Η υπό κρίση υπόθεση αφορά σε διαφορά που προέκυψε από την κατακύρωση δημόσιου ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού για την προμήθεια ελαιολιπαντικών, όπου μία εταιρεία (αιτούσα) προσέφυγε κατά της απόφασης που αναθέτει την προμήθεια σε συνδιαγωνιζόμενη εταιρεία (παρεμβαίνουσα). Η αιτούσα υποστήριξε ότι η προσφορά της παρεμβαίνουσας δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους της διακήρυξης, κυρίως λόγω της έλλειψης συγκεκριμένων εγκρίσεων (approvals) για τα προσφερόμενα προϊόντα και την αναγκαία τεκμηρίωση των τεχνικών χαρακτηριστικών τους.
Σύμφωνα με την κρίση της ΕΑΔΗΣΥ, η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν νόμιμη. Και τούτο διότι σύμφωνα με τη Διακήρυξη και τις σχετικές διευκρινίσεις επ' αυτής δεν απαιτούνταν συγκεκριμένες εγκρίσεις από την κατασκευάστρια εταιρεία για τα ελαιολιπαντικά που προσφέρονταν στον διαγωνισμό. Αντ' αυτού, ήταν αρκετό τα χαρακτηριστικά των προϊόντων να προκύπτουν από τα συνοδευτικά τεχνικά φυλλάδια ή από σχετική υπεύθυνη δήλωση, όπου αυτό απαιτούνταν.
Επίσης, κρίθηκε ότι η διαπίστωση της ύπαρξης των τεχνικών προδιαγραφών των ελαιολιπαντικών ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Γενικού Χημείου του Κράτους, η οποία είναι η μόνη αρχή αρμόδια να πιστοποιήσει το περιεχόμενο των τεχνικών φυλλαδίων σχετικά με τα επίπεδα ποιότητας κατά API και ACEA για τα λιπαντικά μηχανών εσωτερικής καύσης και τις βαλβολίνες.
Απορρίπτει την αίτηση ακυρώσεως-αναστολής.