Η διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού έχει καταστεί ζήτημα μείζονος σημασίας τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η ΕΕ επέδειξε καθυστέρηση στη λήψη των αναγκαίων μέτρων, το υπάρχον ενωσιακό νομοθετικό πλαίσιο δεν καλύπτει πλέον την διαμορφωθείσα πραγματική κατάσταση, ενώ το έλλειμμα αλληλεγγύης από ορισμένα κράτη μέλη συντείνει στην ασύμμετρη επιβάρυνση των κρατών πρώτης υποδοχής. Σε εθνικό επίπεδο, με τον Ν 4636/2019, ο νομοθέτης απέβλεψε στη θέσπιση ενός πιο εύχρηστου για τον εφαρμοστή νομοθετήματος και στην επιτάχυνση των διαδικασιών. Παρά τις θετικές ρυθμίσεις και τις επί μέρους βελτιώσεις που πραγματοποιήθηκαν με τον νόμο 4686/2020, παρουσιάζονται νομοτεχνικές ατέλειες, ατολμία σε ορισμένα σημεία μιας εις βάθος ρύθμισης ουσιωδών ζητημάτων, ενώ ορισμένες επιλογές δεν συνδράμουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών.