Η παρασυσσώρευση ζώων αφορά άτομα τα οποία περισυλλέγουν ολοένα και περισσότερα ζώα κυρίως συντροφιάς στον χώρο, όπου διαμένουν, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στη φροντίδα και τις ανάγκες τους, στη σίτιση, στην κτηνιατρική φροντίδα, στο κατάλυμα και την υγιεινή τους, αλλά ούτε και στη φροντίδα του εαυτού τους, με αποτέλεσμα οι ίδιοι και τα περισσότερα ζώα να ασθενούν σοβαρά, κάποια να πεθαίνουν ή και να αλληλοσπαράζονται. Συνήθως, η παρασυσσώρευση ζώων θεωρείται συνοδό σύμπτωμα της Διαταραχής Παρασυσσώρευσης, με κάποιες έρευνες να θεωρούν ότι πρέπει να διαχωριστεί από αυτή, καθώς παρουσιάζει διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως η καλύτερη αναγνώριση της δυσκολίας διαχείρισης της κατάστασης, η έλλειψη στατικής συμφόρησης και συσσώρευσης αντικειμένων και η μεγαλύτερη δυσκολία κι αντίσταση στον αποχωρισμό των ζώων απ΄ ότι των αντικειμένων, λόγω του δεσμού που δημιουργείται. Τα άτομα με Διαταραχή Παρασυσσώρευσης συνήθως πάσχουν και από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, Κοινωνική Φοβία, Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή και Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή, καθώς επίσης πάσχουν και από παθολογικά προβλήματα εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης. Στην Ελλάδα τα μόνα στατιστικά στοιχεία για την παρασυσσώρευση ζώων προέρχονται από ρεπορτάζ της ιστοσελίδας zoosos από το 2011 έως το 2019 με τους άνδρες να ανέρχονται σε 14 και τις γυναίκες σε 17 και με ηλικία άνω των 60 ετών. Τα ζώα ως επί το πλείστον ήταν σκύλοι και γάτες, ενώ υπήρχαν σε μικρότερο βαθμό, κατσίκια, κότες, κουνέλια και άλλα πτηνά. Ο μέσος αριθμός των περισυλλεχθέντων ζώων ανερχόταν στα 40 ζώα ανά οίκημα. Η παρούσα μελέτη αποτελεί τη μοναδική στην Ελλάδα κι έχει ως στόχο να καλύψει το μεγάλο κενό γύρω από αυτό το αντικείμενο.