Με τη ψήφιση του νόμου 5094/2024 φαίνεται ότι επιδιώκεται να παρακαμφθεί η ρύθμιση του άρθρου 16 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία « η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση» . Αυτή η προσέγγιση προϋποθέτει ότι το δίκαιο της ΕΕ ρυθμίζει διαφορετικά το εν λόγω θέμα, αφού μόνο έτσι μπορεί να ερμηνευθεί «διορθωτικά» το άρθρο 16 Συντάγματος. Η παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών έναντι αμοιβής υπάγεται στους κανόνες της εσωτερικής αγοράς, ιδίως στην ελευθερία εγκατάστασης. Οι όροι που θέτει ο νόμος μπορούν να δικαιολογηθούν, εφόσον η ακαδημαϊκή αναγνώριση φαίνεται να συνιστά άσκηση αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ελληνικής Δημοκρατίας, υπό τη μορφή του μη κρατικού και μη κερδοσκοπικού ιδρύματος, μέσω ενός νέου οργανωτικού σχήματος του Νομικού Προσώπου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Ωστόσο, η παροχή υπηρεσιών από τα εν λόγω πρόσωπα με αμοιβή οδηγεί στην ένταξή τους στο πεδίο εφαρμογής της ελευθερίας εγκαταστάσεως με άμεσο αποτέλεσμα να εφαρμόζονται και επ’ αυτών όσα ισχύουν για τα ιδρύματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, οπότε οι νέοι αυστηροί όροι θα κριθούν, ιδίως υπό το πρίσμα της τήρησης της αρχής της αναλογικότητας. Η τήρηση του Συντάγματος μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο εάν θεωρηθούν ότι τα νέα πρόσωπα δεν εντάσσονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, κατ’ αντίστοιχο τρόπο με τα επαγγελματικά ιδρύματα.