Ανακοπή της μισθώτριας κατά διαταγής απόδοσης μισθίου και πληρωμής οφειλομένων μισθωμάτων και κοινοχρήστων. Προαπαιτούμενο ή μη έγγραφης όχλησης του εκμισθωτή προς την μισθώτρια κατ’ άρθρο 637 ΚΠολΔ. Ισχυρισμός της μισθώτριας περί αοριστίας και ασάφειας, ειδικότερα, περί έλλειψης δήλης ημέρας καταβολής των μισθωμάτων και των κοινοχρήστων, γεγονότα που καθιστά άκυρη την έκδοση διαταγής λόγω υπερημερίας. Το Εφετείο, αντιθέτως, δέχθηκε ότι η όχληση πληρούσε τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, βασιζόμενο στη μισθωτική σύμβαση η οποία όριζε χρόνο καταβολής. Εντούτος, έκρινε εσφαλμένα ότι, δεν έπρεπε να ακυρωθεί η διαταγή απόδοσης μισθίου, παραβιάζοντας έτσι το άρθρο 644 ΚΠολΔ, ειδικότερα, δεν ακύρωσε τη διαταγή απόδοσης μισθίου παρότι η ανακοπή κρίθηκε νόμιμη και βάσιμη, με το σκεπτικό ότι η ανακόπτουσα είχε ήδη αποβληθεί από το μίσθιο, γεγονός που κρίνεται εσφαλμένο ως προς τη νομική εφαρμογή. Επιπλέον, δεν εξέτασε ουσιαστικά την έφεση των εκμισθωτριών σχετικά με την ακύρωση της διαταγής πληρωμής μισθωμάτων, περιοριζόμενο στην έρευνα μόνο των λόγων της μισθώτριας. Δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, λόγω παραβίασης διατάξεων ουσιαστικού δικαίου.