Το περιβαλλοντικό έννομο συμφέρον στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ήδη από το έτος 1992, οπότε καθιερώθηκε νομολογιακά ένα αυστηρότατο τεστ για την εξέταση συνδρομής των προϋποθέσεών του, περιορίζεται σταθερά. Πρόσφατες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ καθιστούν ακόμα πιο δυσοίωνο το μέλλον της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Αντίθετη είναι η τάση στην Ευρώπη, όπου, μεταξύ άλλων και λόγω της Σύμβασης του Ώρχους, η πρόσβαση του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών οργανώσεων, στη δικαιοσύνη, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, είναι ιδιαιτέρως διευρυμένη. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιάσει και να αξιολογήσει την, όχι απαραίτητα οικεία στο ελληνικό κοινό, αμερικανική προσέγγιση, αντιπαραβάλλοντάς την με τα ισχύοντα στην Ευρώπη συναφώς. Το συμπέρασμα της συγκριτικής αυτής επισκόπησης είναι ότι απαιτείται ένας «εξ επόψεως σκοπών εξευρωπαϊσμός» των ΗΠΑ στο πεδίο του περιβαλλοντικού εννόμου συμφέροντος, με μέσα, όμως, προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες της αμερικανικής έννομης τάξης.