Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας απέρριψε την έφεση του κατηγορουμένου κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία καταδικάσθηκε ερήμην για λαθρεμπορία, κρίνοντάς την εκπρόθεσμη, παρά τον ισχυρισμό περί ανωτέρας βίας, λόγω δυσκολίας πρόσβασης στη δικογραφία. Συγκεκριμένα, η απόφαση βασίστηκε στην παραδοχή ότι ο κατηγορούμενος είχε επαρκείς πληροφορίες από την επίδοση του αποσπάσματος της πρωτόδικης απόφασης για να ασκήσει εμπρόθεσμα την έφεση, καθώς η επίδοση αυτή ενεργοποιούσε την προθεσμία των δέκα ημερών.
Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι οι ενέργειες που καταβλήθηκαν από τη δικηγόρο του για να λάβει αντίγραφα της δικογραφίας (με επισκέψεις στο δικαστικό γραφείο και αίτηση στον Πρόεδρο Υπηρεσίας) καθυστέρησαν την άσκηση έφεσης κατά μία ημέρα μετά τη λήξη της προθεσμίας. Η δικαστική αρχή, ωστόσο, θεώρησε ότι ο λόγος καθυστέρησης δεν αποτελούσε ανωτέρα βία, δεδομένου ότι το απόσπασμα της απόφασης περιείχε τα αναγκαία στοιχεία για την άσκηση του ενδίκου μέσου.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο παράνομα απέρριψε την έφεση ως απαράδεκτη, υπερβαίνοντας την εξουσία του. Σύμφωνα με την κρίση του, η δυσκολία πρόσβασης στη δικογραφία αποτελεί γεγονός ανωτέρας βίας που δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκηση έφεσης. Επιπλέον, τόνισε ότι το καθολικό μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης δεν επαρκεί για τη δικαστική κρίση επί της ουσίας της, αφού ο εκκαλών έχει δικαίωμα πλήρους πρόσβασης στη δικογραφία για την κατάλληλη διαμόρφωση των λόγων της έφεσής του.