Κείμενο
Ι. Εισαγωγή
Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης (στο εξής: ΤΝ) έχει εξαπλωθεί τα τελευταία τρία χρόνια σε όλους σχεδόν τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Από τη χρήση αυτή δεν μπορεί να εξαιρεθεί η δικαστική λειτουργία. Η δικαστική λειτουργία προσεγγιζόμενη ως βασική λειτουργία του κράτους, της οποίας η ανεξάρτητη και αμερόληπτη επιτέλεσή της στο πλαίσιο μιας ευνομούμενης έννομης τάξης, αποτελεί την ασφαλιστική δικλίδα ενός κράτους δικαίου.
Στις επόμενες γραμμές θα εξετάσουμε το βαθμό της ανάμιξης της ΤΝ στη δικαστική λειτουργία, τις αναγκαίες προσαρμογές για μια «φιλική» προς τη δικαιοσύνη ΤΝ και φυσικά τους κινδύνους που μπορεί να περιέχει μια τέτοια «ανάμιξη». Έχοντας ως παράμετρο ότι λόγω της καταιγιστικής εξέλιξης της ΤΝ και των εφαρμογών που αυτή αναπτύσσει, αλλά και των τεχνο-ηθικών ζητημάτων που αναφύονται με κάθε εξέλιξή της, τα γραφόμενα σε κάθε χρονική περίοδο ενέχουν τον κίνδυνο να είναι ξεπερασμένα σε λίγους μόνο μήνες.
ΙΙ. Επιβοηθητικές εφαρμογές της ΤΝ στη δικαστική λειτουργία
Προχωρώντας μελετούμε πρώτα τις επιβοηθητικές εφαρμογές στη δικαστική λειτουργία. Στην κατεύθυνση αυτή η ΤΝ μπορεί να σταθεί αρωγός στη δημιουργία ενός ευρύτερου συστήματος ηλεκτρονικών δικαστικών αποφάσεων. Ειδικότερα η ύπαρξη ενός συστήματος υποστήριξης αποφάσεων (decision support system) ενισχύει την ανάλυση και ερμηνεία των νομοθετικών διατάξεων. Τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα θα μπορούσαν να εκπαιδευθούν και στη συστηματική ερμηνεία των νομοθετικών διατάξεων, δηλ. στην ερμηνεία με βάση το νομοθετικό προηγούμενο.
Σελ. 1153 Στο πλαίσιο μιας δικογραφίας η εκμάθηση αυτή μπορεί να αφορά στη διάκριση των εγγράφων σε ουσιώδη και μη, όπως και σε προτάσεις για βελτιωμένη χρήση λόγου στο κείμενο. Η μετατροπή προφορικού λόγου σε γραπτό μπορεί επίσης να βοηθήσει στη σύνταξη μιας δικαστικής αποφάσεως, ειδικά σε περιπτώσεις αδυναμίας πληκτρολόγησης για λόγους υγείας κλπ.
Βάση ενός τέτοιου συστήματος δικαστικών αποφάσεων είναι η ηλεκτρονική δικογραφία και η ηλεκτρονική απόφαση. Για να επιτευχθεί η ηλεκτρονική δικογραφία (ο ηλεκτρονικός φάκελος της υπόθεσης) απαιτείται προηγούμενα ηλεκτρονική κατάθεση των δικογράφων (ενδίκων βοηθημάτων και ενδίκων μέσων), αλλά και των σχετικών εγγράφων μιας δικογραφίας. Παραπέρα, με τη δημοσίευση των αποφάσεων μόνο με ηλεκτρονική υπογραφή, την οποία διαθέτουν όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί, χωρίς να απαιτείται υλική εκτύπωση της αποφάσεως και ιδιόχειρη υπογραφή για τη δημοσίευση, μπορεί να εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος. Όμως, πέρα από τη δημιουργία ηλεκτρονικού φακέλου της υπόθεσης, απαιτείται σύσταση ειδικών ηλεκτρονικών θυρίδων για την ασφαλή διακίνηση των δικογράφων. Τέτοιες θυρίδες, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με τη χρήση του ΑΦΜ, ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο απώλειας δικονομικών και ουσιαστικών δικαιωμάτων.
Στο πλαίσιο του νέου δικαστικού χάρτη, μετά τον ν. 5108/2024, καθίσταται απαραίτητη η λήψη αντιγράφων των αποφάσεων και των απογράφων ηλεκτρονικά από τον δικηγόρο που παραστάθηκε στη δίκη και νομιμοποιείται με τη χρήση της ΤΝ. Η απόσταση από το δικαστήριο, που μπορεί να δημιουργήθηκε λόγω του νέου δικαστικού χάρτη, μπορεί να εκμηδενιστεί με ηλεκτρονικές υπηρεσίες τέτοιου είδους, οι οποίες θα αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου δικαστικού hub.
Ως σημαντική επιβοηθητική λειτουργία επισημαίνεται και η δημιουργία ψηφιακού βοηθού (CHATBOT) προς υποβοήθηση των χρηστών του δικαστηρίου πάνω σε διάφορα θέματα (π.χ. δικαιοδοσίας, τυπικών διαδικασιών ή πιστοποιητικών). Στο πλαίσιο αυτό μπορούν οι χρήστες του δικαστηρίου να εξυπηρετηθούν ως προς ποια δικαιολογητικά απαιτούνται για την έκδοση ενός πιστοποιητικού αφερεγγυότητας ή σχετικά με την επεξήγηση νομοθετικών κειμένων ή σημαντικών δικαστικών αποφάσεων. Σε μια πιο εξελιγμένη μορφή, λαμβάνοντας υπόψη του την έως τώρα νομολογία, ο ψηφιακός βοηθός θα μπορούσε να συμβουλεύσει τον πολίτη/δικηγόρο για το ποσοστό επιτυχίας της υπόθεσής του με βάση την κείμενη νομοθεσία και την κρατούσα νομολογία.
Κρίσιμη επίσης είναι η διασφάλιση της διακίνησης της νομολογίας γρήγορα και χωρίς κίνδυνο διαρροής προσωπικών δεδομένων. Αυτό επιτυγχάνεται με την ανωνυμοποίηση ή ψευδονυμοποίηση των δικαστικών αποφάσεων. Η ΤΝ και συγκεκριμένα τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (Large Language Models, LLM) μπορούν να συνδράμουν στον τομέα αυτό. Όπως μπορούν να βοηθήσουν και στο ζήτημα της περίληψης των αποφάσεων και της δημιουργίας λέξεων – κλειδιών σε μια βάση δεδομένων, μέσω των ίδιων μοντέλων, ώστε να γίνεται η αναζήτηση της νομολογίας γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια. Συναφές είναι και το θέμα της μετάφρασης εγγράφων με τη βοήθεια της ΤΝ από άλλες γλώσσες στο πλαίσιο της αμοιβαίας δικαστικής συνεργασίας.
Περαιτέρω, η ΤΝ μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του αποδεικτικού υλικού. Ας πάρουμε το παράδειγμα της εκδίκασης των συνθηκών ενός τροχαίου ατυχήματος. Με την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας (Virtual reality) ο δικαστής μπορεί να δημιουργήσει το εικονικό περιβάλλον των συνθηκών του ατυχήματος και να αναζητήσει την υπαιτιότητα των εμπλεκομένων μερών. Στο πλαίσιο της ελάσσονος πρότασης ενός δικανικού συλλογισμού η ΤΝ συμβάλει στην ανάλυση και ερμηνεία αποδεικτικών μέσων (π.χ. έρευνες σε φωτογραφικό υλικό).
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η ΤΝ μπορεί να εκτιμήσει τη βαρύτητα μιας μαρτυρικής κατάθεσης. Η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Εξάλλου οι κανόνες απόδειξης της δίκης δεν μπορούν να μοντελοποιηθούν. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στην ποινική δικονομία, όπου επικρατεί η αρχή της ηθικής απόδειξης (δηλ. της απόδειξης που βασίζεται στην δικαστική συνείδηση και σε κανένα από τα αποδεικτικά στοιχεία). Έτσι ενώ η εκτίμηση των αποδείξεων μπορεί να είναι ευκολότερη στη διοικητική δίκη, φαντάζει, όμως, πολύπλοκη ως αδύνατη στην ποινική δίκη ή π.χ. σε αστικές δίκες ανάθεσης επιμέλειας τέκνων.
ΙΙI. Εφαρμογές απονομής δικαιοσύνης
Στόχος μιας δικαστικής απόφασης είναι να απονείμει δίκαιο σε μια δημιουργημένη «έννομη» ή «έκνομη» κατάσταση. Με την έννοια αυτή η δικαστική απόφαση εξετάζει το παρελθόν με στόχο να δώσει λύση για το παρόν και το μέλλον. Με την ΤΝ εισάγεται πλέον και η δυνατότητα πρόβλεψης της έκβασης «έννομων» ή «έκνομων» καταστάσεων. Πρόκειται για τη λεγόμενη προβλεπτική δικαιοσύνη (predictive justice). Με την πρόβλεψη αυτή μπορεί να επιτευχθεί στατιστική μοντελοποίηση και αξιολόγηση πιθανοτήτων έκβασης μιας υπόθεσης.
Σελ. 1154Με τη βοήθεια της ΤΝ είναι δυνατό να αναλυθούν τα δεδομένα και να επιτευχθεί πρόβλεψη του αποτελέσματος της αντιδικίας. Η δυσκολία, όμως, έγκειται στη δημιουργία μοτίβων, τα οποία να μπορούν να εφαρμοστούν κάθε φορά σε διαφορετική ομάδα υποθέσεων.
Στις ΗΠΑ έχουν αναπτυχθεί λογισμικά για την αξιολόγηση πιθανοτήτων υποτροπής κρατουμένων αιτούντων αναστολή της ποινής τους. Ένα από αυτά τα λογισμικά είναι και το COMPAS (Correctional Offender Management Profiling for Alternative Sanctions). Υπάρχουν, όμως, πολλές επιφυλάξεις ως προς τη χρήση τέτοιων λογισμικών κυρίως λόγω της δημιουργίας προκαταλήψεων ως προς ορισμένες περιοχές ή ορισμένες ομάδες ανθρώπων.
Παραπέρα, σε αρκετές χώρες αρχίζουν να εισάγονται διαδικασίες δικαιοδοτικής λειτουργίας μέσω της ΤΝ. Έτσι στην Εσθονία ρομπότ δικαστής εκδικάζει υποθέσεις με αντικείμενο μέχρι 7.000 ευρώ μόνο με την εκτίμηση εγγράφων των αντιδίκων πλευρών. Στην Κίνα το σύστημα 206 μπορεί να αναγνωρίσει τη διάπραξη αδικημάτων με βάση προφορικές περιγραφές και να απαγγείλει κατηγορία με ακρίβεια 97%. Στη Γαλλία υπάρχουν τα συστήματα Datajust, Predictice, τα οποία μπορούν να υπολογίζουν αποζημιώσεις, διατροφές σε διαζύγια, αποζημιώσεις σε απολύσεις. Στη Βραζιλία το σύστημα «Socrates» προβαίνει σε ανάλυση εισερχόμενων υποθέσεων στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο με ομαδοποίηση, ενώ στο συνταγματικό δικαστήριο το σύστημα “VICTOR” ελέγχει το παραδεκτό των αιτήσεων.
Το ερώτημα που τίθεται στο πλαίσιο της δικαιοδοτικής λειτουργίας είναι αν μπορεί αυτή να καταστεί μια μαθηματικοποιημένη διαδικασία, καθώς ο αλγόριθμος είναι η «καλώς ορισμένη ακολουθία βημάτων». Ίσως ως ένα βαθμό που αφορά στο παραδεκτό του ενδίκου βοηθήματος αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Όμως τις γίνεται πιο πέρα στον δικανικό συλλογισμό; Τι πρέπει να κάνει το σύστημα σε κάθε βήμα;
Η αιτιολογία της απόφασης είναι μείζον ζήτημα στη δικαιοδοτική λειτουργία. Ο δικαστής ερμηνεύει τον νόμο συστηματικά και τελολογικά. Από την άλλη ο ίδιος ο νόμος και ο δικαστής χρησιμοποιούν και ερμηνεύουν αόριστες έννοιες, όπως η καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη, η χρηστή διοίκηση. Αυτά όλα φαντάζουν αδύνατο να μεταφραστούν σε κώδικα. Ίσως, όμως, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί στο πλαίσιο ενός νευρωνικού δικτύου.
Αντίθετα, φαίνεται πιο βατή η εξωδικαστική επίλυση διαφοράς μέσω ΤΝ (οnline dispute resolution). Στο πλαίσιο αυτό με τη χρησιμοποίηση τεχνικών θεωριών παιγνίων είναι δυνατό να εντοπιστούν οι βέλτιστες λύσεις που θα ικανοποιούσαν στο μέγιστο δυνατό βαθμό και τα δύο μέρη.
ΙV. Οι αναγκαίες προσαρμογές για μια φιλική προς την ΤΝ δικαιοσύνη
Προκειμένου να επιτευχθούν οι εφαρμογές της ΤΝ στην δικαστική λειτουργία θα πρέπει να εμφιλοχωρήσουν συγκεκριμένες προσαρμογές. Τα έγγραφα (δικόγραφα) θα πρέπει να είναι σε τέτοια μορφή, ώστε να είναι ευχερές να «διαβαστούν» από ένα πρόγραμμα επεξεργασίας φυσικής γλώσσας (natural language processing algorithm) και να έχουν συσχετιστεί με μεταδεδομένα, τα οποία θα στηρίζονται σε κοινό προτυποποιημένο νομικό λεξιλόγιο. Έτσι θα μπορούν να δημιουργηθούν επισημειωμένα δεδομένα (labeled data). Τέτοια έγγραφα υπάρχουν στις μέρες μας και είναι τα γνωστά μας έντυπα τύπου Α και Β και Απάντησης της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών.
Παραπέρα, οι χρήστες των υπηρεσιών της δικαιοσύνης πρέπει να εμπιστευθούν την ΤΝ. Αυτό θα μπορούσε να γίνει στο μέτρο που η ΤΝ θα οδηγούσε σε ταχύτερες και ορθότερες δικαστικές αποφάσεις ή θα βοηθούσε τους ασθενέστερους οικονομικά, ώστε να έχουν μια οικονομικότερη και καλύτερη ποιοτικά πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Αντίθετα, αν η οικονομική δυνατότητα δώσει πρόσβαση σε εξελιγμένα εργαλεία ΤΝ, τότε οι οικονομικά ασθενέστεροι θα είναι (πάλι) σε δυσμενέστερη θέση ως προς την πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Τέλος, πρέπει να ενισχυθεί η κυβερνο-ασφάλεια. Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικό και ευαίσθητο σημείο της ψηφιακής δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό κρίνεται απαραίτητη η προφύλαξη των ψηφιακών δικαστικών αποφάσεων από τα big data των εταιριών κολοσσών της ψηφιακής οικονομίας.
V. Η δικαιοσύνη ως υψηλού κινδύνου χρήση ΤΝ
Η δικαιοσύνη χαρακτηρίζεται ως υψηλού κινδύνου χρήση ΤΝ. Αυτό αναφέρει ρητά η Πράξη για την Τεχνητή Νοημοσύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΑΙΑ, Artificial Intelligence Act) στο τρίτο κεφάλαιό της. Η πράξη προβλέπει ένα σύμπλεγμα υποχρεώσεων, ποιότητα των δεδομένων, διαφάνεια και επαρκή πληροφόρηση των χρηστών. Επίσης κρίνει απαραίτητη την
Σελ. 1155εποπτεία από άνθρωπο, την ακρίβεια και την κυβερνοασφάλεια.
Σε επίπεδο εθνικού δικαίου υφίσταται ο Ν. 4961/2022. Σύμφωνα με το άρθρ. 4 είναι επιτρεπτή η χρήση ΤΝ «μόνον εφόσον η χρήση αυτή προβλέπεται ρητά σε ειδική διάταξη νόμου που περιλαμβάνει κατάλληλες εγγυήσεις για την προστασία των δικαιωμάτων αυτών». Στο άρθρ. 5 προβλέπεται η αλγοριθμική εκτίμηση αντικτύπου και στο άρθρ. 6 υποχρεώσεις διαφάνειας, ενώ κατά το νόμο πρέπει να ορίζεται και υπεύθυνος αξιοποίησης δεδομένων.
Η CEPEJ το 2018 εξέδωσε τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Δεοντολογίας για τη χρήση ΤΝ στα δικαστικά συστήματα και στο περιβάλλον τους. Στον χάρτη αυτό τίθενται βασικά ζητήματα τεχνο-ηθικής, ενώ επιβάλλεται ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων (ethical by design – human rights by design) κατά τη χρήση μεθόδων ΤΝ στη δικαιοσύνη. Επισημαίνεται επίσης η προσπάθεια αποφυγής της μεταχείρισης με διακρίσεις, η ποιότητα και ασφάλεια, η διαφάνεια, η αμεροληψία, η δίκαιη μεταχείριση. Ο Χάρτης αναφέρει ότι ο τελικός έλεγχος πρέπει να γίνεται από τον χρήστη.
Στον ιδιωτικό τομέα τα κίνητρα οικονομικά. Στην απονομή δικαιοσύνης η στοχοθεσία ορίζεται με βάση το δημόσιο συμφέρον. Αυτό δίνει μια ιδιαίτερη χροιά στην απονομή της δικαιοσύνης. Εξάλλου άλλο είναι η «νοημοσύνη» και άλλο η «συνείδηση» ή πιο συγκεκριμένα δικαστική συνείδηση, βασικό θεμέλιο για την ανεξάρτητη και αμερόληπτη απονομή ακριβοδίκαιης δικαιοσύνης.
Μπορεί ένας αλγόριθμος να λάβει μια απόφαση αμερόληπτα, αφού τροφοδοτείται με δεδομένα που μπορεί να ενέχουν προκατάληψη; Είναι γνωστό ότι η ΤΝ μαθαίνει από τους ανθρώπους που την τροφοδοτούν και έτσι μαθαίνει από τις προηγούμενες αποφάσεις τους. Έτσι αμφισβητείται αν η ΤΝ μπορεί ευχερώς να προβεί σε στάθμιση καταστάσεων, που είναι το ζητούμενο στην επίλυση μιας αντιδικίας.
Η δικαιοσύνη είναι σύστημα που απαιτεί σεβασμό και φροντίδα. Δεν αρκεί μόνο η απουσία ευνοϊκής μεταχείρισης, η ακρίβεια και η προβλεψιμότητα, στοιχεία που έχει η ΤΝ. Απαιτείται επιπλέον ενσυναίσθηση και ακέραια συνείδηση, χαρακτηριστικά του ανθρώπου-δικαστή. Είναι ζητούμενο, εξάλλου, αν μπορεί η ΤΝ να απονείμει δικαιοσύνη σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Πόσο προσαρμοστική μπορεί να γίνει για να μεταβάλει τη νομολογία, ανάλογα με τις κοινωνικές ή οικονομικές εξελίξεις, ιδίως όταν αυτές είναι ραγδαίες;
Από την ως τώρα χρήση της ΤΝ σε διαφόρους τομείς προκύπτει ότι αυτή προβαίνει στις λειτουργίες για τις οποίες είναι ρυθμισμένη και προγραμματισμένη. Το όχημα σε μια έκτακτη κατάσταση που οδηγεί σε σύγκρουση με πεζό είναι ρυθμισμένο να διασώσει τον οδηγό ή τον πεζό; Στη Ν. Κορέα η σκούπα – ρομπότ «ρούφηξε» τα μαλλιά γυναίκας καθώς θεώρησε ότι είναι σκόνη, διότι αγνοούσε ότι εκεί οι άνθρωποι κοιμούνται στο πάτωμα. Ο Μπόστρομ έχει αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η ΤΝ που φτιάχνει συνδετήρες θα συνεχίσει να τους φτιάχνει μέχρι να μετατραπεί κάθε τι σε συνδετήρες. Τέλος αναφέρεται ότι το 2018 οι μηχανικοί της ΙΒΜ ανέπτυξαν προγράμματα για να δημιουργήσουν πρότυπα σονέτα. Παρά το ότι εισήχθησαν 2.600 σονέτα τα ποιήματα που δημιουργήθηκαν δεν είχαν συναίσθημα. Έλειπε η συναίσθηση της ποιητικής έκφρασης.
