Παρόλο που οι διατάξεις του κληρονομικού δικαίου εναρμονίστηκαν με τις νεότερες κοινωνικές εξελίξεις (αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, αναμόρφωση του δικαίου της υιοθεσίας, νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης συμβίωσης), όπως επίσης με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης (ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή), εντούτοις δεν συνοδοιπορούν με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και των ψηφιακών δυνατοτήτων που αυτή παρέχει. Ήδη όμως αρκετοί διαθέτες προβαίνουν στην σύνταξη της διαθήκης τους με τη χρήση κάποιου σύγχρονου τεχνολογικού μέσου. Έτσι έκανε την εμφάνισή της μία νέα κατηγορία διαθηκών, αυτή των ηλεκτρονικών διαθηκών (e-wills). Οι ηλεκτρονικές διαθήκες υπόσχονται να δώσουν λύση σε πολλά ζητήματα που ανακύπτουν στα πλαίσια των ήδη νομοθετικά προβλεπόμενων τύπων διαθηκών, δίχως ωστόσο να είναι απαλλαγμένες και αυτές από ορισμένα ζητήματα. Ωστόσο, παρόλο που η ηλεκτρονική διαθήκη δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα νομοθετικής ρύθμισης, οι πολίτες είναι πρόθυμοι να αξιοποιήσουν τη νέα αυτή τεχνολογία προκειμένου να εκδηλώσουν τη βούλησή τους για τον τρόπο διάθεσης της περιουσίας τους μετά το θάνατό τους, καθιστώντας έτσι επίκαιρη τη θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος. Στα πλαίσια της παρούσας μελέτης επιχειρείται μία πρώτη προσέγγιση του κύρους των διαθηκών που συντάσσονται με τη χρήση σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων, στη νομική θεωρία, νομοθεσία και νομολογία αλλοδαπών έννομων τάξεων και επιπλέον επιχειρείται μία θεωρητική ιχνηλάτηση του ζητήματος στην ελληνική έννομη τάξη.