Απόφαση

Αριθμός 103/2023
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Χριστοδούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Μαρία Κουβίδου - Εισηγήτρια, Βασίλειο Μαχαίρα, Αικατερίνη Κρυσταλλίδου και Μαρία Βάρκα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 19 Οκτωβρίου 2022, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου Ασπρογέρακα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευθυμίας Καλογεροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Α. Σ. του Π., κατοίκου ... ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Λιανουλόπουλο, για αναίρεση της υπ’αριθ. 329/2022 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών. Με υποστηρίζουσα την κατηγορία την Μ. Κ. του Κ., κάτοικο ... η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αλέξανδρο Λάμαρη.
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και o αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1 Μαρτίου 2022 αίτησή του, η οποία ασκήθηκε με δήλωση, που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 04.03.2022, έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου .../2022, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό …/22.
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η αίτηση και να επιβληθούν τα έξοδα στον αναιρεσείοντα και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 1-3-2022 αίτηση του Α. Σ. του Π. (Αριθμός πρωτοκόλλου της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου .../4-3-2022) για αναίρεση της 329/2022 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη η έφεσή του (αναιρεσείοντος) κατά της ΔΤ1071/2020 καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, ασκήθηκε νομότυπα, εμπρόθεσμα και είναι παραδεκτή.
Συνεπώς, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς τη βασιμότητα των λόγων που προβάλλονται με αυτήν.
Ι) Από τις διατάξεις των άρθρων 329, 331, 333 παρ. 2, 358, 362 και 367 του ισχύοντος από 1-7-2019 νέου Κ.Ποιν.Δ (Ν.4620/2019), σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 171 παρ. 1 στ. δ' του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι η λήψη υπόψη από το δικαστήριο της ουσίας, ως αποδεικτικού στοιχείου, εγγράφου που δεν αναγνώστηκε, επιφέρει απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, από την οποία ιδρύεται ο λόγος αναίρεσης του άρθρου 510 παρ. 1 στ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ., τόσο γιατί αποστερείται ο κατηγορούμενος της δυνατότητας να εκθέσει τις απόψεις του και να προβεί σε παρατηρήσεις σχετικές με αποδεικτικό μέσο που δεν αναγνώστηκε, όσο και γιατί παραβιάζονται οι αρχές της προφορικότητας της συζήτησης στο ακροατήριο και της δημοσιότητας της δίκης. Το περιεχόμενο του εγγράφου δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται στα πρακτικά της απόφασης, όπως δεν είναι αναγκαίο να αναφέρεται ο συντάκτης του εγγράφου και η χρονολογία του. Όμως, είναι αναγκαίο να αναφέρονται τα στοιχεία από τα οποία προσδιορίζεται με επάρκεια η ταυτότητά του, έτσι ώστε να μη καταλείπεται αμφιβολία για το ποιο έγγραφο της δικογραφίας αναγνώστηκε. Τα στοιχεία δε αυτά δεν είναι ανάγκη να συμπίπτουν με τα στοιχεία του πλήρους τίτλου του εγγράφου. Δηλαδή, ο προσδιορισμός της ταυτότητας του εγγράφου που αναγνώστηκε είναι αναγκαίος μόνο για τη δημιουργία βεβαιότητας ότι το έγγραφο αυτό και όχι κάποιο άλλο αναγνώσθηκε στη συγκεκριμένη δίκη και έτσι δόθηκε η δυνατότητα στον κατηγορούμενο να εκθέσει κατ' εφαρμογή του άρθρου 358 του Κ.Ποιν.Δ. τις απόψεις του και να κάνει τις παρατηρήσεις του σε σχέση με το περιεχόμενο του εγγράφου. Διαφορετικά, αν η ταυτότητα του εγγράφου δεν προσδιορίζεται με επάρκεια, υπάρχει απόλυτη ακυρότητα σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις (ΑΠ 117/2021, ΑΠ 733/2020, ΑΠ 495/2020).
ΙΙ) Εξάλλου, η επιβαλλόμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, της οποίας η έλλειψη στοιχειοθετεί λόγο αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του Κ.Πoιν.Δ., πρέπει να υπάρχει, όχι μόνο στην απόφαση για την ενοχή, δηλαδή στην καταδικαστική ή την απαλλακτική απόφαση, αλλά σε όλες τις αποφάσεις, ανεξάρτητα αν αυτές είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αν η έκδοσή τους εναπόκειται στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου που τις εξέδωσε. Έτσι, η παρεμπίπτουσα απόφαση, που απορρίπτει αίτημα αναβολής της δίκης, κατά την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 349 ΚΠΔ, για σοβαρούς λόγους υγείας ή για λόγο ανώτερης βίας του κατηγορουμένου ή του συνηγόρου του, πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη, παρότι η παραδοχή ή η απόρριψη της σχετικής αίτησης έχει αφεθεί στην ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου. Έτσι η ως άνω απόφαση πρέπει να διαλαμβάνει στο αιτιολογικό της: α)τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψη και αξιολόγησε το Δικαστήριο, για να διαμορφώσει τη σχετική (απορριπτική) κρίση του, β) τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, στα οποία θεμελιώθηκε η αβασιμότητα του αιτήματος αναβολής, γ) τις νομικές σκέψεις που αιτιολογούν τη δικανική πεποίθηση ότι ο προβαλλόμενος λόγος δεν αποτελεί νόμιμο και βάσιμο λόγο αναβολής της δίκης (σοβαρή ασθένεια ή οποιοδήποτε γεγονός ανώτερης βίας του κατηγορουμένου ή του συνηγόρου του) και θεμελιώνει την αντίστοιχη απορριπτική κρίση του Δικαστηρίου για το αίτημα αναβολής. Αν δε το Δικαστήριο απορρίψει το αίτημα αναβολής χωρίς την απαιτούμενη ως άνω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και προχωρήσει στην απόρριψη της εκδικαζόμενης έφεσης του απολιπόμενου κατηγορουμένου, ως ανυποστήρικτης, ή προχωρήσει στην εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης τότε υποπίπτει στην από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Θ’ του Κ.Ποιν.Δ., πλημμέλεια της υπέρβασης εξουσίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτουν τα εξής: Ενώπιον του Β’ Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, στη δικάσιμο της 21-1-2022, είχε οριστεί η συζήτηση της …/22-6-2020 έφεσης του εκκαλούντος - κατηγορουμένου Α. Σ., ήδη αναιρεσείοντος, κατά της ΔΤ 1071/22-6-2020 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία αυτός καταδικάστηκε για τις πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης κατ' εξακολούθηση και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ' εξακολούθηση σε συνολική ποινή φυλάκισης δεκαοχτώ (18) μηνών, ανασταλείσα για μία τριετία. Κατά την έναρξη της ανωτέρω συνεδρίασης εμφανίστηκε ως άγγελος, η δικηγόρος Πειραιά ..., η οποία υπέβαλε αίτημα αναβολής για το λόγο ότι ο εκκαλών- κατηγορούμενος είναι ασθενής και προσκόμισε αντίγραφο ιατρικής γνωμάτευσης του ειδικού παθολόγου Δ. Χ., το οποίο αναγνώστηκε. Κατόπιν εμφανίστηκε η Μ. Κ., η οποία δήλωσε την παράστασή της προς υποστήριξη της κατηγορίας και διόρισε πληρεξούσιο δικηγόρο της τον Αλέξανδρο Λάμαρη, ο οποίος δήλωσε ότι δεν συναινεί στην αναβολή, διότι από την ανάγνωση του ως άνω εγγράφου δεν προκύπτει η ημερομηνία αυτού. Επίσης, η ως άνω άγγελος ζήτησε αναβολή για το λόγο ότι ο συνήγορος του κατηγορουμένου ... ταξίδεψε στη Χίο για την κηδεία συγγενικού του προσώπου, βρίσκεται σε πένθος και δεν έχει προετοιμαστεί καταλλήλως, προσκόμισε δε και αντίγραφο του αεροπορικού του εισιτηρίου, καθώς και αντίγραφο αναγγελίας κηδείας με ημερομηνία 20-1-2022,τα οποία αναγνώστηκαν.
Το ως άνω Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη 329/21-1-2022 απόφασή του απέρριψε τα αιτήματα αναβολής του εκκαλούντος κατηγορουμένου, ύστερα από όμοια εισαγγελική πρόταση και παράθεση των διατάξεων του άρθρου 349 παρ. 1,3 Κ.Ποιν.Δ, με την ακόλουθη αιτιολογία, κατά πιστή μεταφορά "Στην προκείμενη περίπτωση το αίτημα του απόντος εκκαλούντος-κατηγορουμένου, δια του παραστάντος, ως αγγέλου, ως άνω προσώπου, πρέπει να απορριφθεί, καθόσον δεν αποδεικνύεται ότι πράγματι ο εκκαλών- κατηγορούμενος είναι ασθενής κατά τη σημερινή δικάσιμο, εφόσον η προσκομιζόμενη για την απόδειξη του ανωτέρω λόγου, ιατρική βεβαίωση του ιδιώτη ειδικού παθολόγου ιατρού, Δ. Χ., δεν φέρει ημερομηνία, ώστε να αποδεικνύεται και να γίνει πιστευτό ότι πράγματι σήμερα ο εκκαλών - κατηγορούμενος είναι ασθενής και δεν μπορεί να εμφανιστεί στο δικαστήριο. Επίσης ο έτερος λόγος αναβολής για κώλυμα στο πρόσωπο του συνηγόρου του κατηγορουμένου, ..., είναι απορριπτέος, καθόσον αυτός ήδη βρίσκεται από την προηγούμενη ημέρα, ήδη από 20-1-2022 στην Αθήνα και μπορεί να εκπροσωπήσει τον κατηγορούμενο κατά τη σημερινή δικάσιμο, δεδομένου ότι δεν επικαλείται, ούτε αποδεικνύεται λόγος απουσίας αυτού κατά τη σημερινή δικάσιμο. Άλλωστε για κώλυμα στο πρόσωπο του συνηγόρου του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, είχε αναβληθεί ξανά η υπόθεση”.
Από τη διατύπωση αυτή στα πρακτικά και στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει με σαφήνεια ότι για την απόρριψη του αιτήματος αναβολής λόγω ασθένειας του εκκαλούντος- κατηγορουμένου αναγνώστηκε αντίγραφο της χωρίς ημερομηνία ιατρικής γνωμάτευσης του ειδικού παθολόγου Δ. Χ.. Ο προσδιορισμός της ταυτότητας του εν λόγω εγγράφου είναι επαρκής, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητά του, ενόψει του ότι μεταξύ των αναγνωσθέντων εγγράφων για την απόρριψη του ως άνω αιτήματος δεν περιλαμβάνεται οποιαδήποτε άλλη ιατρική γνωμάτευση, ενώ με την ανάγνωσή του στο ακροατήριο κατέστη, σε κάθε περίπτωση, γνωστό κατά το περιεχόμενό του στην άγγελο του κατηγορουμένου - εκκαλούντα, ήδη αναιρεσείοντα, η οποία, ως δικηγόρος, είχε πλήρη δυνατότητα να προβεί σε δήλωση ότι αυτό έφερε ημερομηνία, πλην όμως δεν το έπραξε. Κατά συνέπεια, ο πρώτος λόγος της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ του Κ.Ποιν.Δ., με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, ότι δηλαδή επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο λόγω του ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη έγγραφο που δεν αναγνώστηκε ή έστω έγγραφο η ταυτότητα του οποίου προσδιορίζεται ανεπαρκώς, αφού το έγγραφο που προσκόμισε η ως άνω δικηγόρος φέρει ημερομηνία, είναι αβάσιμος. Επίσης, ο δεύτερος λόγος της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1στοιχείο Δ’του Κ.Ποιν.Δ. περί έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας για την απόρριψη του αιτήματος αναβολής , είναι αβάσιμος, καθόσον με τις ως άνω παραδοχές πλήρως αιτιολογείται η απόρριψη του αιτήματος αναβολής και κατά τα δύο σκέλη του, περαιτέρω δε αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα που ελήφθησαν υπόψη για την απόρριψή του και συγκεκριμένα ότι κατά μεν το σκέλος της ασθένειας του εκκαλούντος- κατηγορουμένου αναφέρεται ότι ελήφθη υπόψη η χωρίς ημερομηνία ιατρική γνωμάτευση του ιδιώτη ιατρού παθολόγου Δ. Χ., κατά δε το σκέλος του κωλύματος του συνηγόρου υπεράσπισής του αναφέρεται ότι ελήφθη υπόψη αντίγραφο του αεροπορικού εισιτηρίου του δικηγόρου ..., καθώς και αντίγραφο αναγγελίας κηδείας με ημερομηνία 20-1-2022. Αφού, λοιπόν, το Δικαστήριο της ουσίας με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία απέρριψε τα αιτήματα αναβολής του εκκαλούντος - κατηγορουμένου και ακολούθως προχώρησε, κατά τα κατωτέρω αναφερόμενα, στην απόρριψη της έφεσης ως ανυποστήρικτης, δεν υπερέβη την εξουσία του και συνεπώς ο τρίτος λόγος της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχείο Θ’ του Κ.Ποιν.Δ., με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, είναι αβάσιμος.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 501 παρ. 1 . εδ. α. του ίδιου ως άνω Κ.ΠοινΔ, όπως η παράγραφος 1 αντικαταστάθηκε με την περ. α' της παρ. 33 του άρθρου 8 του Ν.4637/2019, ορίζεται ότι: "1. Αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο εκκαλών δεν εμφανιστεί αυτοπροσώπως ή διά συνηγόρου του, αν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 3 του άρθρου 340, η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη, εκτός αν έχει προηγηθεί παραίτηση, οπότε κηρύσσεται απαράδεκτη”.
Η απόφαση με την οποία απορρίπτεται η έφεση ως ανυποστήρικτη κατά την ανωτέρω διάταξη λόγω μη εμφάνισης του εκκαλούντος αυτοπροσώπως ή δια συνηγόρου στο ακροατήριο, για να έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ίδιου Κ.Ποιν.Δ λόγο αναίρεσης, πρέπει να διαλαμβάνει με σαφήνεια και πληρότητα, τα σχετικά με την προβλεπόμενη από το άρθρο 500 εδ. γ' του Κ.Ποιν.Δ εμπρόθεσμη κλήτευση του εκκαλούντος, η οποία γίνεται είτε κατά τα άρθρα 155 επ. 166 του Κ.Ποιν.Δ. με επίδοση της κλήσης, είτε κατά τα άρθρα 349 παρ. 3, 352 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα με αναβολή της δίκης σε ρητή δικάσιμο, είτε με τον ορισμό ρητής δικασίμου μετά από ακύρωση της διαδικασίας (άρθρο 341 Κ.ΠοινΔ). Έτσι, στην περίπτωση "κλήτευσης" του εκκαλούντος-κατηγορουμένου σε ρητή δικάσιμο, που ορίσθηκε με την απόφαση που έκανε δεκτό το αίτημά του για αναβολή της συζήτησης της έφεσης, κατά το άρθρο 349 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ, για την αιτιολογία της απόφασης με την οποία απορρίπτεται η έφεση ως ανυποστήρικτη, αρκεί η μνεία της παραπάνω απόφασης και του ότι με αυτήν ορίστηκε ως ρητή δικάσιμος η ημέρα συζήτησης της έφεσης κατά την οποία αυτή απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη (ΑΠ 555/2017, ΑΠ 1486/2008). Περαιτέρω, με τον ισχύοντα από 1-7-2019 νέο Κ.Ποιν.Δ. προστέθηκε στην παρ. 1 του ως άνω άρθρου 510, υπό στοιχείο Η’, ως ειδικός αυτοτελής λόγος αναίρεσης, επί πλέον των ως άνω λόγων, που ίσχυαν και πριν τον νέο Κ.Ποιν.Δ., και "η παράνομη απόρριψη της έφεσης ως απαράδεκτης (άρθρο 476) ή ως ανυποστήρικτης (άρθρο 501 παρ. 1)”. Παράνομη, άλλωστε, απόρριψη της έφεσης ως ανυποστήρικτης υπάρχει και στην περίπτωση που το δικαστήριο δεν διαλαμβάνει καθόλου αιτιολογία ή διαλαμβάνει ελλιπή τοιαύτη, αναφορικά με το ανυποστήρικτο (ΑΠ 48/2022, ΑΠ 1312/2020). Στην προκειμένη περίπτωση από την παραδεκτή επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ότι το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, με την 329/2022 προσβαλλόμενη με την υπό κρίση αίτηση αναίρεσης απόφασή του απέρριψε ως ανυποστήρικτη την …/22-6-2021 έφεση του εκκαλούντος- κατηγορουμένου κατά της 1071/22-6-2020 καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την ακόλουθη αιτιολογία: "Στην προκείμενη περίπτωση ο εκκαλών - κατηγορούμενος άσκησε εμπρόθεσμα στις 22-6-2022 έφεση, με αριθμό …, κατά της υπ’αριθμόν ΔΤ1071/22-6-2020 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Όπως προκύπτει από την με αριθμό 2998/2021 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου, κατά την ορισθείσα δικάσιμο 22-9-2021, η υπόθεση αναβλήθηκε, μετά από αίτημα του απολειπομένου εκκαλούντος-κατηγορουμένου, δια του εμφανιζομένου ως αγγέλου, για λογαριασμό του, προσώπου, ..., δικηγόρου Πειραιά, για λόγους, που αφορούσαν το πρόσωπο του συνηγόρου του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, ..., για τη σημερινή δικάσιμο (21-1-2022), η οποία ανακοινώθηκε στην άγγελο του εκκαλούντος- κατηγορουμένου, ..., δικηγόρο Πειραιά και η οποία επείχε, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, θέση κλητεύσεως του εκκαλούντος - κατηγορουμένου. Εφόσον λοιπόν ο εκκαλών κατηγορούμενος, παρ'ότι κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα για να εμφανιστεί στη σημερινή δίκη, δεν παρουσιάστηκε, πρέπει να απορριφθεί η έφεσή του ως ανυποστήρικτη (άρθρα 155 παρ. 2, 161, 162,166, 273 παρ. 1γ, 320, 321, 326, 500 και 501 παρ. 1α Κ.Ποιν.Δ.)" Με το παραπάνω περιεχόμενο η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να είναι ειδική και εμπεριστατωμένη η αιτιολογία της, αφού αναφέρει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά α) τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εκκαλούντος-κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντος προς εμφάνισή του κατά την εκδίκαση της έφεσής του στις 21-1-2022, ως προκύπτουσα από την 2998/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, η οποία έκανε δεκτό το αίτημα αναβολής αυτού, που προβλήθηκε δια της εμφανιζόμενης για λογαριασμό του ..., στην οποία γνωστοποιήθηκε από το Δικαστήριο η ορισθείσα ρητή δικάσιμος της 21-1- 2022 προς εκδίκαση της έφεσής και β)τη μη εμφάνιση του τελευταίου στη δικάσιμο της 21-1-2022 για να υποστηρίξει την έφεσή του. Επομένως, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, που με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε ως ανυποστήρικτη την έφεση του αναιρεσείοντος, δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Η’ του Κ.Ποιν.Δ. λόγω μη αναφοράς των αποδεικτικών μέσων που έλαβε υπόψη του, που του αποδίδεται με τον τέταρτο λόγο της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, κατ' εκτίμηση αυτού, ο οποίος συνεπώς είναι αβάσιμος. Μετά από αυτά και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος αναίρεσης προς εξέταση, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 578 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 1-3-2022 αίτηση του Α. Σ. του Π. (Αριθμός πρωτοκόλλου της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου .../4-3-2022) για αναίρεση της 329/2022 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Δεκεμβρίου 2022.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 23 Ιανουαρίου 2023.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