ΑΡΙΘΜΟΣ 667/2023
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Χριστοδούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Μαρία Κουβίδου, Βασίλειο Μαχαίρα, Αικατερίνη Κρυσταλλίδου και Σπυρίδωνα Κουτσοχρήστο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 15 Φεβρουαρίου 2023, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Ευθυμίας Καλογεροπούλου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης Ε. Σ. του Σ., κατοίκου ... η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Καραγιάννη, περί αναιρέσεως της υπ' αριθ. 2013/2022 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης και με υποστηρίζοντες την κατηγορία τους: 1) Α. Τ. του Χ. και 2) Σ. Χ. του Α., ... οι οποίοι δεν παραστάθηκαν.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα - κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Νοεμβρίου 2022 κρινόμενη αίτησή της, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Γραμματέα του Εφετείου Θεσσαλονίκης, ..., έλαβε αριθμό …/2022 και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό …/2022.
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός από αυτούς που δίκασαν προηγουμένως και τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσα, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 14-11-2022 αίτηση της Ε. Σ. του Σ., κατά της υπ' αριθμ. 2013/5-10-2022 απόφασης του δικάσαντος ως δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία, αφού απερρίφθη το υποβληθέν εκ μέρους της ως άνω εκκαλούσας και ήδη αναιρεσείουσας αίτημα αναβολής της εκδίκασης της υπόθεσης λόγω κωλύματος του συνηγόρου υπεράσπισής της, ακολούθως αυτή δικάσθηκε απούσα και απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη η από 29-6-2018 (αριθμός κατάθεσης: …/2018) έφεσή της κατά της (πρωτοβάθμιας) υπ' αριθμ. Β’ ΤΠΘ 6098 - 6321/29-6-2018 απόφασης του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποίαν αυτή καταδικάσθηκε για τις πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης κατά συρροή, της ψευδορκίας μάρτυρα κατά συρροή και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατά συρροή και επιβλήθηκε σ' αυτήν για την πρώτη πράξη, ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για καθέναν από τους δύο (2) παθόντες, για την δεύτερη πράξη, ποινή φυλάκισης επίσης ενός (1) έτους για καθέναν από τους δύο (2) παθόντες και για την τρίτη πράξη, ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών για καθέναν από τους δύο (2) παθόντες, ενώ ακολούθως καθορίσθηκε εις βάρος της μία συνολική ποινή τριών (3) ετών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετίαν, ασκήθηκε εμπροθέσμως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 462, 464, 466 παρ. 1, 473 παρ. 2, 3, 474 παρ. 1, 504 παρ. 1 εδ. α' και 505 περ. α' ΚΠΔ. Επί πλέον η αίτηση περιέχει σαφείς και ορισμένους αναιρετικούς λόγους, συνιστάμενους στην έλλειψη ειδικής αιτιολογίας της ως άνω προσβαλλόμενης απόφασης ως προς την απόρριψη του υποβληθέντος εκ μέρους της αιτήματος αναβολής εκδίκασης της υπόθεσης και της παράνομης απόρριψης της έφεσης ως ανυποστήρικτης αλλά και της υπέρβασης εξουσίας (άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’, Η’ και Θ’ ΚΠΔ αντιστοίχως) και συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την βασιμότητα των λόγων της. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι κατά την συζήτηση της κρινόμενης υπόθεσης ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, δεν εμφανίσθηκε η Α. Τ. του Χ., αλλά ούτε ο Σ. Χ. του Α., που (πρωτοδίκως) παραστάθηκαν για την υποστήριξη των ως άνω κατηγοριών εις βάρος της προαναφερθείσης κατηγορουμένης και ήδη αναιρεσείουσας, παρότι κλητεύθηκαν νομίμως και εμπροθέσμως [βλ. τα από 3-12-2022 και 2-12-2022 αποδεικτικά επίδοσης του Αστυφύλακα Ξ. Σ., ο οποίος υπηρετεί στο AT Καλαμαριάς, που αφορούν την επίδοση της σχετικής υπ' αριθμ. .../30-11-2022 κλήσης στους ως άνω υποστηρίζοντες τις κατηγορίες εις βάρος της ήδη αναιρεσείουσας αντιστοίχως αλλά και τα δύο (2) από 5-12-2022 αποδεικτικά επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Δ. Κ., που αφορούν την επίδοση της αυτής ως άνω υπ' αριθμ..../3-11-2022 κλήσης στον ορισθέντα εκ μέρους των προαναφερθένων υποστηριζόντων τις κατηγορίες εις βάρος της ήδη αναιρεσείουσας, αντίκλητό τους και συγκεκριμένα, στον Δικηγόρο Θεσσαλονίκης ... (AM ΔΣΘ ...)], η συζήτηση όμως πρέπει να προχωρήσει σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (άρθρο 515 παρ. 2 ΚΠΔ).
Από τις διατάξεις των άρθρων 349 και 501 παρ. 1 ΚΠΔ προκύπτει, ότι παρέχεται δικαίωμα στον εκκαλούντα - κατηγορούμενο να ζητήσει την αναβολή της δίκης, όταν δεν μπορεί να εμφανισθεί στο δικαστήριο και να υποστηρίξει την έφεσή του, για σοβαρούς λόγους υγείας ή για λόγους ανωτέρας βίας.
Εξάλλου, η κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Δ’ ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, απαιτείται όχι μόνο για την απόφαση περί της ενοχής, δηλαδή την καταδικαστική ή απαλλακτική για την κατηγορία απόφαση του δικαστηρίου, αλλά για όλες τις αποφάσεις, ανεξάρτητα αν αυτές είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αν η έκδοσή τους αφήνεται στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστή που τις εξέδωσε. Έτσι, η παρεμπίπτουσα απόφαση, που απορρίπτει την αίτηση του κατηγορουμένου περί αναβολής της δίκης, κατά το άρθρο 349 ΚΠΔ, πρέπει να είναι ιδιαίτερα αιτιολογημένη, παρά το ότι η παραδοχή ή απόρριψη τέτοιας αίτησης έχει αφεθεί στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου, δηλαδή να αναφέρει στο αιτιολογικό της τα αποδεικτικά μέσα που εκτιμήθηκαν, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και τις σκέψεις, με βάση τις οποίες το δικαστήριο κατέληξε στην απορριπτική της αίτησης αυτής κρίση του (ΑΠ 18/2022, ΑΠ 9/2020). Η έλλειψη?της κατά τα ανωτέρω απαιτουμένης αιτιολογίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ’ ΚΠΔ προβλεπόμενο λόγο αναίρεσης, αν δε το δικαστήριο απορρίψει το αίτημα αναβολής χωρίς την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και προχωρήσει στην έρευνα της υπόθεσης και είτε απορρίψει την έφεση ως ανυποστήρικτη, είτε καταδικάσει τον κατηγορούμενο για την πράξη, για την οποία ασκήθηκε ποινική δίωξη, τότε υποπίπτει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Θ’ ΚΠΔ πλημμέλεια της υπέρβασης εξουσίας. Περαιτέρω, ως ανωτέρα βία θεωρείται κάθε απρόβλεπτο και εξαιρετικό γεγονός, είτε αντικειμενικό είτε σχετικό με το πρόσωπο του δικαιούχου, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αποτραπεί με μέτρα εξαιρετικής επιμέλειας και σύνεσης, ενώ ως ανυπέρβλητο κώλυμα θεωρείται εκείνο, το οποίο οπωσδήποτε δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του διαδίκου και το οποίο δεν μπόρεσε να υπερνικηθεί από αυτόν με κανένα τρόπο (ΑΠ 1003/2021, ΑΠ 1151/2020).
Εξάλλου κατά τη διάταξη του άρθρου 501 § 1 ΚΠΔ, "αν κατά τη συζήτηση της εφέσεως ο εκκαλών δεν εμφανισθεί αυτοπροσώπως στο ακροατήριο ή δια του συνηγόρου του, αν συντρέχει η περίπτωση του άρθρου 340 § 3 του ίδιου Κώδικα, η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη”, ενώ η απόφαση που απορρίπτει την έφεση ως ανυποστήρικτη μπορεί να προσβληθεί μόνο με αναίρεση, για τους λόγους που διαλαμβάνονται περιοριστικά στο άρθρο 510 § 1 ΚΠΔ και σύμφωνα με την παρ. 4 του αυτού ως άνω άρθρου 501 ΚΠΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 153 του Ν. 4855/2021, "Αν μετά την έναρξη της συζήτησης της έφεσης λάβει χώρα διακοπή ή αναβολή αυτής και κατά τη νέα συζήτηση ο εκκαλών κατηγορούμενος, αν και κλητεύθηκε νομίμως, δεν εμφανιστεί όπως ορίζεται στην παρ. 1, δικάζεται σαν να ήταν παρών”. Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει ότι αν ο εκκαλών - κατηγορούμενος ή ο συνήγορός του εμφανίσθηκε κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ' έφεση δίκης, για να υποστηρίξει την έφεσή του και στη συνέχεια μετά την έναρξη της συζήτησης αποχώρησε, λογίζεται σαν να ήταν παρών και στο υπόλοιπο μέρος της δίκης, ενώ το δικαστήριο, δεσμευόμενο από την εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, δεν μπορεί να απορρίψει την έφεσή του ως ανυποστήρικτη κατά το άρθρο 501 παρ. 1 ΚΠΔ, αλλά οφείλει να την ερευνήσει στην ουσία. Το ίδιο ισχύει για την ομοιότητα της περίπτωσης κατά μείζονα λόγο και όταν ο εκκαλών - κατηγορούμενος ή ο συνήγορός του εμφανίστηκε κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ' έφεση δίκης, αλλά στη συνέχεια, μετά τη λήψη της ταυτότητάς του, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος, η δίκη διακόπηκε ή αναβλήθηκε, αλλά ο κατηγορούμενος δεν εμφανίστηκε στην νέα μετά τη διακοπή ή αναβολή δικάσιμο ούτε εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο (ΟλΑΠ 3/2006, ΟλΑΠ 8/2006, ΑΠ 773/2022, ΑΠ 582/2020, ΑΠ 1439/2016). Στην περίπτωση δηλαδή αυτή η διακοπή ή αναβολή θεωρείται ότι έγινε μετά την έναρξη της διαδικασίας και της συζήτησης της έφεσης, οπότε ο κατηγορούμενος λογίζεται σαν να ήταν παρών στη νέα μετά τη διακοπή ή αναβολή δικάσιμο και το δικαστήριο, δεσμευόμενο από την αρχική εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, δεν μπορεί να απορρίψει την έφεσή του ως ανυποστήρικτη, αλλά οφείλει να τη δικάσει στην ουσία (ΑΠ 773/2022), διότι, διαφορετικά η απόφαση του Εφετείου είναι αναιρετέα, κατά το άρθρο 510 § 1 στοιχ. Η’ ΚΠΔ, για τον λόγο της παράνομης απόρριψης της έφεσης ως ανυποστήρικτης. Και τούτο διότι, ναι μεν, εκείνος ο οποίος αδικαιολόγητα δεν εμφανίζεται για να υποστηρίξει την έφεσή του, θεωρείται ότι παραιτείται σιωπηρά από αυτήν, αναγνωρίζοντας την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν είναι όμως νοητό η μετ' αναβολή ή μετά διακοπή μη εμφάνιση του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, ο οποίος είχε εμφανισθεί και υποστηρίξει την έφεσή του σε προγενέστερη συζήτηση ή προγενέστερο στάδιο της αυτής συζήτησης, να θεωρείται ως σιωπηρή παραίτησή του από την έφεσή του και αναγνώριση της απόφασης που προσέβαλε. Επίσης, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Θ’ ΚΠΔ, υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει τον από την διάταξη αυτής προβλεπόμενο λόγο αναίρεσης υπάρχει, όταν το δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία που δεν του παρέχεται από τον νόμο ή υφίσταται μεν τέτοια δικαιοδοσία, δεν συντρέχουν όμως οι όροι, οι οποίοι του παρέχουν την εξουσία να κρίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση ή όταν αρνείται να ασκήσει δικαιοδοσία, η οποία του παρέχεται από τον νόμο στην συγκεκριμένη περίπτωση, αν και συντρέχουν οι απαιτούμενοι γι' αυτό κατά τον νόμο όροι. Στην πρώτη περίπτωση, που το δικαστήριο αποφασίζει κάτι, για το οποίο δεν έχει δικαιοδοσία, υπάρχει θετική υπέρβαση εξουσίας, ενώ στην δεύτερη περίπτωση, που παραλείπει να αποφασίσει κάτι, το οποίο υποχρεούται στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, υπάρχει αρνητική υπέρβαση εξουσίας (ΟλΑΠ 3/2005, ΑΠ 1515/2022, ΑΠ 95/2022, ΑΠ 1003/2020).
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα έγγραφα της δικογραφίας, που παραδεκτά επισκοπούνται από τον Άρειο Πάγο, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα των λόγων αναίρεσης, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ' αριθμ. 6098-6321/2018 απόφαση του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, η κατηγορουμένη και ήδη αναιρεσείουσα κηρύχθηκε ένοχη για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης κατά συρροή, της ψευδορκίας μάρτυρα κατά συρροή και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατά συρροή (άρθρα 224 παρ. 1, 2, 229, 363, 362 ΠΚ, σε συνδυασμό με τις γενικές διατάξεις των άρθρων 1, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1α', 27 παρ. 1, 51, 53 και 94 ΠΚ) και επιβλήθηκε σ' αυτήν για την πρώτη πράξη, ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για καθέναν από τους δύο (2) παθόντες, για την δεύτερη πράξη, ποινή φυλάκισης επίσης ενός (1) έτους για καθέναν από τους δύο (2) παθόντες και για την τρίτη πράξη, ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών για καθένα από τους δύο (2) παθόντες, ενώ ακολούθως καθορίσθηκε εις βάρος της μία συνολική ποινή τριών (3) ετών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία. Κατά της απόφασης αυτής άσκησε νομίμως και εμπροθέσμως την από 29-6-2018 (αριθμός κατάθεσης: …/29-6-2018) έφεση, η οποία εισήχθη προς εκδίκαση στις 5-10- 2022, ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Θεσσαλονίκης. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της ως άνω προσβαλλόμενης απόφασης, όταν "ο Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα της κατηγορουμένης στην υπ' αριθ. πινακίου .. υπόθεση, Ε. Σ. του Σ., η οποία εμφανίσθηκε και, αφού έλαβε το λόγο, ζήτησε την αναβολή της δίκης γιατί ο συνήγορος υπεράσπισής της...είναι ασθενής και αδυνατεί να προσέλθει σήμερα στο Δικαστήριο, προσκόμισε δε την από 4-10-2022 ιατρική γνωμάτευση του Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης "Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ" και την από 3-10-2022 γνωμάτευση χορήγησης αναρρωτικής αδείας του ιδίου νοσοκομείου, οι οποίες, μετά από πρόταση του Εισαγγελέα, αναγνώσθηκαν από τον Πρόεδρο δημόσια στο ακροατήριο, χωρίς να προβληθεί αντίρρηση από κανέναν παράγοντα της δίκης”. Ακολούθως, όπως προκύπτει από τα ίδια πρακτικά, ο Εισαγγελέας πρότεινε να απορριφθεί το αίτημα αναβολής, η δε εκκαλούσα - κατηγορουμένη, στην οποία και πάλι δόθηκε ο λόγος από τον Πρόεδρο, ζήτησε να γίνει δεκτό το αίτημά της περί αναβολής της δίκης. Στη συνέχεια το Δικαστήριο, με παρούσα την εκκαλούσα - κατηγορουμένη, απέρριψε το αίτημα αναβολής και διέταξε "την πρόοδο της δίκης και την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την σειρά της στο πινάκιο”, γεγονός "που γνωστοποιήθηκε και στην εκκαλούσα-κατηγορουμένη”. Μετά την έκδοση της προαναφερθείσας απόφασης αυτής "και την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος" όταν, κατά την σειρά εκδίκασης των υποθέσεων από το πινάκιο, "ο Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα της κατηγορουμένης στην με αριθμό πινακίου … υπόθεση, Ε. Σ. του Σ., η οποία δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από συνήγορο”. Μετά ταύτα, το Δικαστήριο μετά από ίδια πρόταση του Εισαγγελέα, απέρριψε την υπ' αριθμ. …/2018 έφεση της εκκαλούσας-κατηγορουμένης και ήδη αναιρεσείουσας ως ανυποστήρικτη, χωρίς να λάβει υπόψη του την εμφάνιση της εκκαλούσας και ήδη αναιρεσείουσας αυτοπροσώπως ενώπιόν του (του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου) και την εκ μέρους της υποβολή του αιτήματος αναβολής εκδικάσεως της υπόθεσης, καθώς και το γεγονός ότι διέκοψε την εκδίκαση της υπόθεσης, μετά την απόρριψη του αιτήματος της αναβολής, για μεταγενέστερο χρονικό σημείο της ίδιας δικασίμου.
Με το πρώτο σκέλος του πρώτου αναιρετικού λόγου η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε ως ανυποστήρικτη την ασκηθείσα έφεσή της και με το δεύτερο σκέλος του ίδιου λόγου, ότι το δικαστήριο υπερέβη την εξουσία του και προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση με τους ως άνω αναιρετικούς λόγους που συνεξετάζονται, τις απορρέουσες από το άρθρο 510 παρ. 1, στοιχ. Η’ και Θ’ ΚΠΔ, πλημμέλειες. Με το δεύτερο αναιρετικό λόγο ισχυρίζεται η αναιρεσείουσα ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχεται η απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ως προς την απόρριψη του εκ μέρους της υποβληθέντος αιτήματος αναβολής εκδικάσεως της υπόθεσης και προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση, την από το άρθρο 510 παρ. 1, στοιχ. Δ’ ΚΠΔ, απορρέουσα πλημμέλεια. Παρά το ότι όμως το Δικαστήριο είχε υποχρέωση, λόγω της εμφάνισης της εκκαλούσας - κατηγορουμένης κατά την έναρξη της συζήτησης, να προβεί στην εκδίκαση της υπόθεσης κατ' ουσίαν, δικαζομένης αυτής (εκκαλούσας) σαν να ήταν παρούσας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 501 § 4 ΚΠΔ, εν τούτοις απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφαση την ασκηθείσα έφεσή της ως ανυποστήρικτη, υποπίπτοντας έτσι στην πλημμέλεια του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Η’ ΚΠΔ, διότι παράνομα απέρριψε την έφεση ως ανυποστήρικτη, προσέτι δε, και στην πλημμέλεια του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Θ’ ΚΠΔ, διότι υπερέβη αρνητικά την εξουσία του, μη δικάζοντας κατ' ουσίαν την υπόθεση. Κατόπιν τούτων πρέπει, κατά παραδοχή αμφοτέρων των προαναφερθέντων αναιρετικών λόγων, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη, ενώ, επειδή η αναιρετική εμβέλεια των προαναφερθέντων αναιρετικών λόγων καλύπτει το σύνολο της υπόθεσης, πρέπει, χωρίς να ερευνηθεί ό άλλος αναιρετικός λόγος, η έρευνα του οποίου παρέλκει πλέον ως αλυσιτελής (ΑΠ 817/2020), να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και ακολούθως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 519 και 522 ΚΠΔ [όπως το τελευταίο ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 159 του Ν. 4855/2021 (ΦΕΚ Α’ 215/12-11-2021)], να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που την εξέδωσε, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΝΑΙΡΕΙ την υπ' αριθμ. 2013/2022 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, που δίκασε ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση προς εκδίκαση στο αυτό ως άνω Δικαστήριο, του οποίου η συγκρότηση θα γίνει από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Απριλίου 2023.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 2 Μαΐου 2023.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