα Δικαστή, ο οποίος αναπληρώνει κατ’ αρ. 173 Σ.Π.Κ. τον τακτικό Πρόεδρο του Αεροδικείου, λόγω κωλύματος του τελευταίου,
2. Μανάρα Καλομοίρα, Στρατιωτικό Δικαστή Γ΄,
3. Κωνσταντάρα Ευαγγελία, Στρατιωτικό Δικαστή Γ΄, που ορίστηκαν από τον Πρόεδρο του Αεροδικείου, και τους Στρατοδίκες:
4. Τσιαντή Στέργιο, Ασμχο, της δυνάμεως της 113 ΠΜ, και
5. Κουκογιάννη Δρόσο, Ασμχο της δυνάμεως της 113 ΠΜ, οι οποίοι κληρώθηκαν με την με αριθμό 7/2022 απόφαση του Τριμελούς Αεροδικείου Θεσσαλονίκης, ως μέλη.
Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στη Θεσσαλονίκη, στην ειδική αίθουσα του Αεροδικείου Θεσσαλονίκης, την 26η του μήνα Φεβρουαρίου του έτους δύο χιλιάδες είκοσι δύο (2022) και ώρα 10:00΄. Στη συνεδρίαση παρέστησαν ο Εισαγγελέας Αλεξόπουλος Αγγελής, Στρατιωτικός Δικαστής Β΄, Αντεισαγγελέας και η Γραμματέας Έδρας Ειρήνη Στυλίδου, Λοχαγός (ΣΔΓ), η οποία ορίστηκε από τη Γραμματέα του Αεροδικείου Θεσσαλονίκης.
Με την έναρξη της συνεδρίασης οι προαναφερόμενοι Αεροδίκες έδωσαν, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου, τον προβλεπόμενο στο άρθρο 183 ΣΠΚ όρκο.
Ακολούθως προσκλήθηκε για να δικαστεί ο ... ... του ... , ο οποίος παραπέμφθηκε από τον Εισαγγελέα του Αεροδικείου Θεσσαλονίκης στο ακροατήριο του Αυτοφώρου Πενταμελούς Αεροδικείου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα άρθρα 417 επ. ΚΠΔ (διαδικασία επ’ αυτοφώρω πλημμελημάτων), με προφορική γνωστοποίηση των στοιχείων της κατηγορίας, για την οποία συντάχθηκε η με αριθμό .../2022 έκθεση γνωστοποίησης, κατηγορούμενος για: α) ενδοοικογενειακή απειλή, β) λόγω εξύβριση, γ) έργω εξύβριση κατά συρροή (πρ.2) και δ) διατάραξη οικιακής ειρήνης.
Ο κατηγορούμενος παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο αυτοπροσώπως. Ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του και αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ... , γεννήθηκε το έτος 1978 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στο ... Θεσσαλονίκης (οδός: ... αρ. …), είναι Ασμιας (ΕΟΧΟΜ) της δυνάμεως της 113 ΠΜ με Α.Φ.Μ. … υπαγόμενος στη Ζ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε ότι διορίζει συνήγορο την δικηγόρο Μπαλάσκα Μαρία του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΑΜ: 1796), που είναι παρούσα και κατέθεσε το υπ’ αριθ. …/25-2-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του ως άνω Δικηγορικού Συλλόγου.
Ο Πρόεδρος κάλεσε τον κατηγορούμενο να διατυπώσει συνοπτικά τη θέση του επί της κατηγορίας και παράλληλα του εξήγησε τα δικαιώματά του. Ειδικότερα τον πληροφόρησε ότι έχει το δικαίωμα να προβάλει κατά της κατηγορίας αυτής όλους τους ισχυρισμούς του, να κάνει ερωτήσεις και να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του μετά από την εξέταση κάθε μάρτυρα ή την έρευνα οποιουδήποτε αποδεικτικού μέσου.
Στη συνέχεια εμφανίσθηκε η ... ... του ... , φοιτήτρια, κάτοικος ... Θεσσαλονίκης (οδός ... …), η οποία δήλωσε ότι παρίσταται για την υποστήριξη της κατηγορίας στη δίκη αυτή κατά του κατηγορουμένου. Δήλωσε ότι διορίζει συνήγορό της τη δικηγόρο Αλεξίου Μαρία Άννα του Δικηγορικού Συλλόγου Λαμίας (ΑΜ: 400), η οποία είναι παρούσα και κατέθεσε το υπ’ αριθμόν …/26-2-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του ως άνω Δικηγορικού Συλλόγου, καθώς επίσης και το με κωδικό … παράβολο ποσού σαράντα ευρώ (40), συνοδευόμενο από το αντίστοιχο αντίγραφο γραμματίου είσπραξης της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Κατά της παραστάσεως αυτής δεν προβλήθηκε αντίρρηση.
Με την έναρξη της συζήτησης πήρε τον λόγο ο Εισαγγελέας και απήγγειλε συνοπτικά τις κατηγορίες, όπως αυτές αναφέρονται στην υπ’ αριθ. .. /2022 συνοπτική έκθεση γνωστοποίησης (418 ΚΠΔ), είπε ότι για την υποστήριξή τους κάλεσε προφορικά κατ’ άρθρο 421 παρ.1 εδ. β΄ ΚΠΔ για εξέταση τις μάρτυρες: α) ... ... και β) ... ... του ... .
Κατόπιν η συνήγορος, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, αφού πήρε τον λόγο, δήλωσε ότι προσκάλεσε να εξεταστεί ως μάρτυρας κατηγορίας η ... ... κατ’ άρθρο 422 ΚΠΔ, ενώ ταυτόχρονα έδωσε στον Πρόεδρο κατάλογο με τα στοιχεία της μάρτυρος, που κάλεσε για εξέταση.
Έπειτα ο Πρόεδρος ζήτησε από τον κατηγορούμενο να διατυπώσει τη θέση του απέναντι στις κατηγορίες και του υπενθύμισε ότι η απολογία του θα γίνει στο τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας.
Ο κατηγορούμενος διατύπωσε τη θέση του απέναντι στις κατηγορίες και δήλωσε ότι προσκάλεσε για να εξεταστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης ο ... ... , ενώ η συνήγορος του έδωσε στον Πρόεδρο κατάλογο με τα στοιχεία του μάρτυρα, που κάλεσε για την υπεράσπισή του.
Αφού έγιναν αυτά, ο Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόματα των προαναφερομένων ουσιωδών μαρτύρων ... … και ... ... ς, της μάρτυρος κατηγορίας ... ... ς, καθώς και του μάρτυρα υπεράσπισης ... ... , οι οποίοι βρέθηκαν να είναι παρόντες.
Κατόπιν ο Πρόεδρος, αφού καθόρισε τη σειρά εξετάσεως των μαρτύρων, κάλεσε την πρώτο ουσιώδη μάρτυρα αμέσως για εξέταση, ενώ οι λοιποί μάρτυρες αποχώρησαν από την αίθουσα του ακροατηρίου. Αυτή, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς της, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ... ς, γεννήθηκε το έτος 2003 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός: ... , αρ: …), είναι φοιτήτρια και Ελληνίδα υπήκοος. Δήλωσε ότι είναι η κόρη του κατηγορουμένου. Κατόπιν εξετάστηκε χωρίς όρκο, σύμφωνα με το άρθρο 221 εδ. δ’ του Κ.Π.Δ., και κατέθεσε τα εξής:
«Ο κατηγορούμενος είναι ο πατέρας μου. Στις 22-2 πληροφορήθηκα ότι ο πατέρας μου και μία κυρία ανέβηκαν στο σπίτι μου και έκατσαν για 20 λεπτά. Εγώ θορυβήθηκα και κάλεσα τεχνικό για να βάλει κάμερες στο σπίτι, επειδή μένω μόνη μου. Ήρθε ο πατέρας μου και επιτέθηκε στους τεχνικούς, σε εμένα και την μητέρα μου. Μου είπε: «Φύγε από εδώ, δεν είναι το σπίτι σου εδώ». Με έσπρωχνε. Κάποια στιγμή μου είπε: «Μη μ’ ακουμπάς, θα σου χώσω καμιά σφαλιάρα». Του ζήτησα ευγενικά να φύγει από το σπίτι. Παρούσα στο περιστατικό ήταν και η μητέρα μου, την οποία έσπρωχνε και αυτήν. Του ζήτησα να μιλάει πιο ευγενικά στους τεχνικούς και τους έλεγε: «Πάρτε δρόμο». Η μητέρα μου κάλεσε την αστυνομία και τους εξήγησε τι έγινε. Επιτέθηκε και στους αστυνομικούς. Μετά πήγαμε στο Α.Τ. για να κάνω μήνυση. Τότε, όσο βρισκόμουν με την μητέρα μου στο Α.Τ. δέχθηκα τηλεφώνημα από μια γειτόνισσα, η οποία με πληροφόρησε ότι ο πατέρας μου ήταν στο σπίτι μου μαζί με έναν κύριο. Είχε αλλάξει ήδη την κλειδαριά το σπίτι. Ξανακαλέσαμε την αστυνομία και αφού ήρθε, τον συνέλαβαν και πήγε αυτόφωρο. Την επόμενη ημέρα κάλεσα εγώ κλειδαρά και ξανάλλαξα κλειδαριά στο σπίτι μου. Το σπίτι είναι στο όνομα του πατέρα μου, αλλά είναι παραχωρημένο σε εμένα. Εκεί μένω εγώ με την μητέρα μου. Δεν υπήρχε κάποια συμφωνία μέχρι πότε θα μένω εκεί εγώ με την μητέρα μου. Ο πατέρας μου μένει με την καινούρια του οικογένεια και νοικιάζει στο ... . Το καλοκαίρι κουβεντιάσαμε με τον πατέρα μου να μείνω μαζί του στο σπίτι αλλά εγώ αρνήθηκα. Αφού έδωσα Πανελλήνιες Εξετάσεις μου είπε ότι θέλει να έρθει να μείνει στο σπίτι. Ο πατέρας μου δεν έδινε διατροφή. Δεν θυμάμαι τον πατέρα μου να βρίζει την μητέρα μου, όταν ήρθαν οι τεχνικοί στο σπίτι για την τοποθέτηση των καμερών. Το καλοκαίρι έμαθα ότι θέλει να με διώξει από το σπίτι. Μου είπε ότι μου παραχωρεί ένα δωμάτιο στο σπίτι για να μένω. Εγώ δεν θέλω να μείνω μαζί με την νέα του οικογένεια. Η μητέρα μου μένει μαζί με τον παππού και την γιαγιά μου. Είχα στο μυαλό μου ότι αν περνούσα εκτός Θεσσαλονίκης, θα έπρεπε να πάω να νοικιάσω ».
