Εκκλησία της Ελλάδος. Συνταγματική κατοχύρωση και συγκρότηση. Φύση εκδιδόμενων πράξεων. Άλλοτε εκδίδει δια των οργάνων της εκτελεστές διοικητικές πράξεις υποκείμενες σε αίτηση ακυρώσεως και άλλοτε ενεργεί, δια των αυτών οργάνων της, ως καθαρώς πνευματικός οργανισμός, εφαρμόζοντας κανόνες του κανονικού και όχι του πολιτειακού δικαίου, των πράξεών της αναγομένων, στην περίπτωση αυτή, στην εσωτερική ζωή αυτής και ένεκα τούτου μη υποκειμένων στον ακυρωτικό έλεγχο. Απόφαση Ιεράς Συνόδου περί αναγνώρισης ως Κανονικής της χορήγησης από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Αυτοκεφάλου Εκκλησιαστικού Καθεστώτος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αποστολή Ειρηνικού Γράμματος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών προς τον Μητροπολίτη Κιέβου. Κρίση ότι πρόκειται για εσωτερικό εκκλησιαστικό ζήτημα, σχετικό με τη διάρθρωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τις διορθόδοξες σχέσεις, ρυθμιζόμενο αποκλειστικά από το κανονικό δίκαιο και όχι από πολιτειακούς κανόνες. Οι προσβαλλόμενες δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις εκκλησιαστικής αρχής αλλά πράξεις με πνευματικό αμιγώς χαρακτήρα και συνεπώς απαραδέκτως προσβάλλονται με αίτηση ακυρώσεως. Μη εξαρτώμενη η εκτελεστότητα της πράξης από τη νομιμότητα της διαδικασίας που τηρήθηκε για την έκδοσή της, δοθέντος ότι ανάγεται σε ζήτημα αμιγώς εκκλησιαστικής τάξεως το οποίο έχει αποκλειστικώς εκκλησιολογικής τάξεως συνέπειες. Απορρίπτεται η αίτηση ακυρώσεως.