Η μελέτη απαντά στο ερώτημα με ποια κριτήρια χαρακτηρίζουμε ένα αγαθό ως πολιτιστικό. Ξεκινά από την επεξεργασία της έννοιας του πολιτιστικού αγαθού, της ιδιαίτερης φύσης και της μοναδικότητάς του. Η σύγκριση με ένα κοινό καταναλωτικό αγαθό είναι αναπόφευκτη και δίνεται έμφαση στο γεγονός ότι το πολιτιστικό αγαθό είναι αναντικατάστατο και η αξία του δεν είναι οικονομική αλλά πολιτιστική, οπότε η αποζημίωση ως μέσο αποκατάστασης δεν ισοσταθμίζει την απώλεια. Ακολουθεί ανάλυση, μέσα από παραδείγματα, του συμβολισμού του πολιτιστικού αγαθού για ένα κοινωνικό σύνολο και της σύνδεσής του με το ανθρώπινο στοιχείο. Οι έννοιες πολιτιστικό αγαθό και πολιτιστική κληρονομιά εξετάζονται συγκριτικά. Στη συνέχεια εξετάζεται η έννοια του πολιτιστικού αγαθού και της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσα από τα διεθνή και τα ευρωπαϊκά νομικά κείμενα.