Γίνεται μνεία, ότι στο σημείο αυτό η συνήγορος, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, αφού έλαβε τον λόγο, κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου: α) το από 6-9-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό ρύθμισης γονικής μέριμνας, επιμέλειας και επικοινωνίας ανηλίκου τέκνου, β) την υπ’ αριθ. 3189/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας), γ) την από 8-3-2021 εξώδικη πρόσκληση-δήλωση και καταγγελία του κατηγορουμένου, δ) την από 26-3-2021 εξώδικη απάντηση-διαμαρτυρία με επιφύλαξη δικαιωμάτων, ε) την από 14-2-2022 αγωγή νομής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, στ) το από 6-1-2022 έγγραφο του κατηγορουμένου, ζ) την από 31-1-2022 απόδειξη πληρωμής αποδοχών, η) την από 25-2-2022 πορεία υπόθεσης (πολιτική) και θ) το από 19-1-2022 απόσπασμα από το βιβλίο αδικημάτων-συμβάντων-συλλήψεων-συστάσεων και παραπόνων της 14-1-2022 του Α.Τ. ... , έγγραφα, τα οποία, αφού αναγνώσθηκαν, τέθηκαν με εντολή του Προέδρου στην δικογραφία.
Ακολούθως, η ως άνω μάρτυρας (... ... ), αφού έλαβε τον λόγο, συνέχισε την κατάθεση της ως εξής: «Όταν έστειλε ο πατέρας μου το εξώδικο στην μητέρα μου δεν το γνώριζα. Εγώ το έμαθα μετά τις εξετάσεις μου. Συζητούσαμε για την διατροφή και του είπα ότι χρειάζομαι χρήματα, αν περάσω σε σχολή εκτός Θεσσαλονίκης. Αλλά δεν βγήκε κάποια άκρη. Στις 30-12-2021 ενηλικιώθηκα. Αρχικά είχαμε τυπικές σχέσεις. Ο πατέρας μου προκάλεσε επεισόδιο και είπε ότι είχε γίνει διάρρηξη στην αποθήκη του σπιτιού. Μου δημιούργησε πίεση και ένταση. Ο πατέρας μου ερχόταν στο ισόγειο του σπιτιού με την νέα του οικογένεια, ενώ εγώ διάβαζα και προετοιμαζόμουν για τις Πανελλαδικές. Στα ασφαλιστικά ο πατέρας μου ούτε μου μίλησε ούτε μου πρότεινε να μείνω μαζί μου. Δεν υπήρξε επαφή με τον πατέρα μου. Στο σπίτι μπήκε με αυτόν τον τρόπο για να με εξαναγκάσει να φύγω από το σπίτι. Οι αστυνομικοί του είπαν να μου παραδώσει το κλειδί για να μην μείνω στον δρόμο μέσα στο κρύο και αρνήθηκε. Εγώ είχα ήδη πει στον πατέρα μου ότι δεν θέλω να μείνω μαζί του γιατί δεν ξέρω την νέα του οικογένεια. Εγώ πέτυχα στο Μαθηματικό στην Σάμο αλλά δεν πήγα για οικονομικούς λόγους. Όταν τον ρώτησα πώς θα ζήσω, μου είπε ότι θα με βοηθήσει η μητέρα μου. Η μητέρα μου ποτέ δεν αμφισβήτησε την κυριότητα του πατέρα μου στο σπίτι. Όταν έκανε την συμφωνία ο πατέρας μου με την μητέρα μου δεν είχε κάνει νέα οικογένεια. Το σπίτι στην ... έχει 3 υπνοδωμάτια και μία σαλοκουζίνα. Εγώ είχα εξ αρχής την πεποίθηση ότι αυτό το σπίτι είναι δικό μου, εφόσον είναι παραχωρημένο σε εμένα. Η μητέρα μου έχει φύγει από το σπίτι στην ... . Το δικαστήριο το έκανε ο πατέρας μου στην μητέρα μου και όχι σε εμένα. Με την κίνησή του να αλλάξει κλειδαριά, δείχνει ότι εμένα θέλει να διώξει από το σπίτι. Εγώ ήθελα να βάλω κάμερες στο σπίτι γιατί την προηγούμενη ημέρα ενημερώθηκα από την γειτόνισσά μου ότι ο πατέρας μου ήταν στο σπίτι μου χωρίς να με ενημερώσει ότι θα έρθει. Ο πατέρας μου με έσπρωξε βίαια και με τα δύο του χέρια. Όταν τον ακούμπησα για να τον ηρεμήσω μου είπε: «Μη με ακουμπάς, μην σου χώσω καμία σφαλιάρα». Ο πατέρας μου και στο παρελθόν έχει κάνει το ίδιο. Και στο παρελθόν μου είπε ότι θα με χαστουκίσει και του είπα ότι δεν έχει δικαίωμα να το κάνει. Έπειτα, η μητέρα μου κάλεσε την αστυνομία. Εγώ ζήτησα από τον πατέρα μου να φύγει από το σπίτι.»
Κατά την εξέταση της μάρτυρος ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, τις Δικαστές, τους Αεροδίκες, τη συνήγορο, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, την συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο, για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτήν. Μετά την εξέτασή της, η μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Ακολούθως, ο Πρόεδρος κάλεσε για εξέταση την δεύτερη ουσιώδη μάρτυρα, η οποία, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς της, αποκρίθηκε ότι: ονομάζεται ... ... του ... και της ... , γεννήθηκε το έτος 1967 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός: ... , αρ: …) και Ελληνίδα υπήκοος. Δήλωσε ότι είναι η πρώην σύζυγος του κατηγορουμένου. Κατόπιν εξετάστηκε χωρίς όρκο, σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ.1 του Ν.3500/2006, και κατέθεσε τα εξής: «Είμαι η πρώην σύζυγος του κατηγορουμένου και μητέρα της ... …. Την Τρίτη το παιδί μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι την ειδοποίησε μια γειτόνισσά της ότι είδε τον πατέρα της μαζί με μια κυρία να είναι το σπίτι για 20 λεπτά. Το παιδί θορυβήθηκε και είπε να βάλουμε κάμερες. Την επόμενη ημέρα και ενώ βρισκόμουν με τους τεχνικούς, ο κατηγορούμενος επιτέθηκε σε εμένα και στους τεχνικούς. Μου είπε: «Τι θες εδώ μωρή βλαμμένη;» και με έσπρωξε δυνατά. Φώναξα την αστυνομία και πήγαμε στο Α.Τ. για μήνυση. Μια φίλη ειδοποίησε την κόρη μου ότι ο πατέρας της βρισκόταν στο σπίτι και άλλαζε κλειδαριά. Εγώ τον είδα να σπρώχνει την κόρη μου και της είπε: «Σήκω και φύγε από το σπίτι τώρα μη σου χώσω κανένα χαστούκι». Εγώ πλέον δεν μένω σε αυτό το σπίτι από τις 12-1. Είχε ξανακαλέσει ο κατηγορούμενος την αστυνομία με την πρόφαση ότι κάποιος διέρρηξε την αποθήκη του σπιτιού και το παιδί τρομοκρατήθηκε. Θεώρησα ότι το παιδί πληρώνει τα απόνερα της διένεξής μου με τον κατηγορούμενο και για αυτό έφυγα εγώ από το σπίτι, μήπως και με αυτό τον τρόπο εξομαλυνθούν τα πράγματα. Με το ιδιωτικό συμφωνητικό αποφασίστηκε να μένω σε αυτό το σπίτι εγώ μαζί με το παιδί. Για 11-12 χρόνια μετά το διαζύγιο έμενα σε αυτό το σπίτι. Το ιδιωτικό συμφωνητικό δεν είχε ημερομηνία λήξης ούτε είπε ο κατηγορούμενος ότι θα μείνουμε σε αυτό το σπίτι μέχρι την ενηλικίωση της …. Το 2018 μου έκανε νύξη ο κατηγορούμενος για το σπίτι, αλλά του είπα ότι με 600 ευρώ δεν μπορούσα να φύγω από το σπίτι, να νοικιάσω αλλού και να διατρέφω και το παιδί. Του είπα ότι χρειάζομαι την βοήθεια του, αν φύγω από το σπίτι, γιατί έπρεπε να εξασφαλίσω το παιδί αλλά αρνήθηκε. Στο εξώδικο ανέφερε ότι μπορεί το παιδί να πάει να μείνει με την νέα του οικογένεια παραχωρώντας της ένα δωμάτιο στο σπίτι. Αλλά δεν μπορεί το παιδί να πάει εκεί. Αυτή τη στιγμή το παιδί σπουδάζει και δεν μπορεί να εργαστεί. Πέρασε στο Μαθηματικό Σάμου αλλά δεν πήγε για οικονομικούς λόγους. Πέρασε και τεχνικός Φαρμάκων στην Σίνδο και τώρα σπουδάζει εδώ. Το παιδί αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα σχετικά με την σχέση της με τον πατέρα της. Δεν είχα καμία στήριξη εγώ από τον κατηγορούμενο. Ο πρώην σύζυγός μου είχε ελάχιστες και τυπικές σχέσεις με την κόρη μας. Εγώ προσωρινά φιλοξενούμαι στους γονείς μου ».
Κατά την εξέταση της μάρτυρος ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, τις Δικαστές, τους Αεροδίκες, τη συνήγορο, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, την συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο, για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτήν. Μετά την εξέτασή της, η μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος κάλεσε για εξέταση την τρίτη ουσιώδη μάρτυρα, η οποία, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς της, αποκρίθηκε ότι: ονομάζεται ... ... του ... και της ... , γεννήθηκε το έτος 1978 στην ... και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός ... …), είναι νοσηλεύτρια και Ελληνίδα υπήκοος Δήλωσε ότι με τον κατηγορούμενο δεν συγγενεύει και αφού ορκίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 219 του Κ.Π.Δ., εξετάσθηκε σύμφωνα με το νόμο και κατέθεσε ότι: «Εκείνη την ημέρα βρισκόμουν στο σπίτι μου. Άκουσα θόρυβο από ένα τρυπάνι και τηλεφώνησα στην ... . Βγήκα στο μπαλκόνι και είδα τον κατηγορούμενο. Εγώ μένω ακριβώς από κάτω. Ο κατηγορούμενος ήταν μαζί με έναν κύριο. Δεν ανέβηκα πάνω να δω τι γίνεται. Πήρα τηλέφωνο το κορίτσι και ήρθε μαζί με την μητέρα της. Άκουσα φωνές και θυμάμαι ότι υπήρχε μια έντονη κατάσταση. Άκουγα το παιδί που έλεγε στον πατέρα της: «Ηρέμησε, μην κάνεις έτσι». Κατέβηκα να δω τι γίνεται και μπήκα ανάμεσα τους γιατί ήρθαν πολύ κοντά. Εγώ φοβήθηκα ότι θα έκανε τίποτα ο κατηγορούμενος. Μετά ήρθε η αστυνομία. Το κορίτσι το γνωρίζω από το 2012. Γνωρίζω και την μητέρα της. Μια ακόμη φορά άκουσα που ήρθε ο κατηγορούμενος με το παιδί σε διένεξη και φώναζαν έξω. Όταν ήταν να βάλουν την κάμερα, άκουσα έντονη φασαρία στον επάνω χώρο. Άκουσα τον κατηγορούμενο να λέει: «Τι κάνετε εσείς εδώ;» και την μικρή να λέει: «Ηρέμησε μπαμπά, εγώ τους φώναξα». Ο κατηγορούμενος δεν ήταν ήρεμος. Όταν ο αστυνόμος είπε στον κατηγορούμενο να δώσει τα κλειδιά, ο κατηγορούμενος αρνήθηκε. Εκείνη την ημέρα το παιδί έμεινε σε εμένα. Για βιοποριστικούς λόγους γίνεται αυτό και όχι λόγω δυστροπίας. Η κυρία ... έφυγε εξαιτίας καβγάδων που γίνονταν με τον κατηγορούμενο. Εγώ ήμουν παρούσα και στο περιστατικό της τοποθέτησης της κάμερας και στο περιστατικό με την αλλαγή της κλειδαριάς. Εγώ μπήκα να χωρίσω το παιδί από τον κατηγορούμενο όταν έγινε το περιστατικό με τον κλειδαρά».
Κατά την εξέταση της μάρτυρος ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, τις Δικαστές, τους Αεροδίκες, τη συνήγορο, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, την συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο, για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτήν. Μετά την εξέτασή της, η μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Κατόπιν ο Πρόεδρος, διάβασε από τη δικογραφία τα κάτωθι ουσιώδη έγγραφα: α) την υπ’ αριθ. 8/2022 αναβλητική απόφαση του Πενταμελούς Αεροδικείου Θεσσαλονίκης, β) τις από 23 και 24-2-2022 εκθέσεις σύλληψης, γ) την από 15-1-2022 αίτηση του κατηγορουμένου ενώπιον του Ειρηνοδικείου Βασιλικών, δ) το υπ’ αριθ. …/30-3-2005 αντίγραφο αγοραπωλησίας διαμερίσματος, ε) το από 17-2-2022 σημείωμα ενώπιον του Ειρηνοδικείου Βασιλικών και ζ) το ΑΦΜ του κατηγορουμένου.
Κατόπιν κλήθηκε ο μάρτυρας υπεράσπισης, ο οποίος, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, αποκρίθηκε ότι: ονομάζεται ... ... του ... και της ... , γεννήθηκε το έτος 1960 και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός: ... , αρ: …), είναι αστυνομικός ε.α. και έλληνας υπήκοος. Δήλωσε ότι με τον κατηγορούμενο δε συγγενεύει και αφού ορκίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 219 του Κ.Π.Δ., εξετάσθηκε σύμφωνα με το νόμο και κατέθεσε ότι: «Είμαι φίλος και γείτονας με τον κατηγορούμενο. Ήμουν παρών στο πρωινό περιστατικό. Τον είδα να στέκεται στον δρόμο μόνο του και αναστατωμένο. Τον ρώτησα τι έγινε και είπε ότι περιμένει την αστυνομία. Μου είπε ότι είδε κάποια άτομα να περνάνε κάμερες στο σπίτι του και επειδή δεν ήθελε να δημιουργηθεί επεισόδιο, κατέβηκε στον δρόμο και ενημέρωσε την αστυνομία. Κάλεσε την αστυνομία γιατί μπήκε παράνομα το συνεργείο στο σπίτι του για να βάλει τις κάμερες. Το σπίτι ήταν δικό του. Μου είπε ότι δεν μπορούν να κάνουν τέτοιες εργασίες μέσα στον δικό του χώρο. Εγώ την είδα την αστυνομία. Κάποια στιγμή βγήκε στο μπαλκόνι η κυρία ... και όταν ρώτησα τι έγινε, μου είπε: «Ξέρεις εσύ, με αυτόν που μπλέξαμε». Δεν αντιλήφθηκα κανένα περιστατικό απώθησης. Εγώ μένω στο διπλανό σπίτι. Στο σπίτι αυτό διαμένει η κόρη του κατηγορουμένου και η πρώην σύζυγός το. Αυτό ξέρω ότι είναι το σπίτι του κατηγορουμένου και μου είπε ότι κάποια στιγμή θέλει να έρθει να μείνει στο σπίτι του και ότι παραχωρεί και ένα δωμάτιο στην κόρη του για να μείνει μαζί του. Εγώ ήμουν μέσα στο σπίτι μου όπου φαίνεται ο δρόμος. Εκεί είδα τον κατηγορούμενο να βρίσκεται στον δρόμο. Δεν άκουσα φασαρία. Αλλά όταν τον είδα στον δρόμο, μου είπε ότι περιμένει εκεί. Δεν ενημέρωσα εγώ τον κατηγορούμενο ότι στο σπίτι του γίνονται εργασίες με τις κάμερες. Ο κατηγορούμενος με ενημέρωσε για τις κάμερες. Στο απογευματινό επεισόδιο δεν ήμουν παρών. Αν υπήρξαν φωνές και βρισιές θα τις άκουγα από το σπίτι μου. Ο κατηγορούμενος καθόταν στον δρόμο γιατί ήθελε να αποφύγει την ένταση. Δεν ξέρω αν αποχώρησε η κυρία ... από το σπίτι στις 12-1. Εγώ το αυτοκίνητο της το βλέπω συνέχεια εκεί. Την αστυνομία την κάλεσε ο κατηγορούμενος γιατί η κυρία ... τον εξύβριζε. Ο κατηγορούμενος ήταν ήρεμος».
Κατά την εξέταση του μάρτυρα ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, τις Δικαστές, τους Αεροδίκες, τη συνήγορο, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, την συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο, για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Μετά την εξέτασή του, ο μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Μετά ο Πρόεδρος κάλεσε τον κατηγορούμενο να απολογηθεί για την κατηγορία που του αποδίδεται και αυτός απολογήθηκε ως εξής: «Το σπίτι το παραχώρησα για τις στεγαστικές ανάγκες της πρώην συζύγου και του ανήλικου τέκνου μας. Το ιδιωτικό συμφωνητικό δεν είχε ημερομηνία λήξης. Μαζί με το ιδιωτικό συμφωνητικό είχαμε πει ότι θα είχα και ελεύθερη επικοινωνία με το παιδί μου. Για αυτό μετάνιωσα, που δεν έκανα ασφαλιστικά μέτρα. Το 2014 έκανα νέα οικογένεια και απέκτησα άλλα δυο παιδιά. Το 2018 μετά τη γέννηση του δεύτερου αγοριού μου έκανα πρόταση στην πρώην σύζυγό μου να μείνω στο σπίτι και να είναι και η κόρη μας μαζί μου για να την βοηθήσω οικονομικά. Αρνήθηκε. Το 2021 έκανα εξώδικο για να φύγει. Η πρώην σύζυγός μου δεν έφυγε από το σπίτι. Στα μέσα Ιανουαρίου κατέθεσα ασφαλιστικά μέτρα για να φύγει από το σπίτι. Εκεί στο δικαστήριο η πρώην σύζυγος δήλωσε ότι αποχώρησε από το σπίτι. Αλλά έβλεπα ότι το αυτοκίνητό της ήταν εκεί. Στις 23-2-2022 πέρασα από το σπίτι και είδα δύο τεχνικούς να τρυπούν για να τοποθετήσου κάμερα. Πήγα επάνω και ρώτησα ποιοι είναι. Τους είπα ότι είμαι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού. Μου απάντησαν ότι είναι τεχνικοί και ότι τοποθετούν μια κάμερα. Τότε η πρώην σύζυγός μου είπε: «Εγώ τους φώναξα για να προστατέψω το παιδί μου». Της είπα: «Τι δουλειά έχεις εσύ, αφού δήλωσες ότι αποχώρησες από το σπίτι;» Στεναχωριέμαι με όλα αυτά γιατί και εγώ δεν αισθάνομαι πατέρας αυτού του παιδιού. Ήθελε να την προστατέψει από εμένα. Με το δάχτυλό της μου είπε: «Πέρνα έξω από το σπίτι.». Της κατέβασα το χέρι και της είπα να μην μου ξαναμιλήσει έτσι. Δεν την απώθησα, ούτε την εξύβρισα. Ήρθε η κόρη μου και μου είπε: «Σταματήστε». Εγώ πέρασα απλά ανάμεσά τους. Πάνω στην ένταση μπορεί να είπα την φράση αυτή στην κόρη μου, αλλά δεν το θυμάμαι. Έπειτα κάλεσα το 100 για να έρθει. Με την πρώην σύζυγό μου έκανα πριν την γέννηση του πρώτου μου παιδιού από την δεύτερη γυναίκα μου μια συζήτηση για το σπίτι και μου είπε όχι. Δεύτερη φορά της το είπα το 2018 με την γέννηση του δεύτερου αγοριού μου. Στην κόρη μου το είπε τον Σεπτέμβριο του 2021. Η κόρη μου ερχόταν συχνά στο σπίτι μου και έχει καλή σχέση με τα άλλα δύο παιδιά μου. Της είπα ότι μπορεί να έρθει να μείνει μαζί μας στο σπίτι, αλλά μου είπε ότι έχει μάθει να ζει μόνη της. Εγώ όμως πιστεύω ότι είμαστε οικογένεια. Της εξήγησα ότι έχω και εγώ οικογένεια αλλά το παιδί δεν συμφώνησε. Το παιδί μου επηρεάστηκε πολύ από την μητέρα της. Πήγα στο σπίτι κατόπιν συνεννοήσεως και με την δικηγόρο μου. Δεν έκανα κάτι από μόνος μου. Ζήτησα το κλειδί αρχικά και από την κόρη μου και από την πρώην σύζυγό μου αλλά αρνήθηκαν να μου το δώσουν. Το σπίτι είναι δικό μου και η πρώην σύζυγός μου ενώπιον της Ειρηνοδίκου είχε δηλώσει ότι έφυγε από το σπίτι. Οι αστυνομικοί όταν ήρθαν, ρώτησαν αν υπήρξε βία από μέρους μου και η κόρη μου και η πρώην σύζυγός μου απάντησαν ότι δεν υπήρξε βία. Ήμουν ήρεμος. Έπειτα έφυγε η αστυνομία. Δε θέλω να βγάλω το παιδί μου από το σπίτι μου. Την θέλω στο σπίτι μου μαζί με την οικογένειά μου και την συγχωρώ για αυτό που έκανε. Στα περιστατικά με τις κάμερες και με τα κλειδιά δεν ήταν παρούσα η κυρία ... . Ήμουν εγώ, η κόρη μου, η πρώην γυναίκα μου και οι δύο τεχνικοί. Στο σπίτι πήγαινα γιατί θεωρούσα ότι ήταν δικαίωμά μου».
Κατά την εξέταση του κατηγορουμένου, ο Πρόεδρος του υπέβαλε ερωτήσεις και έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, στις Δικαστές και τους Αεροδίκες, για να απευθύνουν ερωτήσεις ή να ζητήσουν διευκρινίσεις. Ο κατηγορούμενος απάντησε όπως αναφέρεται παραπάνω.
Τέλος ο Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα, τη συνήγορο, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας και τη συνήγορο του κατηγορουμένου, αν έχουν ανάγκη από κάποια συμπληρωματική εξέταση ή διευκρίνηση ή δηλώσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με τη μαρτυρική κατάθεση και τα αποδεικτικά μέσα που εξετάστηκαν και, αφού έλαβε από αυτούς αρνητική απάντηση, κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας.
Με την ολοκλήρωση της αποδεικτικής διαδικασίας ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον Εισαγγελέα για να αγορεύσει.
Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο, ανέπτυξε την κατηγορία και πρότεινε να κηρυχθεί ο κατηγορούμενος ένοχος για τις πράξεις της: α) ενδοοικογενειακής απειλής, β) έργω εξύβρισης κατά συρροή (πρ.2) και γ) διατάραξης οικιακής ειρήνης σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Τέλος, πρότεινε να κηρυχθεί ο κατηγορούμενος αθώος λόγω αμφιβολιών ως προς την τέλεση της πράξης της λόγω εξύβρισης.
Η συνήγορος, που παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, αφού έλαβε τον λόγο, συντάχθηκε με την πρόταση του Εισαγγελέα αναφορικά με τις πράξεις: α) της ενδοοικογενειακής απειλής, β) της έργω εξύβρισης κατά συρροή (πρ.2) και γ) της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Ζήτησε, δε, όπως κηρυχθεί ο κατηγορούμενος ένοχος και για την πράξη της λόγω εξύβρισης σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Η συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε τον λόγο, ζήτησε όπως κηρυχθεί ο εντολέας του αθώος λόγω αμφιβολιών ως προς την υποκειμενική υπόσταση των πράξεων: α) της ενδοοικογενειακής απειλής, β) της λόγω εξύβρισης και γ) της έργω εξύβρισης κατά συρροή (πρ.2). Τέλος, ζήτησε όπως κηρυχθεί ο εντολέας του αθώος ελλείψει της πράξης της διατάραξης οικιακής ειρήνης.
Κατόπιν τούτων ο Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της συζήτησης.
Στο σημείο αυτό, ο Πρόεδρος ανακοίνωσε ότι το Δικαστήριο επιφυλάσσεται να εκδώσει την απόφασή του σε μεταγενέστερο χρόνο και συγκεκριμένα γνωστοποίησε ότι η απόφαση θα δημοσιευθεί σε είκοσι (20) λεπτά. Κατόπιν το Δικαστήριο αποσύρθηκε στην αίθουσα διασκέψεων, όπου παρουσία και της Γραμματέως, αφού διασκέφθηκε μυστικά, κατάρτισε την ταυτάριθμη απόφασή του.
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν. 3500/2006 «Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη τιμωρείται με φυλάκιση». Πλέον, με τη θέση σε ισχύ από 1-7-2019 του Νέου ΠΚ (Ν. 4619/2019/ΦΕΚ Α΄ 95/11.6.2019) και σύμφωνα με το άρθρο 463 παρ. 2 αυτού, «όπου σε ειδικούς νόμους απειλείται ποινή φυλάκισης, προστίθεται διαζευκτικά και η χρηματική ποινή, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 57 του παρόντος Κώδικα». Από την ανωτέρω διάταξη, καθίσταται σαφές ότι η ποινή, που προβλέπεται πλέον με αυτήν (και) για το ως άνω αδίκημα, τυγχάνει ευμενέστερη της προϊσχύουσας, κατ’ άρθρο 2 παρ. 1 ΠΚ, λόγω της πρόβλεψης της διαζευκτικής επιβολής χρηματικής ποινής, και, ως εκ τούτου, εφαρμοστέα. Ως οικογένεια θεωρείται κατά το άρθρο 1 παρ. 2 περ. α΄ του παρόντος νόμου «η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δευτέρου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους”, ενώ στην περ. γ΄ του άρθρου 1 παρ. 2 Ν. 3500/2006 ορίζεται ότι «οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους τέως συζύγους». Από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν. 3500/2006 συνάγεται ότι στοιχείο του αδικήματος της ενδοοικογενειακής απειλής είναι όχι η άσκηση βίας, αλλά η απειλή άσκησης βίας ή τέλεσης άλλης παράνομης πράξης, η οποία (απειλή) μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο, ήτοι προφορικά, γραπτά, με νεύματα ή με άλλες απειλητικές κινήσεις (ΑΠ422/1998 ΠΟΙΝΧΡ1998.1066). Θα πρέπει επίσης να διαπιστωθεί οπωσδήποτε ότι αυτός κατά του οποίου στρέφεται η απειλή, περιήλθε σε τρόμο ή ανησυχία, χωρίς να ενδιαφέρει αν η απειλή αυτή είναι γενικά ικανή να προκαλέσει φόβο (ΑΠ1278/1995 ΠΟΙΝΧΡ ΜΣΤ΄.391). Σημειώνεται ότι η απειλούμενη πράξη ή παράλειψη πρέπει να είναι παράνομη, δηλαδή ο δράστης να μην έχει δικαίωμα ή να απαγορεύεται να προβεί σε αυτήν. Η απειλή νόμιμης ενέργειας δεν συγκροτεί την έννοια του παρόντος εγκλήματος. Για την υποκειμενική στοιχειοθέτηση του αδικήματος τούτου, απαιτείται δόλος του δράστη (αρκεί και ενδεχόμενος), ο οποίος περιλαμβάνει τη γνώση ότι η απειλούμενη ενέργεια συνιστά βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη και τη θέληση να περιάγει άλλον σε τρόμο ή ανησυχία (ΑΠ1896/1996 ΕλλΔνη1994.725).
Περαιτέρω σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 361 παρ.1 ΠΚ τιμωρείται με την προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό ποινή, όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης, προσβάλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Επομένως, εξύβριση είναι η προσβολή της τιμής, δηλαδή η αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του προσώπου του παθόντος, είτε η εκδήλωση της περιφρόνησης γι’ αυτόν από το δράστη. Η τιμή λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια και σημαίνει την αξίωση όπως μη τυγχάνει το άτομο από κάποιον αρνητικής αξιολογήσεως ή μεταχείρισης τέτοιας, η οποία να δηλώνει έλλειψη εκτίμησης του δράστη προς τον παθόντα, σχετικά με την κοινωνική και ηθική του αξία. Εξάλλου, η προσφορότητα των εκφράσεων της τιμής εκτιμάται «κατά την κοινή αντίληψη”, ήτοι πρέπει κατ’ αντικειμενική κρίση να είναι προσβλητικές της τιμής και της υπόληψης άλλου. Η προσβολή της τιμής μπορεί να γίνει με λόγο (εκστόμιση φράσεων, που πλήττουν την τιμή και την υπόληψη), με έργο (χειρονομίες) ή απειλή (εκδήλωση θέλησης πραγματοποίησης κακού στον παθόντα άσχετα με τον πραγματικό σκοπό του δράστη και την πρόκληση φόβου σε αυτόν) ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (κάθε πρόσφορο υποκατάστατο λόγων ή έργων, ικανό, κατά κοινή αντίληψη, να επιφέρει τη μείωση του status κοινωνικής αναγνώρισης και παρουσίας). Για την ορθή εκτίμηση της καταφρονητικής συμπεριφοράς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και η ηλικία, ο βαθμός μόρφωσης και η κοινωνική θέση του δράστη και του θιγόμενου (βλ. Μ.Μαργαρίτη, Ποινικός Κώδικας, 2003, υπό άρθρο 361 ΠΚ, σελ. 981-982). Υποκειμενικά, απαιτείται δόλος του δράστη που περιλαμβάνει, αφενός τη γνώση ότι η εκδηλωμένη αυτή συμπεριφορά είναι πρόσφορη να παραγάγει εξωτερικά την εντύπωση καταφρονήσεως άλλου και τη βούληση όπως περιέλθει η εκδήλωση αυτή στη γνώση του άλλου (ΑΠ 420/81, Π.Χρ. ΛΑ΄, σελ. 668). Κατά την αναφορά αυτή περιεχόμενο του δόλου της εξυβρίσεως δεν είναι ο σκοπός εξυβρίσεως (βλ. Δ. Σπινέλλη, Ποινικό Δίκαιο, Ειδικό Μέρος, Εγκλήματα κατά της τιμής, 1980, σελ. 71-72, ΒουλΣυμβΔΣΘεσ. 439/87, με δεκτή πρόταση Αδ. Παπαδαμάκη, σε «Ποινικά Ανάλεκτα”, 1994, σελ. 238).
Επίσης σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 331 ΠΚ «όποιος ασκεί αυθαίρετα αξίωση σχετική με δικαίωμα που ή το έχει πραγματικά ή από πεποίθηση το οικειοποιείται τιμωρείται με παροχή κοινωφελούς εργασίας ή χρηματική ποινή». Για την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της αυτοδικίας απαιτείται άσκηση αξίωσης κατά τρόπο αυθαίρετο αναφορικά με δικαίωμα διαζευκτικής μορφής, δηλαδή δικαίωμα το οποίο πραγματικά έχει ο αυτουργός ή από πεποίθηση οικειοποιείται ο δράστης. Ως αυθαίρετη ενέργεια θεωρείται οποιαδήποτε υλική πράξη που τείνει στην ικανοποίηση της αξίωσης κατά παράλειψη της δικαστικής οδού, με την οποία ρυθμίζεται η αμφισβήτηση που ανέκυψε. Κοινό χαρακτηριστικό και περιεχόμενο και των δύο αναφερόμενων στη διάταξη αυτή λόγων, σε έναν από τους οποίους μόνο μπορεί να στηρίζεται η αποδοκιμαζόμενη από τον ουσιαστικό ποινικό νόμο ενέργεια του δράστη, είναι η πεποίθηση τούτου, ότι είναι δικαιούχος του δικαιώματος, από το οποίο ασκεί ο ίδιος την αξίωση, πεποίθηση που υπάρχει αναμφίβολα και στην πρώτη περίπτωση που ο δράστης έχει το δικαίωμα πραγματικά και στη δεύτερη περίπτωση που αυτός από πεποίθηση το οικειοποιείται, δηλαδή και όταν ανήκει στον δράση το δικαίωμα και όταν δεν ανήκει. Υποκειμενικώς απαιτείται δόλος που ενέχει τη γνώση του δράστη ότι ενεργεί αυθαίρετα και βούληση περαιτέρω υλοποίησης, συγχρόνως δε και η πεποίθηση, ότι το δικαίωμα το οποίο προβάλλει και του οποίου επιδιώκει την ικανοποίηση ανήκει σ' αυτόν. Απαιτείται γνώση της αυθαίρετης ενέργειας και πεποίθηση ότι το προσβαλλόμενο δικαίωμα, περί του οποίου υπάρχει αμφισβήτηση, ανήκει στον δράστη και θέληση υλοποίησής της (Κωνσταντίνος Γ. Φράγκος ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ Ν.4619/2019 και 4637/2019 Κατ’ άρθρο Ερμηνεία και Νομολογία του Αρείου Πάγου σελ. 1516).
Τέλος μεταβολή κατηγορίας, που δημιουργεί λόγο αναθεωρήσεως της αποφάσεως του Στρατοδικείου, κατ’ άρθρο 209 ΣΠΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 510 παρ. 1 περ. Α΄ και 171 παρ. 1 στοιχ. β΄ του ΚΠΔ, για απόλυτη ακυρότητα λόγω μη τήρησης των διατάξεων που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης από τον Εισαγγελέα, υπάρχει όταν η πράξη για την οποία επήλθε η καταδίκη είναι ουσιωδώς διάφορη από εκείνη, για την οποία εισήχθη σε δίκη ο κατηγορούμενος κατά χρόνο, τόπο και ιστορικές περιστάσεις, ώστε να συνίσταται έγκλημα αντικειμενικώς διαφορετικό. Δεν αποτελεί, όμως, τέτοια μεταβολή κατηγορίας η μεταβολή του τρόπου συμμετοχής στο έγκλημα ή η συμπλήρωση και ο ακριβέστερος προσδιορισμός με την καταδικαστική απόφαση των πραγματικών περιστατικών, που συγκροτούν το έγκλημα και που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, ή όταν στα ίδια περιστατικά προσδίδεται από το δικαστήριο διαφορετικός νομικός χαρακτηρισμός, κατ’ άρθρο 369 παρ. 3 του νέου ΚΠΔ (Ν.4619/2019) ή κατά το προισχύσαν άρθρο 371 παρ.3 ΚΠΔ (ΑΠ 1354/90 ΠΧρ ΜΑ΄ σελ. 572 και ΒουλΠλημΑθ 4688/93 ΠΧρ ΜΓ΄ σελ. 1311). Γενικά, η κατηγορία δεν μεταβάλλεται ανεπίτρεπτα, έστω και αν η καταδίκη έγινε για έγκλημα άλλο από αυτό που έγινε η παραπομπή σε δίκη: (α) όταν προστατεύεται το ίδιο έννομο αγαθό και με τη διάταξη που εφαρμόσθηκε, ύστερα από τη μεταβολή της κατηγορίας, έστω και αν αλλάζουν τα πραγματικά περιστατικά, (β) όταν παραμένει το ίδιο ιστορικό γεγονός και μετά τη μεταβολή της κατηγορίας, αφού αντικείμενο της ποινικής δίκης είναι η υλική πράξη (το γεγονός) και όχι ο νομικός του χαρακτηρισμός (το ένδυμα), (γ) όταν δεν μεταβάλλονται τα αντικειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, έστω και αν μεταβάλλεται το υποκειμενικό στοιχείο αυτού (βλ. Λ. Καράμπελα «Η μεταβολή και αναθεώρηση της ποινικής κατηγορίας, 1995, σελ. 24-25). Τέλος, όπως παγίως γίνεται δεκτό ο ορθότερος χρονικός προσδιορισμός τέλεσης της πράξης δεν συνιστά ανεπίτρεπτη μεταβολή κατηγορίας, όταν δεν επιδρά επί της παραγραφής και δεν μεταβάλλεται η ταυτότητα της πράξης (Βλ. Καχριμάνη Ι., ΠοινΔικ 2004 σελ. 952, ΑΠ 2292/2005, ΠοινΛογ 2005 σελ. 2064, ΑΠ 509/2004, ΠοινΛογ 2004 σελ. 637, ΑΠ 492/2003, ΝοΒ 2003 σελ. 1708, ΠοινΛογ 2003 σελ. 530).
Στην προκειμένη περίπτωση, από την αποδεικτική διαδικασία στο ακροατήριο, ειδικότερα δε από τις καταθέσεις των παθουσών μαρτύρων ... … του ... και ... ... ς του ... , καθώς επίσης της μάρτυρα (κατηγορίας) ... ... ς του ... και (υπεράσπισης) ... ... ... του ... που εξετάστηκαν στο ακροατήριο, τα αναγνωσθέντα επ’ ακροατηρίω έγγραφα, όπως αναφέρονται στα πρακτικά, σε συνδυασμό με την απολογία του κατηγορουμένου και όλη εν γένει τη συζήτηση της υποθέσεως, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο κατηγορούμενος, ο οποίος ήταν πατέρας της παθούσας και πολιτικώς ενάγουσας … ... και πρώην σύζυγος της παθούσας ... ... ς, είχε παραχωρήσει στην τελευταία με το από 16-09-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο επικυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3189/20-01-2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας), τη χρήση του επιδίκου διαμερίσματος 90 τ.μ αποκλειστικής κυριότητας του, το οποίο βρίσκεται στην ... Θεσσαλονίκης, προκειμένου να το χρησιμοποιεί για τις δικές της στεγαστικές ανάγκες καθώς επίσης και της ανηλίκου τότε κόρης της και νυν πολιτικώς ενάγουσας. Με την ως άνω παραχώρηση αποτιμητή εις χρήμα, συμφωνήθηκε να καλύπτεται η υποχρέωση διατροφής του κατηγορουμένου προς την ανήλικη τότε κόρη του και νυν πολιτικώς ενάγουσα. Σημειώνεται στο σημείο αυτό ότι στο ανωτέρω ιδιωτικό συμφωνητικό ουδεμία πρόβλεψη-συμφωνία υφίσταται περί του πέρατος χρόνου χρήσης του ακινήτου από τις ανωτέρω δύο γυναίκες (πρώην σύζυγο και κόρη). Την 23-02-2022 περί ώρα 11.30΄ ο κατηγορούμενος επισκέφτηκε την ανωτέρω οικία στην οποία διέμενε πλέον μόνο η πολιτικώς ενάγουσα και εκμεταλλευόμενος την παρουσία τεχνικού συνεργείου που είχε καλέσει η τελευταία, εισήλθε παρά τη θέλησή της στην οικία και απευθύνθηκε προς αυτήν με τη φράση «μη σου χώσω καμία σφαλιάρα να σηκωθείς και να φύγεις από το σπίτι”, στη συνέχεια δε την απώθησε βίαια με τα χέρια. Παρούσα στο περιστατικό ήταν και η πρώην σύζυγος του κατηγορουμένου και μητέρα της πολιτικώς ενάγουσας ... ... , την οποία ο κατηγορούμενος αφού την εξύβρισε με τις φράσεις «τι ήρθες εδώ μωρή γελοία, σήκω και φύγε από το σπίτι μου είσαι βλαμμένη”, ταυτόχρονα την απώθησε βιαίως με τα χέρια. Συνεπεία του περιγραφόμενου περιστατικού η πολιτικώς ενάγουσα και η πρώην σύζυγος του κατηγορουμένου υπέβαλαν έγκληση σε βάρος του στο Α.Τ ... όργανα του οποίου προέβησαν στη σύλληψή του σχηματίζοντας σε βάρος του ποινική δικογραφία στα πλαίσια της αυτοφώρου διαδικασίας. Προσήγαγαν δε αυτόν την επομένη στον Εισαγγελέα του Αεροδικείου Θεσσαλονίκης ο οποίος κίνησε σε βάρος του ποινική δίωξη για τα αδικήματα που περιγράφονται στην υπ’ αριθ. …/24-02-2022 έκθεση γνωστοποίησης κατ’ άρθρο 418 ΚΠΔ.
Αναφορικά με τα αδικήματα στα υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ του κατηγορητηρίου ο κατηγορούμενος στην απολογία του αποδέχεται ουσιαστικά τις απειλητικές φράσεις «μη σου χώσω καμία σφαλιάρα να σηκωθείς και να φύγεις από το σπίτι» που απηύθυνε σε βάρος της κόρης του και πολιτικώς ενάγουσας, αφού όπως κατέθεσε πάνω στην ένταση μπορεί να είπε την φράση αυτή. Αυτή η φράση περιέχουσα απειλή ασκήσεως βίας, κρίνεται ικανή από τα πλειοψηφούντα μέλη του Δικαστηρίου ότι προκάλεσε στην ανωτέρω τρόμο και ανησυχία και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος για αυτή την πράξη του αυτή (ενδοοικογενειακή απειλή) πληρουμένης της υποκειμενικής και αντικειμενικής υπόστασης της, σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Ένα όμως μέλος του Δικαστηρίου ο Αεροδίκης Ασμχος Κουκογιάννης Δρόσος έχει την άποψη ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών ως προς τον δόλο. Αποδέχεται επίσης ο κατηγορούμενος το επεισόδιο που δημιουργήθηκε ανάμεσα σε αυτόν και τη πρώην σύζυγό του ... ... , κατεβάζοντας της μόνο το χέρι όπως ισχυρίζεται, ενώ αντιθέτως όπως καταθέτουν οι δύο παθούσες αυτός απώθησε αμφότερες βιαίως. Συγκεκριμένα η ανωτέρω μάρτυρας κατέθεσε ότι της απηύθυνε την φράση «τι θες εδώ μωρή βλαμμένη;”, απωθώντας την ταυτόχρονα βιαίως, ενώ και η πολιτικώς ενάγουσα (κόρη) του κατηγορουμένου κατέθεσε ότι εκτός του περιστατικού με την μητέρα της και η ίδια δέχθηκε βίαιη απώθηση με τα χέρια από τον κατηγορούμενο. Σε κάθε περίπτωση καταδεικνύεται από τη συνολική συμπεριφορά του κατηγορουμένου ότι αυτός τελούσε σε κατάσταση έντασης και εκνευρισμού, όπως βεβαιώνει άλλωστε και η αυτήκοος μάρτυρας ... ... του ... , με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο βίαιης συμπεριφοράς, θεωρώντας ότι έπρεπε τόσο η κόρη του όσο και η πρώην σύζυγός του να εγκαταλείψουν οπωσδήποτε την οικία, που κατά κυριότητα του ανήκε. Συνεπεία τούτων των σκέψεων τα πλειοψηφούντα μέλη του Δικαστηρίου κρίνουν ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε υποκειμενικά και αντικειμενικά τις πράξεις της εξύβρισης σε βάρος της πρώην συζύγου του ... ... ς λόγω και έργω, με μία όμως πράξη κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό και βελτίωση του κατηγορητηρίου αφού έδρασε ταυτόχρονα με λόγια και έργα υβρίζοντας και απωθώντας την, προκειμένου έτσι να πλήξει την τιμή και την υπόληψή της και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την πράξη του αυτή. Δύο όμως μέλη του Δικαστηρίου οι Αεροδίκες Ασμχοι Τσιαντής Στέργιος και Κουκογιάννης Δρόσος, έχουν την άποψη ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών ως προς την τέλεση της πράξεως. Ομοίως τα πλειοψηφούντα μέλη του Δικαστηρίου κρίνουν ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ενόσω τέλεσε υποκειμενικά και αντικειμενικά την πράξη της εξύβρισης με έργο σε βάρος της κόρης του (πολιτικώς ενάγουσας) … ... απωθώντας αυτήν βίαια, κατ’ επιτρεπτή βελτίωση του κατηγορητηρίου όχι κατά συρροή αλλά με μία πράξη. Ένα όμως μέλος του Δικαστηρίου ο Αεροδίκης Ασμχος Κουκογιάννης Δρόσος έχει την άποψη ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών ως προς την τέλεση. Σε ότι αφορά το υπό στοιχείο Δ΄ αδίκημα που περιγράφεται στο κατηγορητήριο και διώκεται ο κατηγορούμενος, ήτοι της διατάραξης οικιακής ειρήνης (334 ΠΚ) και όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, οφείλει το Δικαστήριο να προσδώσει διαφορετικό νομικό χαρακτηρισμό στην πράξη και συγκεκριμένα αυτόν της αυτοδικίας (331 ΠΚ), διότι αφενός δύναται να πράξει τούτο όπως αναλύεται στη μείζονα σκέψη ενόσω προστατεύεται το ίδιο έννομο αγαθό με τη διάταξη που εφαρμόζεται και παραμένει το ίδιο ιστορικό γεγονός και μετά τη μεταβολή της κατηγορίας, αφού αντικείμενο της ποινικής δίκης είναι η υλική πράξη (το γεγονός) και όχι ο νομικός του χαρακτηρισμός (το ένδυμα). Αφετέρου όπως αναλυτικά εκτέθηκαν στο ακροατήριο τα πραγματικά περιστατικά, η πράξη του κατηγορουμένου να εισέλθει αυθαίρετα με βάση δικαίωμα του το οποίο πραγματικά είχε (κυριότητα της οικίας) τείνει στην ικανοποίηση της αξίωσης του κατά παράλειψη της δικαστικής οδού, με την οποία ρυθμίζεται η αμφισβήτηση που ανέκυψε. Επί της ουσίας ο κατηγορούμενος αποδέχεται την πράξη του αφού στην απολογία του καταθέτει ότι πήγε στο σπίτι κατόπιν συνεννοήσεως και με την δικηγόρο του, χωρίς να κάνει κάτι από μόνος του, ισχυρισμοί οι οποίοι κρίνονται ομόφωνα από το Δικαστήριο προσχηματικοί και μη πειστικοί, ενόσω γνώριζε ότι το ιδιωτικό συμφωνητικό παραχώρησης χρήσης της οικίας του προς τις ανωτέρω δύο παθούσες τελούσε εν ισχύ και μόνο με δικαστική απόφαση θα μπορούσε να ανατραπεί. Προς επίρρωση της σκέψεως, ο κατηγορούμενος ήδη από την 19-01-2022 πριν δηλαδή τα επίδικα περιστατικά, είχε καταθέσει μέσω της Δικηγόρου του ενώπιον του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Βασιλικών, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων νομής, με την οποία στο με ΓΑΚ …/2022 δικόγραφο που κατετέθη αιτείτο την αποβολή της πρώην συζύγου του από την επίδικη κατοικία του. Μάλιστα η ανωτέρω αίτηση προσδιορίστηκε για συζήτηση την 17-02-2022 ενώπιον του Ειρηνοδικείου Βασιλικών. Τουναντίον ο κατηγορούμενος δεν ανέμενε την απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου αλλά ορμώμενος από την επιθυμία του να εκδιώξει από την οικία τις ανωτέρω παθούσες εισήλθε αυθαίρετα σε αυτό σε κατάσταση μάλιστα έντονου εκνευρισμού. Εν προκειμένω αποδείχθηκε εναργώς ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε υποκειμενικά και αντικειμενικά την πράξη αυτή και ομόφωνα τα μέλη του Δικαστηρίου κρίνουν αυτόν ένοχο, κατ’ επιτρεπτή βελτίωση του κατηγορητηρίου και κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό, του αδικήματος της αυτοδικίας (331 ΠΚ).
Για τους λόγους αυτούς
Αφού είδε και τα άρθρα: 193 παρ. 1, 194 παρ. 1 στ. α’, 198 παρ. 1 εδ. α’, 199 παρ. 1 και 213 παρ. 1 ΣΠΚ, 63, 64, 65, 68, 333, 339, 340, 342, 343, 344, 358, 362, 365, 366, 367, 368 στ. α’, 369 παρ. 1, 2, 3 και 5 και 589 του ΚΠΔ
ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ
Δικάζει με παρόντα τον κατηγορούμενο.
1. Κηρύσσει, κατά πλειοψηφία με ψήφους τέσσερις έναντι μιας (4-1), τον κατηγορούμενο ένοχο για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η οποία τελέστηκε στην ... Θεσσαλονίκης, την 23-2-2022 και συγκεκριμένα, ένοχο του ότι, ως στρατιωτικός δηλαδή Ασμιας της δυνάμεως της 113 ΠΜ, στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, ως μέλος οικογενείας προκάλεσε σε άλλο μέλος της οικογενείας τρόμο και ανησυχία, απειλώντας το με βία. Συγκεκριμένα, στον προαύλιο χώρο της επί της οδού ... οικίας όπου διέμενε η κόρη του ... ... , κατά τη διάρκεια φραστικού επεισοδίου που είχε μαζί της, απηύθυνε προς αυτήν την περιέχουσα απειλή ασκήσεως βίας φράση «μη σου χώσω καμία σφαλιάρα, να σηκωθείς να φύγεις από το σπίτι”, προκαλώντας έτσι τρόμο και ανησυχία στην προαναφερθείσα για την σωματική της ακεραιότητα.
2. Κηρύσσει, κατά πλειοψηφία με ψήφους τέσσερις έναντι μιας (4-1), τον κατηγορούμενο ένοχο με βελτίωση της κατηγορίας όχι κατά συρροή αλλά με μία πράξη έργω εξύβρισης, η οποία τελέστηκε στην ... Θεσσαλονίκης, την 23-2-2022 και συγκεκριμένα, ένοχο του ότι, ως στρατιωτικός δηλαδή Ασμιας της δυνάμεως της 113 ΠΜ, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363 ΠΚ), προσέβαλε με έργα την τιμή άλλου. Συγκεκριμένα, στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, κατά τη διάρκεια φραστικού επεισοδίου που είχε με την κόρη του ... … απώθησε αυτήν βιαίως με τα χέρια του, προσβάλλοντας έτσι την τιμή και την υπόληψή της.
