Αριθμός: 230/2022
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το Δικαστήριο συγκροτήθηκε από τους Δικαστές:
1. Χαραλαμπίδου Ρομίνα, Στρατιωτικό Δικαστή Β΄, η οποία αναπληρώνει κατ’ αρ. 173 ΣΠΚ τον τακτικό Πρόεδρο του Στρατοδικείου, λόγω κωλύματος του τελευταίου,
2. Κωνσταντάρα Ευαγγελία, Στρατιωτικό Δικαστή Γ΄ του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Στρατοδικείου και τη Στρατοδίκη:
3. Λαζαρίδου Μαρία, Ανχη (ΥΟ) της δυνάμεως του 424 ΓΣΝΕ, η οποία κληρώθηκε με τη με αριθ. 186/2022 απόφαση του Τριμελούς Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, ως μέλος.
Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στη Θεσσαλονίκη, στην ειδική αίθουσα του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, την 7η του μηνός Ιουνίου του έτους δύο χιλιάδες είκοσι δύο (2022) και ώρα 09:00΄. Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Εισαγγελέας Καπετάκη Γεωργία, Στρατιωτικός Δικαστής Β΄ και η Γραμματέας Έδρας Χλωπτσίδου Γεωργία, Λγός (ΣΔΓ), που ορίστηκε νομίμως.
Κατά την έναρξη της συνεδρίασης η προαναφερόμενη Στρατοδίκης έδωσε, ύστερα από πρόσκληση της Προέδρου, τον προβλεπόμενο στο άρθρο 183 ΣΠΚ όρκο.
Ακολούθως προσκλήθηκε για να δικαστεί ο ... ... του ..., που παραπέμφθηκε σε δίκη με το με αριθμό …/2021 κλητήριο θέσπισμα του Εισαγγελέα του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, κατηγορούμενος για: σωματική βλάβη εξ αμελείας.
Ο κατηγορούμενος παρουσιάστηκε στο δικαστήριο αυτοπροσώπως. Ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του και αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ..., γεννήθηκε το έτος 1974 στην ... Ροδόπης και κατοικεί στη ... ... Θεσσαλονίκης, Λγος (ΑΥΓ) της δυνάμεως της ΜΕΡΥΠ, με Α.Μ.: ... και Α.Φ.Μ.: ..., υπαγόμενος στη Δ.Ο.Υ. ... Θεσσαλονίκης, έγγαμος και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε ότι διορίζει συνήγορο υπεράσπισης τον δικηγόρο Κίτσα Παύλο (Α.Μ.: 7596), του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, ο οποίος είναι παρών και κατέθεσε το με αριθμό .../08-03-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του ως άνω Δικηγορικού Συλλόγου, το οποίο τέθηκε στη δικογραφία.
Η Πρόεδρος εξήγησε στον κατηγορούμενο τα δικαιώματά του και του συνέστησε να προσέχει την κατηγορία και τη σχετική συζήτηση. Έπειτα τον πληροφόρησε ότι έχει το δικαίωμα να αντιτάξει στην κατηγορία πλήρη έκθεση των ισχυρισμών του, καθώς και να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του ύστερα από την εξέταση κάθε μάρτυρα ή την έρευνα οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού μέσου.
Ύστερα, έλαβε το λόγο η Εισαγγελέας και αφού απήγγειλε συνοπτικά την κατηγορία, όπως αυτή αναφέρεται στο με αριθμό …/2021 κλητήριο θέσπισμα του Εισαγγελέα του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, είπε ότι για την υποστήριξή της κάλεσε τους μάρτυρες που αναγράφονται στο κάτω μέρος του κλητηρίου θεσπίσματος που επιδόθηκε στον κατηγορούμενο και ονομάζονται: 1) ... ... του ..., 2) ... ... του ... και 3) ... ... του ....
Έπειτα, η Πρόεδρος ζήτησε από τον κατηγορούμενο να διατυπώσει τη θέση του απέναντι στην κατηγορία, υπενθυμίζοντάς του ταυτόχρονα ότι θα απολογηθεί στο τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας. Ο κατηγορούμενος διατύπωσε τη θέση του απέναντι στην κατηγορία, αρνούμενος αυτήν και δήλωσε ότι προσκάλεσε για να εξεταστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης ο ... ... του .... Ο δε συνήγορος υπεράσπισης κατέθεσε στο δικαστήριο κατάλογο με τα στοιχεία του εν λόγω μάρτυρα.
Αφού έγιναν αυτά, η Πρόεδρος εκφώνησε το ονόματα των ουσιωδών μαρτύρων και του μάρτυρος υπεράσπισης, με τη σειρά που αναφέρεται στις προηγούμενες παραγράφους. Από αυτούς βρέθηκαν να είναι όλοι παρόντες. Κατόπιν τούτου, προσδιόρισε ότι πρώτα θα εξεταστούν οι ουσιώδεις μάρτυρες, μετά αυτός της υπεράσπισης με τη σειρά που εκφωνήθηκαν τα ονόματά τους και τέλος θα αναγνωστούν τα ουσιώδη έγγραφα της δικογραφίας.
