Αριθ. Πρωτ. :61973
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Συνήγορος του Καταναλωτή
Ανεξάρτητη Αρχή Ευρωπαϊκό Κέντρο
Καταναλωτή Ελλάδας
Αρµόδιος : Ευθύμιος Τσίγκας
Βοηθός Συνήγορος του Καταναλωτή
Εισηγητής :
Στέλιος Λουφόπουλος
Ειδικός Επιστήµονας
Ηλεκτρον. ∆/νση: sloufopoulos@synigoroskatanaloti.gr
Αθήνα 1 Νοεμβρίου 2024
ΠΡΟΣ :
ΣΟΦΑ ΙΚΕ
info@sofa.gr
Εμπεδοκλέους 16
121 31 Περιστέρι
KOIN. : Όπως πίνακας διανοµής
ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΥΣΤΑΣΗ - ΠΟΡΙΣΜΑ
(Άρθρο 4 παρ. 5 ν. 3297/2004)
Ο Συνήγορος του Καταναλωτή αποτελεί Ανεξάρτητη Αρχή αρµόδια για τη συναινετική (εξωδικαστική) επίλυση των καταναλωτικών διαφορών (άρθρ. 1 παρ. 1 του Ν.3297/2004 (ΦΕΚ 259Α΄). Στο πλαίσιο της αρµοδιότητάς του ο ΣτΚ προτείνει τη φιλική διευθέτηση της εκάστοτε ανακύψασας διαφοράς µεταξύ των εµπλεκοµένων µερών, επιδιώκοντας να τα συµβιβάσει. Εφόσον επιτευχθεί ο συµβιβασµός, συντάσσεται περί αυτού πρακτικό, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, ο ΣτΚ προβαίνει στη διατύπωση έγγραφης σύστασης προς τα δύο µέρη µε σκοπό την επίλυση της διαφοράς. Σε περίπτωση που κάποιο από τα εµπλεκόµενα µέρη δεν αποδεχθεί τα διαλαµβανόµενα στην έγγραφη σύσταση της Αρχής, ο ΣτΚ δύναται να δηµοσιοποιήσει το γεγονός κοινοποιώντας κατάλληλα το πόρισµά του (άρθρ. 4 παρ. 5 του Ν.3297/2004).
Στο πλαίσιο των αρµοδιοτήτων µας, κατ’ άρθρο 4 παρ. 5 ν. 3297/2004 (ΦΕΚ Α’259), µε σκοπό την συναινετική επίλυση της διαφοράς που ανέκυψε, κατόπιν της από 5.2.2024 αναφοράς του κ. .............................. (αριθµ. πρωτ. εισερχ. 14641/5.2.2024) µεταξύ του εν λόγω καταναλωτή και της επιχείρησης ΣΟΦΑ ΙΚΕ, σας αποστέλλουµε την παρούσα, για να σας γνωρίσουµε τα κάτωθι:
Κατόπιν ενδελεχούς ελέγχου του φακέλου της υπό κρίση διαφοράς, διαπιστώνουµε τα ακόλουθα :
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Ανεξάρτητη Αρχή «Συνήγορος του Καταναλωτή» δέχθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024 την αναφορά του κ. .............................., στην οποία δόθηκε αριθµ. πρωτ. 14641/5.2.2024.
Σύµφωνα µε τα στοιχεία του φακέλου της αναφοράς ο κ. .............................. υπέγραψε στις 31 Οκτωβρίου 2019 δελτίο παραγγελίας µε την επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ (με το διακριτικό τίτλο SOFA.GR) µε σκοπό την αγορά επίπλων (καναπές, πολυθρόνα, τραπεζάκι σαλονιού, τραπεζαρία με έξι καρέκλες και έπιπλα κρεβατοκάμαρας) για την οικία του. Στις 7/12/2019 παρέλαβε το σύνολο των επίπλων στην οικία του, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο άρχισε να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα (σκασίματα στο λούστρο – βερνίκι) λίγο καιρό μετά την παραλαβή τους. Ο καταναλωτής ενημέρωσε την εταιρεία μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 16 και 21/5/2020 για τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν. Η εταιρεία επισκέφθηκε την οικία του, αναγνώρισε ότι πρόκειται για κακοτεχνία και παρέλαβε τα έπιπλα προς επιδιόρθωση τα οποία και επέστρεψε στο σύνολό τους στις 11/6/2020, όπως προκύπτει από τα υπ' αριθμ. ...-4.6.2020 και ...-11.6.2020 δελτία επιστροφής, τα οποία έγγραφαν χαρακτηριστκά “επιστροφή από επιδιόρθωση άνευ χρέωσης”, διαβεβαιώνοντας τον καταναλωτή ότι το πρόβλημα λύθηκε οριστικά. Δυστυχώς σε σύντομο χρονικό διάστημα τα ίδια προβλήματα παρουσιάστηκαν ξανά. Ο καταναλωτής στις 3/12/2023 έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην επιχείρηση με τις φωτογραφίες των επίπλων και στις 8/12/2023 ο εταίρος της επιχείρησης με ένα τεχνίτη επισκέφθηκαν την οικία του κ. ................ για εκτίμηση της κατάστασης, διαπίστωσαν την προβληματική εικόνα των επίπλων και διαβεβαίωσαν προφορικά τον καταναλωτή ότι θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων. Ωστόσο, η επιχείρηση επανήλθε ισχυριζόμενη αυτή τη φορά ότι τα σκασίματα (“χτυπήματα”) στα έπιπλα έχουν προέλθει από κακή χρήση εκ μέρους του καταναλωτή.
Επιπρόσθετα, τα υφάσματα του καναπέ και τον μαξιλαριών (πλάτης και καθίσματος) λόγω της μη σωστής ενημέρωσης του καταναλωτή για τη σωστή συντήρησή τους και τις προδιαγραφές του πλυσίματός τους, αφού η επιχείρηση είχε προτρέψει, μέσω υπαλληλου της, τον κ. ............... να προχωρήσει στην αγορά αποσπώμενων υφασμάτων ώστε να τα πλένει μόνος του, έχουν υποστεί φθορά και έχει αλλοιωθεί η κατάστασή τους. Η εταιρεία όψιμα ενημέρωσε τον καταναλωτή ότι τα αποσπώμενα δεν είχαν κάποια διαφορετική διαχείριση από τα μη αποσπώμενα. Επίσης, οι ιμάντες του καναπέ έχουν χαλαρώσει σε βαθμό που να χρήζουν αντικατάστασης.
Ο κ. ..............., επισυνάπτοντας και τους όρους της εγγύησης των επίπλων επιθυμεί η καταγγελόμενη επιχείρηση να αναλάβει τις ευθύνες και το κόστος επισκευής ή αντικατάστασης των προβληματικών επίπλων.
Με το από 5 Μαρτίου 2024 (αριθ. πρωτ. 14641) έγγραφό µας διαβιβάσαµε στην επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ την αναφορά του καταγγέλλοντα κου ............................. και ζητήσαµε να µας εκθέσει τις απόψεις της.
Με το από 15 Μαρτίου 2024 έγγραφό της, το οποίο έλαβε αριθ. πρωτ. 17504/19.3.2024, η επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ εξέθεσε τις απόψεις της. Ειδικότερα, αναφέρει ότι αρχικά, πραγματοποίησε φρεσκάρισμα των επίπλων λόγω ανεπαίσθητων και παντελώς φυσικών αλλοιώσεων, όπως τις χαρακτηρίζει, στην εξωτερική επιφάνεια των ξύλινων τμημάτων αυτών. Τη δεύτερη φορά που παρουσιάστηκε το ίδιο πρόβλημα στα έπιπλα η επιχείρηση ισχυρίζεται ότι οφειλόταν σε χτυπήματα στην εξωτερική επιφάνεια από χρήση και αναφορικά με τα υφάσματα σε κακή συντήρηση, ιδίως κατά το πλύσιμο-καθάρισμα, καταλήγοντας ότι δεν καλύπτει ζημιές που προέρχονται από μη συμβατή χρήση εκ μέρους του καταναλωτή. Τέλος, καταθέτει πρόταση – προσφορά αξίας 2.340€ για να προσωρήσει στην επιδιόρθωση των προβλημάτων.
Στη συνέχεια ακολούθησε ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, μένοντας και οι δύο στις απόψεις τους.
