Περίληψη

Η έννοια της Κυκλικής Οικονομίας δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε ως απάντηση στη διαρκώς αυξανόμενη μη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, καθώς ο σύγχρονος τρόπος παραγωγής και κατανάλωσης υπερβαίνει την ικανότητα της Γης να τους ανανεώνει, οδηγώντας σε ανεπανόρθωτες βλάβες ειδικά όσον αφορά το κλίμα, τη βιοποικιλότητα και τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των υδάτων. Παράλληλα, η σταθερή αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού σε συνδυασμό με τη βελτίωση του επιπέδου ζωής και κατανάλωσης δοκιμάζουν τα όρια μιας βιώσιμης, αποδοτικής και ανταγωνιστικής οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό, η Κυκλική Οικονομία στοχεύει στη μείωση της παραγωγής αποβλήτων, στην αποδοτική αξιοποίηση των πόρων μέσω της διατήρησης των προϊόντων και των υλικών για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα εντός της οικονομίας, καθώς και στην μετάβαση σε οικονομικά και παραγωγικά μοντέλα, τα οποία θα διατηρούν σε χαμηλό επίπεδο την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα. Διερευνώντας τα θεμέλια, το περιεχόμενο και τις προοπτικές της νέας αυτής πολιτικής, στην πρώτη ενότητα της παρούσας μελέτης αναλύονται τα ερείσματα της Κυκλικής Οικονομίας στο ενωσιακό δίκαιο περιβάλλοντος, καθώς και οι «προπομποί» της στο συγκεκριμένο πεδίο (ενότητα ΙΙ). Στη επόμενη ενότητα παρουσιάζεται η διαδικασία υιοθέτησης του Σχεδίου Δράσης για την Κυκλική Οικονομία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και οι βασικοί άξονές του (ενότητα ΙΙΙ). Στην τρίτη ενότητα αναλύονται οι νομικές πτυχές της μετάβασης στην Κυκλική Οικονομία μέσω της τροποποίησης επιμέρους ενωσιακών περιβαλλοντικών νομοθετημάτων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις προτάσεις αναθεώρησης του ενωσιακού δικαίου των αποβλήτων (ενότητα IV). Η μελέτη ολοκληρώνεται με μια σύντομη αποτίμηση της σημασίας της συγκεκριμένης πολιτικής και των αλλαγών που θα επιφέρει στο ενωσιακό δίκαιο περιβάλλοντος, καθώς και μία σκιαγράφηση των προοπτικών της για το μέλλον.

Εμφάνιση περισσότερων Εμφάνιση λιγότερων