Είναι γνωστό ότι τα συστήματα ΤΝ καλύπτονται από πνευματικά δικαιώματα και «μαύρα κουτιά». Εξ αυτού του λόγου δημιουργείται αδιαφάνεια. Αυτή η μυστικότητα είναι σκόπιμη και υπάρχει για λόγους πνευματικής ιδιοκτησίας. Για να καμφθεί αυτή η δυσλειτουργία πρέπει να προβλεφθεί με νομοθετικές διατάξεις ένα είδος «data altruism». Στην περίοδο του νταταϊσμού τα δεδομένα πρέπει να καταστούν ανοιχτά και ελέγξιμα. Όσοι σχεδιάζουν αλγόριθμους πρέπει να λογοδοτούν, ώστε να αποφευχθεί ένα μεροληπτικό μοντέλο.
VI. Συμπέρασμα
Ως προς τη δυνατότητα χρήσης της ΤΝ στη δικαστική λειτουργία μπορούμε να ξεκινήσουμε από το στάδιο της υποβοήθησης της δικαστικής απόφασης σε επίπεδο διοικητικής υποστήριξης του δικαστή. Μπορούμε επίσης να φτάσουμε στην εμπλοκή της ΤΝ σε ορισμένα βήματα της δικαστικής απόφασης (παραδεκτό, έρευνα νομολογίας). Ίσως μπορούμε να καταλήξουμε στην έκδοση αποφάσεων σε απλές διαδικασίες: μικροδιαφορές, διαταγές πληρωμής, με δυνατότητα προσφυγής στον άνθρωπο σε περίπτωση αμφισβήτησης της επίλυσης.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν μπορεί να ανταποκριθεί η ΤΝ στις πολύπλοκες αστικές, ποινικές και διοικητικές δίκες. Η απάντηση είναι αρνητική αυτή τη δεδομένη στιγμή. Το στοίχημα που τίθεται σε αυτή τη χρονική περίοδο είναι η πλήρης ψηφιοποίηση της δικαιοσύνης προς όφελος των χρηστών. Το μείζον ζήτημα που είναι η εισαγωγή της ΤΝ στη δικαστική λειτουργία πρέπει να γίνει προσεκτικά, ώστε να συνταιριάξει με τον ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαιοδοτικό χαρακτήρα της δικαστικής λειτουργίας. Μόνο αν «τιθασευτεί» νομοθετικά
Σελ. 1156 και σε παγκόσμιο επίπεδο ομοιόμορφα η ΤΝ στο πλαίσιο μιας αποτελεσματικής και σεβόμενης τα θεμελιώδη δικαιώματα δικαιοσύνης που συνεχίζει να αποτελεί προστάτη του κράτους δικαίου, τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε (ξανά) για την ευρύτερη χρήση της στη δικαστική λειτουργία.
Basic References List
1. Chatzivasiliou G., Philosophy of Artificial Intelligence, 2023 [in Greek].
2. Vorras Α., Can the algorithm be transparent? in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].
3. Karkatzounis V., Can the algorithm be judge? in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].
4. Κosti I., Can the algorithm be fair? in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].
5. Mitrou L., Some Introductory Thoughts in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].
6. Ibid, Can the algorithm comand? in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].
7. Solidaki Ε., Artificial Intelligence and Law, 2022 [in Greek].
8. Tassis S., Can the algorithm be ethical? in "Can the Algorithm ...", Scientific Editor L. Mitrou, University of Crete Publications, 2023 [in Greek].