3. Κηρύσσει, κατά πλειοψηφία με ψήφους τρεις έναντι δυο (3-2), τον κατηγορούμενο ένοχο με βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό με μία πράξη εξύβρισης λόγω και έργω, η οποία τελέστηκε στην ... Θεσσαλονίκης, την 23-2-2022 και συγκεκριμένα, ένοχο του ότι, ως στρατιωτικός δηλαδή Ασμιας της δυνάμεως της 113 ΠΜ, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα362 και 363 ΠΚ), προσέβαλε με λόγια την τιμή άλλης. Συγκεκριμένα, στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, κατά τη διάρκεια φραστικού επεισοδίου που είχε με την πρώην σύζυγό του ... ... , εκστόμισε σε βάρος της τις καταφρονητικές φράσεις: «τι ήρθες εδώ μωρή γελοία, σήκω και φύγε από το σπίτι μου, είσαι βλαμμένη”, προσβάλλοντας έτσι την τιμή και την υπόληψή της, ταυτόχρονα απώθησε αυτήν βιαίως με τα χέρια του, προσβάλλοντας έτσι την τιμή και την υπόληψή της.
4. Κηρύσσει, παμψηφεί, τον κατηγορούμενο, ένοχο για την πράξη αυτοδικίας (άρθρο 331 ΠΚ) κατ’ επιτρεπτή βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό της πράξης της διατάραξης οικιακής ειρήνης, η οποία τελέστηκε στην ... Θεσσαλονίκης, την 23-2-2022 και συγκεκριμένα, ένοχο του ότι, ως στρατιωτικός δηλαδή Ασμιας της δυνάμεως της 113 ΠΜ, άσκησε αυθαίρετα αξίωση σχετική με δικαίωμα που είχε και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και χρόνο εισήλθε στην επί της οδού ... στη ... Θεσσαλονίκης οικία κυριότητας του, στην οποία διέμεναν οι πρώην σύζυγός του ... ... και η κόρη του … ... , της οποίας είχε παραχωρήσει την χρήση με το από 16-09-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο επικυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3189/20-01-2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας) αντί καταβολής διατροφής στην ανωτέρω πρώην σύζυγό του, προκειμένου να το χρησιμοποιεί για τις δικές της στεγαστικές ανάγκες καθώς επίσης και της ανηλίκου τότε κόρης της, ενώ μετά από λίγες ώρες μετέβη εκ νέου στην ανωτέρω οικία και με την παρουσία κλειθροποιού προέβη σε αντικατάσταση της κλειδαριά της θύρας της οικίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 2022
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Επιμέτρηση της ποινής
Μετά την απαγγελία της προαναφερομένης απόφασης ο Πρόεδρος αποσφράγισε τον αδιαφανή φάκελο εντός του οποίου υπήρχε το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης του κατηγορουμένου και το διάβασε.
Ακολούθως έλαβε τον λόγο ο Εισαγγελέας και πρότεινε: α) να γίνει δεκτό ότι συντρέχουν υπέρ του κατηγορουμένου ελαφρυντικές περιστάσεις κατά το άρθρο 84 παρ. 2 περ. α’ του ΠΚ και β) να επιβληθεί στον κηρυχθέντα ένοχο ποινή φυλάκισης: i) τεσσάρων (4) μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής, ii) δύο (2) μηνών για την πράξη της εξύβρισης λόγω και έργω με βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό με μία πράξη κα iii) δύο (2) μηνών για την πράξη της έργω εξύβρισης με βελτίωση της κατηγορίας όχι κατά συρροή αλλά με μία πράξη, γ) συνολικά να του επιβληθεί ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών, δ) να επιβληθεί στον κηρυχθέντα ένοχο χρηματική ποινή 50 ημερησίων μονάδων προς δέκα 10€ έκαστη για την πράξη της αυτοδικίας (άρθρο 331 ΠΚ) κατ’ επιτρεπτή βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό της πράξης της διατάραξης οικιακής ειρήνης και ε) να αφαιρεθεί από την ποινή που θα του επιβληθεί ο εκ μιας (1) ημέρας χρόνος προσωρινής κράτησής του, στο πλαίσιο του αυτοφώρου..
Η συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε τον λόγο, ζήτησε τα ελάχιστα των ποινών.
Μετά το Δικαστήριο, σε μυστική διάσκεψη που έγινε στην έδρα, παρουσία και της Γραμματέως, κατάρτισε την ταυτάριθμη απόφασή του, την οποία ο Πρόεδρος αμέσως δημοσίευσε δημόσια στο ακροατήριο. Η απόφαση αυτή είναι η εξής:
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Η πράξη για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα: 1, 12, 14, 16, 17, 18 εδ.β΄ , 26 παρ.1 εδ.α’, 27 παρ. 1, 51, 53, 55, 57, 94 παρ. 1, αρ. 361 παρ. 1 εδ. α΄ ΠΚ, αρ. 331 ΠΚ και αρ. 7 του Ν. 3500/2006 «Για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και άλλες διατάξεις».
Από το συνδυασμό των άρθρων 84 παρ. 1 και 83 περ. δ΄ ΠΚ, συνάγεται ότι αν το δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις, μπορεί να μειώσει την ποινή της φυλάκισης που απειλείται για ένα έγκλημα ως το ελάχιστο όριο του είδους της ποινής (άρθρο 53 ΠΚ). Οι περιστάσεις αυτές απαριθμούνται ενδεικτικά στην παρ. 2 του άρθρου 84 ΠΚ. Ως τέτοια περίσταση θεωρείται και το ότι ο κατηγορούμενος έζησε σύννομα ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα, περίσταση που δεν αποκλείεται από μόνη την προηγουμένη καταδίκη του για ελαφρό πλημμέλημα (παρ. 2 περ. α΄ του ίδιου άρθρου).
Κατά το άρθρο 79 του ΠΚ, όπως σήμερα ισχύει, με την επιμέτρηση της ποινής καθορίζεται η ανάλογη και δίκαιη τιμωρία του εγκλήματος με βάση τη βαρύτητα της πράξης και το βαθμό ενοχής του υπαιτίου γι’ αυτή, ενώ σταθμίζονται τα στοιχεία που λειτουργούν υπέρ και σε βάρος του υπαιτίου και συνεκτιμώνται οι συνέπειες της ποινής για τον ίδιο και τους οικείους του. Για την εκτίμηση της βαρύτητας του εγκλήματος το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του: α) τη βλάβη που προξένησε το έγκλημα ή τον κίνδυνο που προκάλεσε και β) τη φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος, καθώς επίσης όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου, που συνόδευσαν την προπαρασκευή ή την εκτέλεσή του. Για την εκτίμηση του βαθμού ενοχής του υπαιτίου, το Δικαστήριο εξετάζει: α) την ένταση του δόλου ή το βαθμό αμέλειάς του, β) τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθηκε και τον σκοπό που επιδίωξε, γ) τον χαρακτήρα αυτού και τον βαθμό της ανάπτυξής του που επηρέασαν την πράξη, δ) τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και την προηγούμενη ζωή του στο μέτρο που σχετίζονται με την πράξη, ε) τον βαθμό της δυνατότητας και της ικανότητας του να πράξει διαφορετικά και στ) τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξης και μετά την πράξη και ιδίως τη μετάνοια που επέδειξε και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξης του. Περαιτέρω, στοιχεία που λειτουργούν υπέρ του υπαιτίου θεωρούνται ιδίως: α) το ότι αυτός διαδραμάτισε έναν σαφώς υποδεέστερο ρόλο σε πράξη που τελέστηκε από πολλούς, β) το ότι τέλεσε την πράξη σε δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση, γ) το ότι έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση των αρχών χωρίς σημαντική καθυστέρηση, ενώ μπορούσε να διαφύγει, δ) το ότι διευκόλυνε ουσιωδώς την εξιχνίαση του εγκλήματος, ενώ στοιχεία που λειτουργούν σε βάρος του υπαιτίου θεωρούνται ιδίως: α) η κατ' επάγγελμα τέλεση της πράξης, β) η ιδιαίτερη σκληρότητα, γ) η εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης του θύματος, δ) το γεγονός ότι το θύμα δεν μπορούσε να προστατεύσει τον εαυτό του, ε) το ότι ο υπαίτιος διαδραμάτισε ιθύνοντα ρόλο σε πράξη που τελέστηκε με συμμετοχή πολλών.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 1 του ΠΚ, το οποίο εφαρμόζεται εν προκειμένω κατ΄ άρθρο 2 παρ.1 ΠΚ ως εμπεριέχον ευμενέστερες ρυθμίσεις από το αντίστοιχο άρθρο του προϊσχύσαντος ΠΚ, ρυθμίζεται ότι: «Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα οκτώ έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.
Όταν δε συντρέχει και περίπτωση επιβολής χρηματικής ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 80 ΠΚ, κατά την επιμέτρησή της, το δικαστήριο ορίζει στην απόφαση τόσο τον αριθμό των ημερήσιων μονάδων όσο και το ύψος τους. Κατά τον προσδιορισμό του αριθμού των ημερήσιων μονάδων, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του μόνο τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του υπαιτίου γι’ αυτή(αρ. 80 παρ. 2 ΠΚ). Επιπροσθέτως, το δικαστήριο καθορίζει το ύψος κάθε ημερήσιας μονάδας με βάση την προσωπική και οικονομική κατάσταση του υπαιτίου, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα τα καθαρά έσοδα που αποκτά από την εργασία του κατά μέσο όρο κάθε ημέρα, άλλα τυχόν εισοδήματα και εν γένει την περιουσία του, καθώς και τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το δικαστήριο.(παρ. 3). Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της θα συνεπαγόταν την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του. (παρ. 4). Ενώ, αν η αδυναμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή των δόσεων αυτής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του καταδικασθέντος μετά την επιβολή της ποινής, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση: α) προθεσμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή επέκταση αυτής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) έτη, β) μείωση του ύψους της ημερήσιας μονάδας ή γ) αντικατάσταση της χρηματικής ποινής από την προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο. Κάθε συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να υποβληθεί μία μόνο φορά (παρ. 5).