Με το υπ’ αριθµ. πρωτ. 32535/4.6.2024 έγγραφο της Αρχής µας, εκλήθησαν τα εµπλεκόµενα µέρη για την επίτευξη συµβιβασµού στις 19 Ιουνίου 2024 και ώρα 1:00 µ. στα γραφεία µας. Κατά τη διάρκεια της συνάντησής µας δεν επετεύχθη καµία συµβιβαστική λύση, αλλά η εταιρεία δεσμεύτηκε να αποστείλει μια συμβιβαστική πρόταση. Με το από 8 Ιουλίου 2024 έγγραφό της, το οποίο έλαβε αριθ. πρωτ. 39165, η επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ κατέθεσε μια ελαφρώς βελτιωμένη συμβιβαστική πρόταση (συνολικό κόστος επισκευής 2.050€), από την αρχική της (συνολικό κόστος επισκευής 2.340€), η οποία δεν έγινε δεκτή από τον καταναλωτή. Η πρόταση αυτή δεν είναι και κατά την κρίση μας επαρκής δεδομένων των ειδικών συνθηκών στην υπόθεση και κυρίως διότι οι εμφανισθείσες ζημιές τεκμαίρεται ότι είναι αποτέλεσμα των ίδιων κακοτεχνιών.
Β. ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η διάταξη του άρθρου 534 ΑΚ θεσπίζει κύρια υποχρέωση του πωλητή προς παράδοση στον αγοραστή του πράγµατος µε τις συνοµολογηµένες ιδιότητες και χωρίς πραγµατικά ελαττώµατα, δηλαδή πράγµατος ανταποκρινόµενου στη σύµβαση πώλησης. Ο πωλητής πλέον δεν παραδίδει το πράγµα απλά, αλλά έχει υποχρέωση να το παραδώσει «µε τις συνοµολογηµένες ιδιότητες και χωρίς πραγµατικά ελαττώµατα»1. Συνεπώς, η παράδοση πράγµατος χωρίς τις συνοµολογηµένες ιδιότητες και µε πραγµατικά ελαττώµατα θεµελιώνει γνήσια αντικειµενική ευθύνη του πωλητή λόγω µη εκπλήρωσης, κατ’ άρθρο 537 ΑΚ, οπότε δεν τίθεται ζήτηµα υπαιτιότητας, δηλαδή υπάρχει ανεξάρτητα από πταίσµα αυτού και παρέχει στον αγοραστή τα δικαιώµατα, κατά τη διάταξη του άρθρου 540 ΑΚ, διόρθωσης ή αντικατάστασης του πράγµατος µε άλλο, µείωσης του τιµήµατος ή υπαναχώρησης από τη σύµβαση. Αν τον πωλητή βαρύνει και υπαιτιότητα ως προς την εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του, τότε η ευθύνη του επιτείνεται και ο αγοραστής δικαιούται είτε να απαιτήσει αποζηµίωση για µη εκτέλεση της σύµβασης, η οποία ζητείται «αντί για τα δικαιώµατα του άρθρου 540 ΑΚ», είτε να επιδιώξει την καταβολή σ’ αυτόν αποζηµίωσης για περαιτέρω ζηµίες, κατ΄ άρθρα 543 και 544 Α.Κ , η οποία µπορεί να ασκηθεί σωρευτικά µε τα πιο πάνω δικαιώµατα.
Στο άρθρο 537 ΑΚ παρ.2 ορίζεται ότι: «Το ελάττωµα ή η έλλειψη συνοµολογηµένης ιδιότητας που διαπιστώνεται µέσα σε έξι µήνες από την παράδοση του πράγµατος τεκµαίρεται ότι υπήρχε κατά την παράδοση, εκτός εάν τούτο δεν συµβιβάζεται µε την φύση του πράγµατος που πουλήθηκε ή µε την φύση του ελαττώµατος ή της έλλειψης». Το σχετικό τεκµήριο είναι µαχητό και υπάρχει δυνατότητα ανταπόδειξης από τον πωλητή.
Σύµφωνα τώρα µε το άρθρο 540 ΑΚ: «Στις περιπτώσεις ευθύνης του πωλητή για πραγµατικό ελάττωµα ή για έλλειψη συνοµολογηµένης ιδιότητας ο αγοραστής δικαιούται κατ’ επιλογήν του: 1. να απαιτήσει, χωρίς επιβάρυνσή του, τη διόρθωση ή αντικατάσταση του πράγµατος µε άλλο, εκτός αν µια τέτοια ενέργεια είναι αδύνατη ή απαιτεί δυσανάλογες δαπάνες 2. να µειώσει το τίµηµα 3. να υπαναχωρήσει από τη σύµβαση, εκτός αν πρόκειται για επουσιώδες πραγµατικό ελάττωµα» ενώ, περαιτέρω, προβλέπεται ότι η διόρθωση ή η αντικατάσταση πρέπει να πραγµατοποιηθεί εντός ευλόγου χρόνου και χωρίς σηµαντική ενόχληση του αγοραστή. Πιο συγκεκριµένα: Το δικαίωµα διόρθωσης ή αντικατάστασης συνιστά αξίωση βοηθητική της αρχικής αξίωσης εκπλήρωσης, καθώς αποσκοπεί στην αυτούσια πραγµάτωση της βασικής αξίωσης είτε µε τη βελτίωση του πράγµατος που έχει παραδοθεί (ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στα κριτήρια της σύµβασης) είτε µε την αντικατάστασή του µε άλλο που ανταποκρίνεται στη σύµβαση. Το σχετικό δικαίωµα ασκείται δικαστικά (µε αγωγή, ανταγωγή ή και κατ’ ένσταση) ή εξώδικα. Ειδικότερα, όσον αφορά το δικαίωµα διόρθωσης, η άσκηση αυτού υπόκειται σε δύο περιορισµούς (τη συνδροµή των οποίων οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει ο πωλητής): αφενός µεν η διόρθωση να καθίσταται εφικτή από τεχνικής απόψεως, αφετέρου δε η διενέργειά της να µην απαιτεί δαπάνες δυσανάλογες ώστε αυτή να µη συνιστά ασύµφορη επιλογή. Περαιτέρω, η διόρθωση πραγµατοποιείται υπό τους όρους της παρ. 2 του άρθρου. Εδώ, ο εύλογος χρόνος προσδιορίζεται µε αφετηρία το χρονικό σηµείο κατά το οποίο ο αγοραστής άσκησε την αξίωση του για διόρθωση. Οι δε τεχνικές και άλλες προϋποθέσεις για την διεκπεραίωση της διόρθωσης πρέπει να προσδιορίζονται από τον πωλητή κατά τρόπο που να µην προκαλεί άσκοπη ταλαιπωρία και σηµαντική απώλεια χρόνου για τον αγοραστή (Παπανικολάου – Ρούσσος, Το νέο δίκαιο της ευθύνης του πωλητή 2003, αρ. 564). Ο ΑΚ σε αντίθεση µε την Οδηγία 1999/44 ΕΚ (άρθρ. 3 παρ. 5 περ. β’ και γ’ ) δεν προβλέπει κυρώσεις για τον πωλητή από την ως άνω παράβαση. Στην περίπτωση πραγµάτωσης της διόρθωσης µετά την πάροδο του εύλογου χρόνου ή µε σηµαντική ενόχληση του αγοραστή στη διάρκεια της υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στους γενικούς κανόνες για την πληµµελή εκπλήρωση της παροχής, χωρίς να αποκλείεται η συνδροµή των προϋποθέσεων αδικοπρακτικής ευθύνης (Βαθρακοκοίλης/ΕΡΝΟΜΑΚ, ό. π. σελ. 361). Ο αγοραστής έχει το δικαίωµα να ζητήσει τη διόρθωση του πράγµατος τόσο πριν όσο και µετά την µετάθεση του κινδύνου σε αυτόν. Επίσης, σε περίπτωση ολικής ή µερικής αποτυχίας της διόρθωσης, γίνεται δεκτό ότι ο αγοραστής έχει δικαίωµα επιλογής άλλου δικαιώµατος από τα προβλεπόµενα στην ΑΚ 540, χωρίς να δεσµεύεται να εµµείνει στη διόρθωση µέχρι την ευόδωσή της. Εξάλλου, ο καταναλωτής δεν είναι υποχρεωµένος να υποµείνει πολλές προσπάθειες διόρθωσης, ενώ, όταν εµφανίζονται διαδοχικά περισσότερα του ενός ελαττώµατα, θεωρείται ότι κλονίζεται η εµπιστοσύνη του και, ακολούθως, δικαιούται να θεωρήσει ως αναλωθέν το δικαίωµα διόρθωσης και να ασκήσει κάποια άλλη από τις προβλεπόµενες αξιώσεις (Ρούσσος, Χαρακτηριστικά και περιεχόµενο των αξιώσεων του αγοραστή στο νέο δίκαιο της πωλήσεως, ΧρΙ∆ ∆/2004, σελ. 579). Υπό τις ίδιες προϋποθέσεις και µε τους ίδιους περιορισµούς παρέχεται στον αγοραστή και το δικαίωµα αντικατάστασης, το οποίο συνιστά, οµοίως, ειδική µορφή της πρωτογενούς αξίωσής του για αυτούσια εκπλήρωση (στην πώληση γένους).
Τέλος, σύµφωνα µε το άρθρο 197 ΑΚ: «Κατά τις διαπραγµατεύσεις για τη σύναψη σύµβασης τα µέρη οφείλουν αµοιβαία να συµπεριφέρονται σύµφωνα µε την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη». Ως διαπραγµατεύσεις νοούνται οι προφορικές ή έγγραφες ανταλλαγές απόψεων µεταξύ αυτών που ενδιαφέρονται να συνάψουν ορισµένη σύµβαση, µε σκοπό την αµοιβαία προσέγγιση των θέσεών τους µέχρι την τελική ταύτιση αυτών (και, ακολούθως, την κατάρτιση της υπό συζήτηση σύµβασης) ή τη διαπίστωση τυχόν αδυναµίας ταύτισης. Ως αφετηρία των διαπραγµατεύσεων εκλαµβάνεται η από κάποιο µέρος εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη σύναψη σύµβασης και η σαφής συναλλακτική προσέγγιση προς διερεύνηση των δυνατοτήτων σύναψης. Η επιχειρούµενη αυτή προσέγγιση δηµιουργεί σχέση εµπιστοσύνης, η οποία επιβάλλει στα µέρη συµπεριφορά σύµφωνη µε την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη. Έχουν, δηλαδή, τα µέρη ενοχική υποχρέωση όµοια προς αυτή του 288 ΑΚ, η υπαίτια παράβαση της οποίας δηµιουργεί ευθύνη κατά το 198 ΑΚ
(«Όποιος κατά τις διαπραγµατεύσεις για τη σύναψη σύµβασης προξενήσει υπαίτια στον άλλο ζηµία είναι υποχρεωµένος να την ανορθώσει και αν ακόµη η σύµβαση δεν καταρτίστηκε. Για την παραγραφή της αξίωσης αυτής εφαρµόζεται αναλόγως η διάταξη για την παραγραφή των απαιτήσεων από αδικοπραξία»). Μία εκ των υποχρεώσεων που επιβάλλονται στα µέρη κατά το στάδιο αυτό (και οι οποίες, σε κάθε περίπτωση, κρίνονται από τις εκάστοτε περιστάσεις και τη φύση της συγκεκριµένης σύµβασης) είναι αναµφίβολα και η υποχρέωση παροχής διασαφητικών πληροφοριών και εξηγήσεων όσον αφορά το αντικείµενο της σύµβασης και ιδιαιτέρως των πληροφοριών εκείνων που είναι ουσιώδεις για τον σχηµατισµό κρίσης και τη συνακόλουθη λήψη απόφασης του άλλου µέρους.
Γ. ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ
Από τα υπάρχοντα στο φάκελο στοιχεία προκύπτουν τα ακόλουθα:
Τα πωληθέντα έπιπλα παρουσιάζουν εµφανώς, όπως άριστα διακρίνεται και από τις σχετικές φωτογραφίες που µας προσκόµισε ο καταναλωτής, ελαττώµατα.
Τα ως άνω συνιστούν αισθητικές ατέλειες του πράγµατος, ήτοι αποκλίσεις προς το χειρότερο τόσο υποκειµενικά, δηλαδή σε σχέση µε αυτό που καθόρισαν οι συµβαλλόµενοι (δείγµα), όσο και αντικειµενικά (εύλογη προσδοκία), σε σχέση µε όμοια καινούρια έπιπλα, όπως αυτό µπορεί να το φανταστεί, σύµφωνα µε τους κανόνες της λογικής, ένας µέσος συνετός καταναλωτής (και διότι πάντα είµαστε υποχρεωµένοι να λαµβάνουµε υπ’ όψιν τον διαθέτοντα τη µέση αντίληψη κατά τον σχηµατισµό της δικαιοπρακτικής του βούλησης καταναλωτή). Οι ατέλειες αυτές οπωσδήποτε έχουν αρνητική επίδραση στην αξία του πράγµατος, αφού σαφώς δίνεται οπτικά η εντύπωση κακώς κατασκευασθέντων επίπλων.
Συνεπώς, από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 534, 535, 537 και 540 Α.Κ., σαφώς προκύπτει ότι το πωληθέν πράγµα δεν ανταποκρίνεται στους όρους της σύµβασης και παρέχονται εν προκειµένω στον αγοραστή, εναλλακτικά και κατ’ επιλογήν του, τα δικαιώµατα διόρθωσης, αντικατάστασης, υπαναχώρησης ή µείωσης του τιµήµατος.
Περαιτέρω η πρόταση που διατυπώθηκε από την προμηθεύτρια εταιρεία στο πλαίσιο της απόπειρας συμβιβασμού κρίνεται ότι ήταν ανεπαρκής και δεν προήγαγε τη διαδικασία της συμβιβαστική επίλυσης αλλά μάλλον συνέβαλε στην αποτυχία της απόπειρας.
∆. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ- ΣΥΣΤΑΣΗ
Κατόπιν των ανωτέρω, ο Συνήγορος του Καταναλωτή:
Ι) Απευθύνει σύσταση προς την επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ όπως συµµορφωθεί µε το περιεχόµενο αυτής και ειδικότερα, όπως προβεί στην παραλαβή των επίπλων και όλων των παρελκομένων από την οικία του κ. ...................................... και να του τα επισκευάσει με πλήρη κάλυψη της δαπάνης από αυτήν επεκτείνοντας παράλληλα και την εγγύηση μετά την επισκευή, είτε να του αντικαταστήσει τα ελαττωματικά έπιπλα με άλλα μη ελαττωματικά ίδια έπιπλα, είτε να του επιστρέψει εντός ενός μηνός το χρηματικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (4.000,00€), το οποίο αντιστοιχεί σε μέρος των χρημάτων που είχε καταβάλλει ο καταναλωτής για την αγορά των επίπλων, δεδομένου ότι τα έπιπλα έχουν χρησιμοποιηθεί για για το χρονικό διάστημα των πέντε ετών περίπου.
ΙΙ) Καλεί την επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ να της γνωστοποιήσει εγγράφως εντός δέκα (10) ηµερών, εάν αποδέχεται τα διαλαµβανόµενα στην παρούσα σύσταση.
ΙΙI) Αποφασίζει ότι σε περίπτωση που η παρούσα Σύσταση γίνει αποδεκτή, θα καταρτισθεί Πρακτικό Συµβιβασµού, σύµφωνα µε τις διατάξεις του νόµου, µετά από σχετική πρόσκληση του Συνηγόρου του Καταναλωτή και η διαφορά που προέκυψε θα θεωρηθεί οριστικώς επιλυθείσα. Αµφότερα δε τα µέρη θα αναλάβουν την υποχρέωση της µη περαιτέρω προσφυγής τους σε οιαδήποτε διοικητική ή δικαστική Αρχή για την επιλυθείσα καταναλωτική διαφορά.
ΙV) Αποφασίζει ότι σε περίπτωση που η επιχείρηση ΣΟΦΑ ΙΚΕ, δεν αποδεχθεί τα διαλαµβανόµενα στην παρούσα σύσταση, τότε η παρούσα σύσταση/πόρισµα πρέπει να δηµοσιοποιηθεί µε στόχο την ταχύτερη και συνολική διευθέτηση της διαφοράς, δεδοµένου ότι στο µέλλον είναι πολύ πιθανόν να ανακύψουν διαφορές παρόµοιας φύσεως.
Η ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
ΑΝΝΑ ΣΤΡΑΤΙΝΑΚΗ