Ο Ν 5106/2024 που προσφάτως ψηφίστηκε συνιστά μία τομή στο δίκαιο της δόμησης. Ειδικότερα, οι ρυθμίσεις του αφορούν την κατάστρωση εκ βάθρων τόσο του συστήματος εντοπισμού και ελέγχου της αυθαίρετης δόμησης, όσο και της διοικητικής και δικαστικής προστασίας κατά των εκδιδόμενων διοικητικών πράξεων. Ωστόσο, όπως θα διαφανεί, περιέχει πληθώρα ασαφειών, αλλά και τρωτών σημείων που δεν του αποστερούν εντούτοις την «ευγενική πρόθεση» τελεσφορούσας αντιμετώπισης της αυθαίρετης δόμησης για την αποτροπή αντίστοιχων προβλημάτων μελλοντικά. Βεβαίως, η προσέγγιση δεν είναι εξαντλητική, αλλά επιχειρείται να είναι επαρκής, καθώς συσχετίζει τις νέες ρυθμίσεις με τις πάγιες νομολογιακές παραδοχές.