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 369 παρ. 4 εδ. α΄ του ΚΠΔ: «Το δικαστήριο αφαιρεί από την ποινή που επιβλήθηκε το χρόνο της προσωρινής κράτησης του καταδικασμένου σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ποινικού κώδικα». Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 82 παρ. 1 του ΠΚ: «Όταν επιβάλλεται στερητική της ελευθερίας ποινή και αφού οριστεί η διάρκειά της, αφαιρείται ο χρόνος κράτησης μετά τη σύλληψη, ο χρόνος της προσωρινής κράτησης, καθώς και ο χρόνος παραμονής σε θεραπευτικές μονάδες για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας».
Στην προκειμένη περίπτωση ο καταδικασθείς κατηγορούμενος συνελήφθη την 23-2-2022 και ώρα 20:50’ για τις πράξεις της: α) ενδοοικογενειακής απειλής, β) λόγω εξύβρισης, γ) έργω εξύβρισης κατά συρροή (πρ.2) και δ) διατάραξης οικιακής ειρήνης, για τις οποίες δικάζεται σήμερα και κρατήθηκε έως την 24-2-2022, οπότε και προσήχθη ενώπιον του Εισαγγελέα Υπηρεσίας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης. Επομένως, κατά την ομόφωνη γνώμη των μελών του Δικαστηρίου πρέπει να αφαιρεθεί από την επιβληθείσα στερητική της ελευθερίας ποινή ο εκ μιας (1) ημέρας χρόνος κράτησης του κατηγορουμένου.
Στο άρθρο 372 του ΚΠΔ ορίζεται ότι με την τελειωτική απόφαση το δικαστήριο επιβάλλει στους διαδίκους που ηττήθηκαν τα έξοδα, στα οποία περιλαμβάνονται και τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 577 του ΚΠΔ), το ύψος των οποίων για τα Στρατοδικεία – Ναυτοδικεία – Αεροδικεία προσδιορίζεται στα διακόσια (200) ευρώ (άρθρο 3 παρ. 7 του Ν. 663/77 σε συνδυασμό με το άρθρο 1 περ. στ’ της υπ’ αριθμ. 123827/23-12-2010 Κοινής Απόφασης Υπουργών Οικονομικών - Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων).
Στην προκειμένη περίπτωση με βάση τα όσα προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, το Δικαστήριο κρίνει ομόφωνα ότι:
α. Η ζωή του κατηγορουμένου υπήρξε σύννομη, μέχρι τουλάχιστον την ημερομηνία που τέλεσε το προαναφερόμενο έγκλημα και πρέπει συνεπώς να γίνει δεκτό ότι συντρέχουν υπέρ του ελαφρυντικές περιστάσεις κατ’ άρθρο 84 παρ. 2 περ. α’ του ΠΚ.
β. Με βάση τη βαρύτητα της πράξης και το βαθμό ενοχής του κατηγορουμένου, στοιχεία τα οποία αποτυπώνονται στα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν κατά την αποδεικτική διαδικασία και αξιολογούνται υπό το πρίσμα όσων αναπτύσσονται πιο πάνω κατά την ανάλυση των σχετικών άρθρων, πρέπει να του επιβληθεί ποινή φυλάκισης: α) τεσσάρων (4) μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής, β) δύο (2) μηνών για την πράξη της εξύβρισης λόγω και έργω με βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό με μία πράξη κα γ) δύο (2) μηνών για την πράξη της έργω εξύβρισης με βελτίωση της κατηγορίας όχι κατά συρροή αλλά με μία πράξη.
γ. Τα εγκλήματα για τα οποία επιβλήθηκαν στερητικές της ελευθερίας ποινές, τελέστηκαν από την κατηγορουμένη με πολλές πράξεις και συνεπώς πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 94 παρ.1 ΠΚ να της επιβληθεί συνολικά ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής, η οποία σχηματίζεται από την ποινή φυλάκισης των τεσσάρων (4) μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής, επαυξημένη κατά ένα (1) μήνα από την ποινή φυλάκισης των δύο (2) μηνών για την πράξη της εξύβρισης λόγω και έργω με βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό με μία πράξη και κατά ένα (1) μήνα από την ποινή φυλάκισης των δύο (2) μηνών για την πράξη της έργω εξύβρισης με βελτίωση της κατηγορίας όχι κατά συρροή αλλά με μία πράξη.
δ. Με βάση όλα τα προαναφερόμενα στοιχεία, όπως αυτά προκύπτουν από τα κατά τα άνω αποδεικτικά μέσα, πρέπει, σύμφωνα και με όσα εκτενώς αναπτύσσονται στην προηγηθείσα νομική σκέψη, με βάση τη βαρύτητα της προπεριγραφόμενης πράξης που τέλεσε ο κατηγορούμενος και το βαθμό της ενοχής του, να επιβληθεί σε βάρος του, για την πράξη της αυτοδικίας (άρθρο 331 ΠΚ) κατ’ επιτρεπτή βελτίωση του κατηγορητηρίου κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό της πράξης της διατάραξης οικιακής ειρήνης, χρηματική ποινή 20 ημερησίων μονάδων προς δέκα 10€ έκαστη.
ε. Πρέπει να αφαιρεθεί από την παραπάνω καταγνωσθείσα στερητική της ελευθερίας ποινή, ο εκ μίας (1) ημέρας χρόνος προσωρινής κράτησής του στο πλαίσιο του αυτοφώρου και να ορισθεί υπόλοιπο εκτιτέας ποινής φυλάκισης πέντε (5) μηνών και είκοσι εννέα (29) ημερών.
στ. Πρέπει να επιβληθούν στην καταδικασθείσα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, το ποσό των οποίων ορίζεται στα διακόσια ευρώ (200,00 €).
Για τους λόγους αυτούς
Αφού είδε και τα άρθρα 213 παρ. 1 ΣΠΚ, 369 παρ. 1, 2 και 3, 372, 577 και 589 ΚΠΔ
ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ
Καταδικάζει ομόφωνα τον κατηγορούμενο σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνών για την πράξη της ενδοοικογενειακής απειλής, σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών για την πράξη της λόγω και έργω εξύβρισης και σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών για την πράξη της έργω εξύβρισης.
Σωρεύει τις συντρέχουσες ποινές και επιβάλλει συνολικά ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών.
Επιβάλλει, παμψηφεί, χρηματική ποινή είκοσι (20) ημερησίων μονάδων προς δέκα (10) Ευρώ ημερησίως, ήτοι 200 Ευρώ για την πράξη της αυτοδικίας.
Επιβάλλει ομόφωνα στον κατηγορούμενο τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας το ποσό των οποίων ορίζεται στα διακόσια (200) ευρώ.
Αφαιρεί, ομόφωνα, από την παραπάνω καταγνωσθείσα στερητική της ελευθερίας ποινή, τον εκ μίας (1) ημέρας χρόνο προσωρινής κράτησής του στο πλαίσιο του αυτοφώρου και ορίζει υπόλοιπο εκτιτέας ποινής φυλάκισης πέντε (5) μηνών και είκοσι εννέα (29) ημερών.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 2022
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την απαγγελία της εν λόγω απόφασης ο Εισαγγελέας έλαβε τον λόγο και πρότεινε να ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο για ένα (1) έτος.
Μετά το Δικαστήριο, σε μυστική διάσκεψη που έγινε στην έδρα, παρουσία και της Γραμματέως, κατάρτισε την ταυτάριθμη απόφασή του, την οποία ο Πρόεδρος αμέσως δημοσίευσε δημόσια στο ακροατήριο. Η απόφαση αυτή είναι η εξής:
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 99 παρ. 1 ΠΚ, όπως διαμορφώθηκε με το άρθρο 9 Ν. 4855/2021 (ΦΕΚ Α` 215/12.11.2021), «1. Αν κάποιος που δεν έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για εγκλήματα δόλου σε στερητική της ελευθερίας ποινή μεγαλύτερη από τρία (3) έτη με μία ή με περισσότερες αποφάσεις, που οι ποινές τους δεν υπερβαίνουν συνολικά το πιο πάνω όριο, καταδικαστεί σε τέτοια ποινή που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, το δικαστήριο με την απόφασή του διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα (1) και ανώτερο από τρία (3) έτη. Αν το δικαστήριο κρίνει, με βάση ειδικά μνημονευόμενα στην αιτιολογία της απόφασης στοιχεία, ότι η εκτέλεση της ποινής είναι απολύτως αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων, εφαρμόζει το άρθρο 104Α ΠΚ, εκτός αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του, οπότε διατάσσει την εκτέλεση μέρους ή ολόκληρης της ποινής. Το δικαστήριο μπορεί με ειδική αιτιολογία να χορηγήσει την αναστολή και εφόσον οι προηγούμενες καταδίκες δεν υπερβαίνουν συνολικά τα πέντε (5) έτη φυλάκισης, εκτός αν συντρέχει η εξαίρεση της απόλυτης αναγκαιότητας εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής, και αρχίζει από τότε που η απόφαση η οποία την χορηγεί καθίσταται εκτελεστή».
Στην υπό κρίση περίπτωση ο καταδικασμένος δεν έχει μέχρι σήμερα καταδικαστεί αμετάκλητα για κακούργημα ή πλημμέλημα σε περιοριστική της ελευθερίας ποινή, ανώτερη του ενός έτους, όπως αυτό προκύπτει από το απόσπασμα ποινικού μητρώου του. Πρέπει ως εκ τούτου, κατά την ομόφωνη γνώμη του Δικαστηρίου, να διαταχθεί η αναστολή εκτελέσεως της παραπάνω επιβληθείσης ποινής φυλάκισης για ένα (1) έτος.
Για τους λόγους αυτούς
Αφού είδε και τα άρθρα 213 παρ. 1 ΣΠΚ, 465 Π.Κ. και 369 ΚΠΔ
ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ
Διατάσσει, ομόφωνα, την αναστολή εκτελέσεως της ως άνω επιβληθείσης ποινής φυλακίσεως για ένα (1) έτος.
Τέλος, αφού ο Πρόεδρος δημοσίευσε την ίδια ημέρα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και σε δημόσια συνεδρίαση την ανωτέρω απόφαση, γνωστοποίησε στον κατηγορούμενο ότι έχει δικαίωμα από το νόμο, να ασκήσει κατά της αποφάσεως, το ένδικο μέσο της εφέσεως, σύμφωνα με τους ειδικούς ορισμούς του νόμου γι’ αυτό.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 2022
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