Η παρούσα συμβολή αποσκοπεί στο να συζητήσει τα εγειρόμενα νομικά και δεοντολογικά ζητήματα από τη χρήση του ChatGPT στην εκπαίδευση και να προτείνει τρόπους χρήσεως της νέας τεχνολογίας στην επιστημονική κοινότητα. Μετά από την ορολογική διασάφηση συζητείται στην πρώτη ενότητα αν η χρήση της νέας τεχνολογίας οδηγεί σε λογοκλοπή, διερευνάται ποιος έχει την πνευματική ιδιοκτησία του κειμένου και ποιος τη νομική ευθύνη σε περίπτωση ανακρίβειας του. Στη συνέχεια τίθεται το ερώτημα αν η νέα τεχνολογία είναι φορέας του δικαιώματος στην ελευθερία εκφράσεως. Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στο αν η νέα τεχνολογία συνάδει με τη νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων και κυρίως με τις βασικές αρχές επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, όπως είναι η αρχή της διαφάνειας, της ακρίβειας και του σκοπού της επεξεργασίας. Το τελικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν το ChatGPT θέτει σε κίνδυνο τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του δημοκρατικού πολιτεύματος εξαιτίας της επιβολής μιας «δικτατορίας» του μέσου όρου στην επιστήμη, της παροχής συγκεκριμένης, προμελετημένης, ελεγμένης γνώσεως. Η δεύτερη ενότητα αναζητεί ποια πρέπει να είναι η δέουσα στάση της επιστημονικής κοινότητας. Γίνεται δεκτό ότι η νέα τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει σε αποψίλωση του οικοδομήματος της γνώσεως, υποστηρίζεται όμως ότι η απαγόρευσή της συνιστά μια τεχνοφοβική και ουτοπική προσέγγιση. Αντιθέτως προτείνεται η ελεγμένη αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας.