Η ρήτρα μη επιβάρυνσης (“negative pledge”) αποτελεί έναν από τους πιο διαδεδομένους στις συναλλαγές όρους που περιέχεται συνήθως σε συμβάσεις επιχειρηματικών πιστώσεων, προς ενίσχυση της θέσης του πιστωτή. Μετά από μια σύντομη επισκόπηση της λειτουργίας και των μορφών εμφάνισης της ρήτρας στη συναλλακτική πρακτική, η μελέτη εστιάζει στη διερεύνηση των εννόμων συνεπειών που παράγει η απλούστερη μορφή της ρήτρας μη επιβάρυνσης, αυτή δηλαδή που εξαντλείται στο αρνητικό περιεχόμενο της απαγόρευσης συστάσεως εμπραγμάτων ασφαλειών επί περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη.