Απόρριψη προσφυγής αλλοδαπού από την Επιτροπή Προσφυγών ως προδήλως αβάσιμης, δίχως εξέταση επί της ουσίας, λόγω μη τήρησης της διαδικαστικής υποχρέωσης αυτοπρόσωπης εμφάνισής του την ημέρα της συζήτησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 97 παρ. 2 του ν. 4636/2019 προβλέπεεται ως συνέπεια της μη αυτοπρόσωπης εμφάνισης του αιτούντος διεθνή προστασία ενώπιον της Επιτροπής, που εξετάζει την προσφυγή του (ή της μη αποστολής της κατά το άρθρο 78 παρ. 3 του ίδιου νόμου βεβαίωσης), την απόρριψη της προσφυγής αυτής ως προδήλως αβάσιμης, καθώς τεκμαίρεται ότι αυτή υποβλήθηκε μόνο για να καθυστερήσει ή να εμποδίσει την εκτέλεση προγενέστερης ή επικείμενης απόφασης απέλασης ή με άλλον τρόπο απομάκρυνσής του. Η διάταξη αυτή, ως ειδικότερη, υπερισχύει του συνδυασμού των διατάξεων των άρθρων 81 παρ. 1 και 2 περ. ε΄ και 78 παρ. 3 εδ. τελ. και παρ. 9 του ίδιου νόμου, από τις οποίες μπορεί να συναχθεί ότι η ίδια διαδικαστική παράβαση συνιστά σιωπηρή ανάκληση της προσφυγής και συνεπάγεται είτε την απόρριψή της ως αβάσιμης, εφόσον υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την εξέτασή της επί της ουσίας, είτε διακοπή της εξέτασής της.
Αναβολή της οριστικής κρίσης επί της αίτησης. Παραπομπή προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τη συμβατότητα του άρθρου 46 της Οδηγίας 2013/32, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη, με την ως άνω εθνική ρύθμιση.