Φυλακές. Ψυχική οδύνη. Αστική ευθύνη του Δημοσίου λόγω θανάτου από ναρκωτικές ουσίες κρατούμενου σε Φυλακή, τέκνου και αδελφού των εναγόντων. Πραγματικά περιστατικά. Πλημμελής, εκ μέρους των σωφρονιστικών υπαλλήλων, άσκηση των καθηκόντων τους, όσον αφορά την εφαρμογή των μέτρων αποτροπής της εισαγωγής και διακίνησης εντός του καταστήματος απαγορευμένων ουσιών. Το γεγονός ότι ο θανών έκανε αυτοβούλως χρήση των ναρκωτικών ουσιών, τις οποίες είναι πιθανό να προμηθεύθηκε εντός του καταστήματος, δεν επιφέρει διάσπαση του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των παραλείψεων των οργάνων του Δημοσίου και του θανάτου του. Απορριπτέος ο λόγος της έφεσης, ότι η αγωγή ασκήθηκε καταχρηστικώς. Συντρέχει και συνυπαιτιότητα του θανόντος, κατ’ αρ.300 του Α.Κ., σε ποσοστό 50%. Κριτήρια για το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης. Δέχεται εν μέρει την έφεση του Δημοσίου. Περιορίζει το ποσό της χρηματικής ικανοποίησης που επιδικάσθηκε στους εφεσίβλητους σε εύλογο ποσό.