Πολεοδομικά Σχέδια. Ένταξη. Εισφορά σε γή. Οι διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 1337/1983 δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα και το 1ο Π. Π. της ΕΣΔΑ. Τα απορρέοντα από την ιδιοκτησία δικαιώματα δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος. Για τον υπολογισμό της εισφοράς, αδιάφορη οποιαδήποτε κατάτμηση οικοπέδου μετά την 10.3.1982, είτε στηρίζεται σε δικαιοπραξία εν ζωή είτε σε δικαιοπραξία αιτία θανάτου. Θεμιτή και δικαιολογημένη η θεσπισθείσα εξαίρεση (προστέθηκε στην ανωτέρω διάταξη με άρθρο 27 παρ. 7 του ν. 2831/2000), σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά εισφοράς σε γη εφαρμόζονται, κατ’ εξαίρεση, στο εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο κάθε ιδιοκτήτη ή σε αυτοτελές οικόπεδο που δημιουργήθηκε μετά την 10.3.1982, εφόσον, όμως, η κτήση τους επήλθε από επαγωγή κληρονομιάς μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης στο ΦΕΚ της πολεοδομικής μελέτης.
Τακτοποίηση οικοπέδων. Ευρεία η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης. Ανέλεγκτη αναιρετικά η κρίση περί του προσφορότερου τρόπου τακτοποίησης. Περιεχόμενο αιτιολογίας σχετικής πράξεως. Υποχρέωση της διοίκησης να αποφεύγει την υπέρμετρη επιβάρυνση μιας ιδιοκτησίας προς όφελος άλλης χωρίς αποχρώντα λόγο και να επιδιώκει την ανταλλαγή ισομεγέθων και ισάξιων τμημάτων μεταξύ των τακτοποιουμένων οικοπέδων. Επιτρεπτή η τακτοποίηση και των άρτιων οικοπέδων, προκειμένου να αποκτήσουν την κατάλληλη από πολεοδομική άποψη μορφή για την οικοδόμησή τους. Απορρίπτει ισχυρισμό ότι, για την εισφορά σε γή, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης, καθώς τότε καθίσταται εφικτή η οικιστική αξιοποίηση των ακινήτων και η αντιπαροχή ακινήτων ή τμημάτων ιδιοκτησίας ίσης αξίας. Αιτιολογημένα αποδόθηκε το γωνιακό οικόπεδο σε όμορη ιδιοκτησία. Δεν συντρέχει περίπτωση υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης.