Η διεξαγωγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω συνδεδεμένων εταιριών και ομίλων εταιριών αποτελεί φαινόμενο ιδιαίτερα διαδεδομένο και εξαιρετικά σημαντικό για την οικονομία. Η νομική αντιμετώπιση των συνεπειών που αυτή η δραστηριότητα ενδέχεται να έχει σε τρίτους αποτελεί, διεθνώς, αντικείμενο ζωηρής ακαδημαϊκής συζήτησης, σημείο αναφοράς της οποίας είναι η αυτοτέλεια του νομικού προσώπου. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στο επιμέρους ζήτημα της αδικοπρακτικής ευθύνης μητρικών εταιριών, με αφετηρία τη σχετική πρόσφατη αγγλική νομολογία. Σκοπός της είναι, διά της συγκριτικού δικαίου προσέγγισης, τόσο να συνεισφέρει στον προβληματισμό σχετικά με το κατά πόσον ανταποκρίνονται το ελληνικό εταιρικό δίκαιο και το δίκαιο αδικοπραξιών στην πρόκληση της κατανομής ευθυνών, όσο και να εξετάσει την αναγκαιότητα καταφυγής στην άρση της αυτοτελείας του νομικού προσώπου σε τέτοιες περιπτώσεις.