Στη συνέχεια η Πρόεδρος παρήγγειλε να αποχωρήσουν από την αίθουσα συνεδριάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 350 του ισχύοντος ΚΠΔ, όλοι οι μάρτυρες εκτός από τον πρώτο ουσιώδη μάρτυρα, ο οποίος κλήθηκε αμέσως για εξέταση. Αυτός, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ..., γεννήθηκε το έτος 1979 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός: ..., αρ.: …), ΕΠ.ΟΠ. Επχίας (ΜΧ) της δυνάμεως του 34 ΛΜΧ με Α.Μ.: .../11 και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε, επίσης ότι με τον κατηγορούμενο δε συγγενεύει. Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος του Δικαστηρίου κάλεσε τον ως άνω μάρτυρα να δώσει τον προβλεπόμενο σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠΔ (Ν. 4620/2019), όρκο ως ακολούθως: «Δηλώνω, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδηση μου, ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτα» και εξεταζόμενος σύμφωνα με το νόμο κατέθεσε τα εξής: «Είμαι ο παθών του ατυχήματος. Ο κατηγορούμενος κι εγώ έχουμε υποβάλει αγωγές ο ένας κατά του άλλου. Μετά από αυτό το ατύχημα έχω υποβληθεί σε τέσσερις φαρμακευτικές αγωγές και έχω κάνει πολλαπλές ιατρικές εξετάσεις, όπως αξονικές, μαγνητικές και άλλες. Στο νοσοκομείο νοσηλεύτηκα τέσσερις φορές για αρκετές μέρες για διερεύνηση της κατάστασής μου. Αναρρωτική άδεια πήρα συνολικά ενενήντα (90) ημέρες. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω πρόβλημα στον αυχένα μου. Μου έχει μείνει μόνιμη βλάβη. Έχω ζαλάδες και γενικότερα έχει αλλάξει η μορφολογία της περιοχής, κάτι το οποίο μου δυσκολεύει την καθημερινότητα. Ακόμα και σήμερα εξακολουθώ να πηγαίνω στους γιατρούς. Ενδεχομένως να χρειαστεί κάποια στιγμή να κάνω χειρουργείο. Στις 18-06-2020 βρισκόμουν στην ... και συγκεκριμένα στο παράρτημα του Στρατιωτικού Πρατηρίου Θεσσαλονίκης, όπου είχα οριστεί ως επικεφαλής. Επέστρεφα, λοιπόν, από τα ΚΑΑΥ στο σπίτι μου, το οποίο βρίσκεται λίγο μετά από το σημείο που έγινε το συμβάν. Γυρνώντας το μεσημέρι, ήθελα να στρίψω αριστερά και να μπω στην οδό .... Είχα κόψει πολύ. Η ταχύτητά μου ήταν γύρω στα είκοσι (20) χιλιόμετρα την ώρα. Άναψα φλας και μπαίνοντας στη διασταύρωση συνειδητοποίησα ότι υπάρχει ένα εκπαιδευτικό όχημα, το οποίο έχει περάσει την πινακίδα STOP και έχει βγει στο ρεύμα του .... Έτσι, λοιπόν, για να στρίψω αριστερά, αναγκάστηκα να κάνω δεξιό ανοιχτό ελιγμό και να σταματήσω υπό γωνία στο ρεύμα μου. Είχα ακινητοποιηθεί πλήρως. Δεν ξεκίνησα. Ήμουν σταματημένος και ο κατηγορούμενος έπεσε επάνω μου. Είχε μεγάλη ταχύτητα και γι’ αυτό έπεσε πάνω μου. Πιστεύω ότι δεν είχε τεταμένη την αντίληψή του. Είχε τόσο μεγάλη ταχύτητα, που όταν με χτύπησε, έκανα στροφή 180º και ακινητοποιήθηκα πέντε (5) μέτρα πιο κάτω. Επαναλαμβάνω ότι εγώ δεν μπήκα στο άλλο ρεύμα κυκλοφορίας. Ήμουν υπό γωνία σταματημένος ελαφρώς λοξά στο ρεύμα μου. Το χτύπημά μου ήταν μπροστά και δεξιά. Από πίσω μου δεν υπήρχε κανένα όχημα. Ο ... ήρθε στο ρεύμα το δικό μου. Δεν είχε φρενάρει καθόλου. Δεν είχε τεταμένη την προσοχή του. Το αυτοκίνητο του ... μετά από εμένα χτύπησε το όχημα της σχολής οδηγών. Δυστυχώς εξαιτίας του συμβάντος έχω υποστεί αυχεναλγία, θωρακαλγία, πνευμοναλγία και ό,τι αναφέρεται στο κλητήριο θέσπισμα. Στα ισχία μου υπήρχαν αιματώματα και πρηξίματα. Η βλάβη στον αυχένα μου προκλήθηκε από το ατύχημα. Μου το είπαν οι γιατροί. Μου είπαν, επίσης ότι θέλει χρόνο η αποκατάστασή μου. Το ΕΚΑΒ το κάλεσα εγώ. Ήρθε και τους είπα ότι έχω χτυπήσει. Τους ζήτησα να περιμένουν ένα λεπτό, για να δώσω τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τα προσωπικά μου αντικείμενα στους γονείς μου, οι οποίοι έρχονταν στον τόπο του συμβάντος, αλλά το ΕΚΑΒ δεν το δέχτηκε. Έτσι, υπέγραψα ένα χαρτί και μετά το ΕΚΑΒ έφυγε. Πήγα τελικά με τους γονείς μου στο 424 ΓΣΝΕ. Όταν ήρθε η τροχαία, συντάχθηκε δελτίο υλικών ζημιών. Την ώρα εκείνη πονούσα πολύ. Η τροχαία ήταν εκεί, όταν έφτασε το ΕΚΑΒ. Εκείνη τη στιγμή έκατσα να κάνω ό,τι έπρεπε, παρόλο που πονούσα. Τη μήνυση την έκανα στις 25 του μήνα. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο κατηγορούμενος μου έχει κάνει αγωγή. Ξαναλέω ότι, όταν πήγα να στρίψω, σταμάτησα στο ρεύμα μου μέσα στη διασταύρωση. Μετά ήρθε ο κος ... με μεγάλη ταχύτητα. Το όχημα της σχολής οδηγών παραβίασε πινακίδα STOP. H οδός ..., όπου κινούμουν, έχει πλάτος 8,90 μέτρα. Στο ρεύμα του ..., που είχε πλάτος περίπου 4,5 μέτρα, δεν χωράνε δύο αυτοκίνητα. Είδα τον κατηγορούμενο να έρχεται διαγώνια επάνω μου. Είχε εισέλθει στο δικό μου ρεύμα κυκλοφορίας. Το δικό μου όχημα συγκρούσθηκε μπροστά και δεξιά. Μετά το ατύχημα και τα δύο οχήματα βρέθηκαν στο ρεύμα καθόδου. Αν είχα εισέλθει στο αντίθετο ρεύμα, θα υπήρχε σύρσιμο στον δρόμο. Εγώ ήμουν σταθμευμένος μέσα στη διασταύρωση. Στην τροχαία δεν είπα ότι τραυματίστηκα, γιατί δεν έχω εμπειρία από τροχαία ατυχήματα. Δεν με ρώτησαν κιόλας. Πίστευα ότι έτσι ήταν η διαδικασία. Υπέγραψα το δελτίο καταγραφής υλικών ζημιών και αποχώρησα. Έτσι νόμιζα ότι ήταν η διαδικασία. Ήταν λάθος μου που δεν έφυγα με το ΕΚΑΒ. Το τί δηλώνει ένας ασθενής είναι το ελάχιστο από αυτό που θα δει ο γιατρός. Πήγα αμέσως στο νοσοκομείο. Από το νοσοκομείο έκριναν ότι έπρεπε να με βλέπουν συνέχεια».
Κατά την εξέταση του μάρτυρος η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, τη Δικαστή, τη Στρατοδίκη, τον συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Μετά την εξέτασή του ο μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Ακολούθως κλήθηκε ο δεύτερος ουσιώδης μάρτυρας, ο οποίος, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ..., γεννήθηκε το έτος 1966 στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στην ... Θεσσαλονίκης (οδός: ..., αρ.: …), ιδιωτικός υπάλληλος, έγγαμος και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε, επίσης ότι με τον κατηγορούμενο δε συγγενεύει. Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος του Δικαστηρίου κάλεσε τον ως άνω μάρτυρα να δώσει τον προβλεπόμενο σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠΔ (Ν. 4620/2019), όρκο ως ακολούθως: «Δηλώνω, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδηση μου, ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτα» και εξεταζόμενος σύμφωνα με το νόμο κατέθεσε τα εξής: «Εγώ βρισκόμουν πίσω από το όχημα της σχολής οδηγών. Ακριβώς στη διάβαση των πεζών. Το όχημα της σχολής ήταν μετά το STOP. Εγώ ήμουν πίσω από το STOP. Είχα μπροστά μου τη διάβαση πεζών. Είδα απλώς ένα μπλε σκούρο αυτοκίνητο να κατεβαίνει τη .... Είδα και το όχημα, το οποίο ετοιμαζόταν να στρίψει αριστερά. Ήταν σταματημένο. Θυμάμαι ότι ένα αυτοκίνητο προσπάθησε να στρίψει. Το μπλε όχημα, που κινούνταν στο ρεύμα καθόδου της ..., είχε μεγάλη ταχύτητα. Το αμάξι που ήθελε να στρίψει αριστερά και να εισέλθει στην οδό ..., δεν είχε περάσει στο άλλο ρεύμα κυκλοφορίας. Αυτά τα δύο οχήματα τράκαραν. Δεν είδα πώς. Άκουσα ένα «μπαμ» και το όχημα της σχολής οδηγών ήρθε επάνω μου. Από τον θόρυβο κατάλαβα ότι ο κατηγορούμενος έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα. Το όχημα της σχολής οδηγών δεν ήταν φρεναρισμένο, γι’ αυτό με τη σύγκρουση τσούλησε προς τα πίσω και χτύπησε και το δικό μου όχημα στο μπροστινό μέρος. Εγώ και ο μπροστινός οδηγός σταματήσαμε ξαφνικά, γιατί ένα αυτοκίνητο κατέβαινε από αριστερά. Το αυτοκίνητο αυτό το είδε ο οδηγός του οχήματος της σχολής οδηγών και έτσι σταμάτησα κι εγώ. Εγώ δεν είδα, αν το αυτοκίνητο του ... κινούνταν ή αν ήταν σταματημένο. Τα μάτια μου ήταν στο μπροστινό όχημα της σχολής οδηγών. Υποθέτω ότι ο ... ήθελε να στρίψει αριστερά. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι ο οδηγός της σχολής οδηγών είχε αντιληφθεί το μπλε ΙΧ. Το αμάξι της σχολής οδηγών δε γνωρίζω, αν εμπόδιζε την πορεία του μπλε ΙΧ. Εγώ από το αυτοκίνητο της σχολής οδηγών βρισκόμουν τρία (3) μέτρα πίσω. Επαναλαμβάνω ότι αντιλήφθηκα ότι ο κατηγορούμενος έτρεχε. Δεν τον είδα. Το αντιλήφθηκα με την άκρη του ματιού μου. Όταν έγιναν όλα αυτά, είπα στον οδηγό του μπροστινού οχήματος ότι με είχε χτυπήσει. Τους ενημέρωσα ότι πηγαίνω να δώσω τα παιδιά στους γονείς τους κι ότι θα επιστρέψω. Εγώ δεν είδα τις τελικές θέσεις των οχημάτων. Επέστρεψα μετά από είκοσι (20) λεπτά. Τα αυτοκίνητα τα είχαν τραβήξει Είχαν γίνει τα χαρτιά και είπα στον τροχονόμο ότι ενεπλάκη και το δικό μου όχημα στο ατύχημα. Εκείνη την ώρα ήταν παρόντες οι δύο οδηγοί και οι επιβαίνοντες του οχήματος της σχολής οδηγών. Δεν γνωρίζω, αν ο ... ρωτήθηκε από τους αστυνομικούς, αν τραυματίστηκε. Το αυτοκίνητο της σχολής οδηγών ήταν μικρό και ήταν μπροστά από το STOP. Η μούρη του είχε βγει μπροστά στον δρόμο περίπου στο ένα (1) μέτρο».
Κατά την εξέταση του μάρτυρος η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, τη Δικαστή, τη Στρατοδίκη, τον συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Μετά την εξέτασή του ο μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Έπειτα κλήθηκε ο τρίτος ουσιώδης μάρτυρας, ο οποίος, αφού ρωτήθηκε για το ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ..., γεννήθηκε το έτος 1960 στη ... Ημαθίας και κατοικεί στη Θεσσαλονίκης (οδός: ..., αρ.: …), ιδιοκτήτης σχολής οδηγών, διαζευγμένος και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε, επίσης ότι με τον κατηγορούμενο δε συγγενεύει. Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος του Δικαστηρίου κάλεσε τον ως άνω μάρτυρα να δώσει τον προβλεπόμενο σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠΔ (Ν. 4620/2019), όρκο ως ακολούθως: «Δηλώνω, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδηση μου, ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτα» και εξεταζόμενος σύμφωνα με το νόμο κατέθεσε τα εξής: «Εγώ κλήθηκα να καταθέσω και πήγα και τους είπα πώς έγιναν τα πράγματα. Εμείς ήμασταν σταματημένοι στο STOP. Και να είχε βγει λίγο το όχημά μας στον δρόμο, επειδή είχε παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά, δεν εμποδίζαμε την κίνηση. Στο σημείο υπάρχει πινακίδα, που προειδοποιεί ότι εκεί κοντά υπάρχει σχολείο κι ότι πρέπει τα αυτοκίνητα να έχουν μικρή ταχύτητα. Αυτός που ανέβαινε τη ... (...) είχε ένα ford focus. Πήγαινε αρκετά γρήγορα, έστριψε αριστερά, μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και παραβίασε την προτεραιότητα του ΙΧ που κατέβαινε τη ..., το οποίο ήταν ένα audi. Η πορεία του audi ήταν κανονική. Το άλλο αυτοκίνητο μπήκε στο ρεύμα του και τον έκλεισε. Το ford focus ξαναγύρισε προς την κατεύθυνση του audi. To audi κατέβαινε κανονικά και από το πουθενά παρεμβλήθηκε το άλλο αυτοκίνητο (ford focus), το οποίο δε σταμάτησε καθόλου. Το audi είχε φτάσει στο σημείο νωρίτερα. Ο οδηγός του ford focus (...) δεν ήθελε να περιμένει. Μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και έστριψε. Ο κατηγορούμενος πάτησε φρένο, αλλά τον είδε τελευταία στιγμή. Όταν ήρθε η αστυνομία και το ΕΚΑΒ, εγώ βρισκόμουν εκεί. Νομίζω ότι το ΕΚΑΒ πήρε τον κο ..., αλλά τελικά τον άφησε, γιατί είχε μόνο πίεση. Μετά ήρθε η αστυνομία. Εγώ το ακούμπησα το σχολικό λεωφορείο. Δεν του έκανα μεγάλη ζημιά».
Κατά την εξέταση του μάρτυρος η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, τη Δικαστή, τη Στρατοδίκη, τον συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Μετά την εξέτασή του ο μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Στη συνέχεια κλήθηκε ο μάρτυρας υπεράσπισης, ο οποίος, αφού ρωτήθηκε ονοματεπώνυμο και τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται ... ... του ... και της ..., γεννήθηκε το έτος 1971 στην ... και κατοικεί στη Θεσσαλονίκης (οδός: ..., αρ.: …), ασφαλιστικός πράκτορας και Έλληνας υπήκοος. Δήλωσε, επίσης ότι είναι ο αδερφός του κατηγορουμένου. Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος του Δικαστηρίου κάλεσε τον ως άνω μάρτυρα να δώσει τον προβλεπόμενο σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠΔ (Ν. 4620/2019), όρκο ως ακολούθως: «Δηλώνω, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδηση μου, ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτα» και εξεταζόμενος σύμφωνα με το νόμο κατέθεσε τα εξής: «Ο κατηγορούμενος είναι ο αδερφός μου. Εγώ είμαι ο ασφαλιστής του. Στο σημείο του συμβάντος έφτασα μέσα σε δέκα (10) λεπτά. Ο αδερφός μου είχε πλήρη συνείδηση και έλεγχο του αυτοκινήτου του. Η ταχύτητά του ήταν τριάντα (30) χιλιόμετρα την ώρα. Από το συγκεκριμένο σημείο περνάει καθημερινά και έχει πάντα την απόλυτη προσοχή του. Όταν πήγα στο σημείο, το ΕΚΑΒ ήταν εκεί. Ο ... υπέγραψε ένα χαρτί και το ΕΚΑΒ αποχώρησε. Επίσης, ήταν εκεί και η αστυνομία, η οποία κατέγραψε το συμβάν και ο ... υπέγραψε το δελτίο υλικών ζημιών. Ο ... δεν ήταν τραυματισμένος. Είχε ερωτηθεί από το ΕΚΑΒ, εάν είναι τραυματισμένος και είπε όχι. Το ΕΚΑΒ έκανε καλά και έφυγε, γιατί δεν είναι ταξί. Δεν μπορεί να περιμένει τον καθένα. Εγώ, όταν ήμουν εκεί είδα και τα δύο αυτοκίνητα στο ρεύμα της .... Η τροχαία δεν τα είχε τραβήξει ακόμη. Ο αδερφός μου, έτσι όπως πήγε να στρίψει αριστερά ο ..., τον βρήκε πλαγιομετωπικά. Επειδή δεν υπήρχε πέδηση, δεν πρόλαβε να πατήσει φρένο. Έτσι, η ταχύτητά του διπλασιάζεται. Για αυτόν τον λόγο η σύγκρουση έγινε με δυναμική. Ο αδερφός μου μου είπε ότι δεν πρόλαβε καν να φρενάρει. Δεν μπορούσε να αντιδράσει. Ο ... έστριψε αριστερά, όταν ο αδερφός μου ήταν μπροστά του στο ένα (1) μέτρο. Τα θραύσματα όλα ήταν στο ρεύμα της .... Εγώ όταν έφτασα εκεί, άκουσα ότι δεν υπήρχαν τραυματισμοί και ότι ο ... υπέγραψε δήλωση μόνο για τις υλικές ζημιές».
Κατά την εξέταση του μάρτυρος η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, τη Δικαστή, τη Στρατοδίκη, τον συνήγορο του κατηγορουμένου και τον κατηγορούμενο για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Μετά την εξέτασή του ο μάρτυρας παρέμεινε στο ακροατήριο.
Κατόπιν η Πρόεδρος, διάβασε από τη δικογραφία τα κάτωθι ουσιώδη έγγραφα και συγκεκριμένα: 1) τη με αρ. 119/10-03-2022 αναβλητική απόφαση του Τριμελούς Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, 2) την από 25-06-2020 έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος, 3) το με αρ. πρωτ. … δελτίο οδικού τροχαίου ατυχήματος υλικών ζημιών, 4) την από 19-06-2020 ιατρική γνωμάτευση του 424 ΓΣΝΕ, 5) το από 19-06-2020 εξιτήριο του 424 ΓΣΝΕ/Β΄ Χειρουργικό Τμήμα, 6) το από 16-07-2020 εξιτήριο του 424 ΓΣΝΕ/Νευροχειρουργικό Τμήμα, 7) το από 20-08-2020 εξιτήριο του 424 ΓΣΝΕ/Νευροχειρουργικό Τμήμα, 8) το από 29-09-2020 εξιτήριο του 424 ΓΣΝΕ/Νευροχειρουργικό Τμήμα, 9) τη με αρ. πρωτ. .../22-06-2020 ιατρική γνωμάτευση του 424 ΓΣΝΕ και 10) το από 04-01-2021 αντίγραφο φύλλου μητρώου (Α.Φ.Μ.) του κατηγορουμένου.
Επίσης, αφού επιδείχθηκε από την Πρόεδρο, το με αρ. πρωτ. .../25-06-2020 πρόχειρο σχεδιάγραμμα του τόπου του τροχαίου ατυχήματος και δύο (2) εκτυπωμένες σε κόλα Α4 έγχρωμες φωτογραφίες, οι οποίες απεικονίζουν δύο οχήματα, στη συνέχεια επισκοπήθηκαν από την ίδια, την Εισαγγελέα, τα μέλη του Δικαστηρίου και τον συνήγορο του κατηγορουμένου.
Γίνεται μνεία ότι στο σημείο αυτό ο συνήγορος του κατηγορουμένου κατέθεσε στο Δικαστήριο τα ακόλουθα έγγραφα: 1) τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (Ε.Σ.Υ.), 2) την από 18-06-2020 δήλωση τροχαίου ατυχήματος και 3) 4 φύλλα με φωτοαντίγραφα επιστημονικού εγχειριδίου που αφορά τον χρόνο αντίδρασης και τη διανυόμενη εν τω μεταξύ απόσταση και μια σελίδα με εκτυπωμένο από τη google earth το σημείο του ατυχήματος. Τα ως άνω έγγραφα, αφού αναγνώσθηκαν από την Πρόεδρο στο ακροατήριο, τέθηκαν με εντολή της στη δικογραφία. Ο συνήγορος του κατηγορουμένου κατέθεσε, επίσης, δύο (2) εκτυπωμένες σε κόλα Α4 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι οποίες απεικονίζουν τον τόπο του τροχαίου ατυχήματος, καθώς και μία (1) ασπρόμαυρη εκτύπωση του χάρτη της μηχανής διαδικτυακής αναζήτησης google maps της οδού Δημόκριτου, οι οποίες, αφού επισκοπήθηκαν από την Πρόεδρο, την Εισαγγελέα και τα μέλη του Δικαστηρίου, τέθηκαν με εντολή της στη δικογραφία.
Ακολούθως η Πρόεδρος κάλεσε τον κατηγορούμενο να απολογηθεί για την κατηγορία που του αποδίδεται και αυτός απολογήθηκε ως εξής: «Αρνούμαι την κατηγορία. Εγώ κατηφόριζα την οδό .... Το δρομολόγιο αυτό το κάνω από το 2013, οπότε τον δρόμο τον ξέρω καλά. Γνωρίζω πότε έχει κίνηση, πού είναι παρκαρισμένα τα αυτοκίνητα, επίσης ότι υπάρχει και ένα φαρμακείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, επομένως δεν μπορεί κάποιος να αναπτύξει εκεί ταχύτητα. Το συγκεκριμένο συμβάν έγινε στις 15:15΄. Υπήρχαν ήδη δύο αυτοκίνητα, τα οποία ήταν παρκαρισμένα έξω από την ʺ...ʺ. Εγώ είχα αφήσει το γκάζι για να τσουλήσει το ΙΧ. Βρισκόμουν στο ρεύμα μου. Είχα αφήσει το γκάζι του αυτοκινήτου μου για να περάσω τη διασταύρωση. Εγώ είχα την ταχύτητα που έπρεπε να έχω. Είχα προτεραιότητα. Την ώρα που μπήκα στη διασταύρωση, ένα αυτοκίνητο κύλησε, για να στρίψει αριστερά. Εγώ θεώρησα ότι με έχει δει και με περιμένει. Δεν είδα κανέναν δεξί ελιγμό. Το εν λόγω αυτοκίνητο πήγαινε σιγά με φλας αναμμένο και νόμιζα ότι θα περιμένει να περάσω. Ο ... έκανε αψυχολόγητη κίνηση. Μπήκε μπροστά μου. Δεν πρόλαβα, όχι να αντιδράσω, αλλά ούτε να τρομάξω. Φαντάζομαι ότι ήταν αφηρημένος. Η κίνησή του ήταν ακαριαία. Επαναλαμβάνω ότι κινούνταν σιγά με αναμμένο το αριστερό φλας και έγινε ό,τι έγινε. Στη συνέχεια κατεβήκαμε από τα αυτοκίνητά μας και μου είπε : ʺτί έκανες;ʺ, μετά μου είπε: ʺσυγγνώμη – συγγνώμη δε σε είδα καθόλουʺ. Εγώ από το σημείο του συμβάντος έφυγα τελευταίος. Δεν είδα να έχει τραυματιστεί ο .... Το ΕΒΑΒ ήρθε, ο ... υπέγραψε ένα χαρτί και μετά το ΕΚΑΒ έφυγε. Ήρθε και η τροχαία, όπου εκεί υπέγραψε το δελτίο υλικών ζημιών. Την επόμενη ημέρα πληροφορήθηκα ότι είχε χτυπήσει. Τον πήρα τηλέφωνο για να δω πώς είναι. Μου είπε: ʺχτύπησα, όλα καλά, να δούμε τώρα πώς θα φτιάξουμε τα αυτοκίνητά μαςʺ. Οκτώ μήνες μετά η τροχαία με κάλεσε για να καταθέσω για τη σωματική βλάβη του μηνυτή. Το αυτοκίνητο της σχολής οδηγών δεν με ενοχλούσε έτσι όπως ήταν σταματημένο. Ήταν ελαφρώς μπροστά, γιατί δεν είχε ορατότητα. Το συγκεκριμένο σημείο είναι πολύ περίεργο. Δε με έκλεινε κανείς στον δρόμο μου, ακόμη και ο μηνυτής. Προς το παρών κανείς δεν έχει αποζημιωθεί. Έχω καταθέσει αγωγή για την αποζημίωση μου. Εγώ κατέβαινα τη ... και κινούμουν στην αριστερή πλευρά του ρεύματός μου. Είχα δει το όχημα της σχολής οδηγών, αλλά δε με ενοχλούσε. Το αυτοκίνητο του ... κινούνταν ελαφρά, ήταν σχεδόν σταματημένος. Νόμιζα ότι θα σταματήσει για να περάσω. Ξαφνικά ανέπτυξε ταχύτητα και παρεμβλήθηκε στην πορεία μου. Φορούσα ζώνη ασφαλείας. Χτύπησα το γόνατό μου στο ταμπλό του αυτοκινήτου και λίγο τον ώμο μου».
Κατά την εξέταση του κατηγορουμένου η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, τη Δικαστή και τη Στρατοδίκη για να κάνουν ερωτήσεις σ’ αυτόν. Ο κατηγορούμενος απάντησε, όπως αναφέρεται στην απολογία του.
Τέλος, η Πρόεδρος ρώτησε την Εισαγγελέα, τον συνήγορο υπεράσπισης και τον κατηγορούμενο, αν έχουν ανάγκη από κάποια συμπληρωματική εξέταση ή διευκρίνιση ή δηλώσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με τις καταθέσεις συνολικά και τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία εξετάστηκαν και αφού έλαβε από αυτούς αρνητική απάντηση, κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας.
Η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο και ανέπτυξε την κατηγορία, πρότεινε να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος για την πράξη της σωματικής βλάβης εξ αμελείας, λόγω αμφιβολιών ως προς την πλήρη κατάφαση της υπαιτιότητας.
Ο συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε τον λόγο και ανέπτυξε την υπεράσπισή του, ζήτησε να κηρυχθεί ο κατηγορούμενος αθώος για την πράξη της σωματικής βλάβης εξ αμελείας, ελλείψει της αντικειμενικής υπόστασης της πράξης άλλως, λόγω αμφιβολιών.
Κατόπιν τούτων, η Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της συζήτησης.
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Από το συνδυασμό της διατάξεως του άρθρου 314 παρ. 1 εδάφιο α΄ του νέου Ποινικού Κώδικα (όπως ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, αφού η νέα διατύπωσή του με το Ν.4855/2021, ΦΕΚ Α΄ 215/12.11.2021 δεν οδηγεί σε ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου), που ορίζει ότι όποιος από αμέλεια προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας άλλου τιμωρείται με παροχή κοινωφελούς εργασίας ή χρηματική ποινή ή φυλάκιση έως δύο έτη και ότι αν η σωματική βλάβη που προκλήθηκε είναι εντελώς ελαφρά, επιβάλλεται παροχή κοινωφελούς εργασίας ή χρηματική ποινή προς τη διάταξη του άρθρου 28 του ιδίου Κώδικα, στην οποία ορίζεται ότι από αμέλεια πράττει όποιος από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει είτε δεν πρόβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα που προκάλεσε η πράξη του, είτε το πρόβλεψε ως δυνατό, πίστεψε όμως ότι δεν θα επερχόταν συνάγεται ότι προς θεμελίωση του εγκλήματος της σωματικής βλάβης από αμέλεια, απαιτούνται τα ακόλουθα στοιχεία: α) να μην καταβλήθηκε από το δράστη η επιβαλλόμενη κατ’ αντικειμενική κρίση προσοχή, την οποία κάθε μετρίως συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος οφείλει κάτω από τις ίδιες πραγματικές περιστάσεις να καταβάλει, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές και την κοινή, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, πείρα και λογική, β) να μπορούσε αυτός, με βάση τις προσωπικές του περιστάσεις, ιδιότητες, γνώσεις και ιδιότητες και κυρίως εξαιτίας της υπηρεσίας του ή του επαγγέλματος του να προβλέψει και να αποφύγει το αξιόποινο αποτέλεσμα και γ) να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενέργειας ή παράλειψης του δράστη και του αποτελέσματος που επήλθε (βλ. ΑΠ 1120/2010, ΠοινΔικ 2011, σελ. 410).
Η πληρούσα την αντικειμενική υπόσταση αξιόποινη συμπεριφορά συνίσταται στην πρόκληση σωματικής κάκωσης ή βλάβης της υγείας. Ως σωματική κάκωση χαρακτηρίζεται η βλάβη της μορφικής και λειτουργικής ακεραιότητας του σώματος. Τέτοια βλάβη θα πρέπει βασικά να θεωρηθεί κάθε απώλεια ή αλλοίωση της ύλης του σώματος, η οποία αντικειμενικά δημιουργεί για το έννομο αγαθό κατάσταση χειρότερη από την προηγούμενη. Ως βλάβη της υγείας εξάλλου νοείται η πρόκληση ή επίταση μιας αποκλίνουσας προς το χειρότερο "ανώμαλης" κατάστασης της λειτουργίας των ανθρωπίνων οργάνων. Η πρόκληση δηλαδή ή η επίταση μιας παθολογικής κατάστασης. Ειδικά ως προς την πρόκληση από αμέλεια σωματικής βλάβης λεκτέα τα ακόλουθα: Η αμέλεια, κατά την κρατούσα σήμερα στην επιστήμη έχει δύο όψεις, οι οποίες ενυπάρχουν στο άρθρο 28 ΠΚ. Την αντικειμενική (εξωτερική) όψη και την υποκειμενική (εσωτερική) όψη. Κατά την αντικειμενική της όψη, η αμέλεια είναι όντως τρόπος συμπεριφοράς, ο οποίος ανάγεται στην άτεχνη – πλημμελή διεξαγωγή ενός εγχειρήματος, ταυτίζεται δηλαδή με το σφάλμα (βλ. Μαργαρίτη Λ., Σωματικές Βλάβες, β΄ έκδοση, 2000, σελ. 634). Κατά την υποκειμενική της όψη η αμέλεια συνίσταται στο μέτρο καταλογισμού (αποδοκιμασίας) του δράστη και έχει ως περιεχόμενο την προσοχή, που όφειλε και μπορούσε να επιδείξει ο δράστης, από την έλλειψη της οποίας είτε δεν προέβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα (ασυνείδητη αμέλεια) είτε το προέβλεψε ως πιθανό, πίστεψε όμως ότι αυτό δεν θα επερχόταν (ενσυνείδητη αμέλεια) (βλ. Μαργαρίτη Λ., ό.π., σελ. 671).
Εφόσον δε η σωματική βλάβη από αμέλεια είναι έγκλημα ουσιαστικό ή αποτελέσματος, μπορεί να τελεσθεί, είτε με ενέργεια, η οποία συνιστά τη θετική εκδήλωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, είτε με παράλειψη, η οποία συνιστά την αρνητική τοιαύτη. Σε περίπτωση που η σωματική βλάβη τελείται με παράλειψη ή αποτελεί σύνολο συμπεριφοράς απαιτείται να συντρέχουν οι όροι του άρθρου 15 ΠΚ (βλ. ΑΠ 986/2010, ΠοινΔικ 2011 σελ. 273, ΑΠ 1238/2005, ΠοινΛογ 2005, σελ. 1157, ΑΠ 617/2003, ΠοινΛογ 2003, σελ. 633, ΑΠ 539/2002, ΠοινΛογ 2002 σελ. 637, Μυλωνόπουλου Χ., Π.Δ., Γεν. Μ. Ι, Αθήνα 2007, σελ. 316, Κωστάρα Π.Α., Η εξ αμελείας δια παραλείψεως τέλεση, Αθήνα 2010, σελ. 62 και 86 επ., Βαθιώτη Κ., Προβληματισμοί για την παράλειψη και την προβλεψιμότητα στην υπόθεση Falcon, ΠοινΔικ 2007, σελ. 678), σύμφωνα με το οποίο «όπου ο νόμος για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος». Εκ της τελευταίας διατάξεως συνάγεται ότι για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος διά παραλείψεως τελεσθέντος δεν αρκεί η ύπαρξη κάποιας γενικής νομικής υποχρεώσεως προς παροχή συνδρομής για την πρόληψη του εγκληματικού αποτελέσματος, ούτε και απλής ηθικής προς τούτο υποχρεώσεως, αλλ’ απαιτείται να υπάρχει ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, της οποίας το περιεχόμενο συνίσταται ειδικώς στην αποτροπή του εγκληματικού αποτελέσματος δι’ ιδίων ενεργειών του δράστη αμέσως επενεργουσών, ως υπέχοντος, έναντι της εννόμου τάξεως, θέση εγγυητή της διαφυλάξεως του διά του άνω αποτελέσματος προσβαλλομένου εννόμου αγαθού. Η ιδιαίτερη αυτή νομική υποχρέωση προς παρεμπόδιση της επελεύσεως του βλαπτικού για ορισμένο έννομο αγαθό αποτελέσματος, δύναται να πηγάζει κυρίως από: α) ρητή διάταξη νόμου, β) σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων, που συνδέονται με ορισμένη έννομη θέση του υπόχρεου, γ) ειδική σχέση που θεμελιώθηκε, είτε συνεπεία συμβάσεως, είτε απλώς από προηγούμενη ενέργεια, από την οποία ο υπαίτιος της παραλείψεως αναδέχθηκε εκουσίως την αποτροπή κινδύνων στο μέλλον, δ) προηγούμενη πράξη του υπαιτίου (ενέργεια ή παράλειψη), συνεπεία της οποίας δημιουργήθηκε ο κίνδυνος επελεύσεως του εγκληματικού αποτελέσματος (βλ. ΑΠ 1317/2010, ΠοινΧρ 2011, σελ. 443).
Όταν η αμέλεια του παθόντος ή τρίτου συνετέλεσε αποκλειστικώς στην επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος διακόπτεται ο αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της πράξης ή παράλειψης του δράστη και του αποτελέσματος (βλ. ΑΠ 536/2010, ΠοινΧρ 2011, σελ. 189). Ορθά γίνεται δεκτό ότι για να κριθεί κάποιος ως υπαίτιος ενός εγκλήματος εξ αμελείας δεν αρκεί να αποδεικνύεται ότι παρέβη γενικώς τους κανόνες επιμελούς διεξαγωγής της πράξης του, αλλ’ ότι πο¬λύ περισσότερο, το σφάλμα της συμπεριφοράς του αυτής υπήρξε ακριβώς το αίτιο που παρήγαγε το απαξιολογούμενο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια: πρέ¬πει κατά κάποιον τρόπο να αποτυπώνονται και να ιχνηλατούνται στο αποτέλεσμα που επέρχεται τα ψήγματα της πλημμελούς συμπεριφοράς του υπαιτίου. Εφόσον αυτό δεν συμβαίνει, δεν υφίσταται ποι¬νική ευθύνη για εξ αμελείας έγκλημα. Επομένως πρέπει εκά¬στοτε να ερευνάται αφενός μεν εάν υπό τις συ¬γκεκριμένες περιστάσεις ο φερόμενος ως δράστης του εξ αμελείας εγκλήματος ανταποκρίθηκε με την συμ-περιφορά του προς τους ισχύοντες εν προκειμένω ειδικότερους κανόνες επιμελούς διεξαγωγής της πρά¬ξεως που επιχείρησε, αφετέρου δε ότι δεν τελούσε σε θέση εγγυητή του διακυβευόμενου εκάστοτε αντι¬κειμένου προστασίας (βλ. παρατηρήσεις Βαθιώτη Κ., υπό την ΑΠ 296/1995 ΠοινΧρ 1995, σελ. 630 επ.). Εφόσον οι όροι αυτοί συντρέχουν, τότε η υπό κρίσιν συμπεριφορά δεν συνιστά ποινικώς διαφέρουσα πράξη· εάν αντίθετα η υπό αξιολόγησιν συμπεριφορά είναι πλημμελής, τότε πρέπει περαιτέρω να διερευνάται και εάν η πλημμέλεια αυτή ιχνηλατείται επί του επελθόντος αποτελέσματος, οπότε και μόνον πλη¬ρούται η αντικειμενική υπόσταση του εξ αμελείας εγκλήματος (βλ. Λίβο Νικόλαο, Παρατηρήσεις στην ΑΠ 615/1995, ΠοινΧρ 1995, σελ. 940 και Κωστάρα Αλέξανδρο, Η εξ αμελείας δια παραλείψεως τέλεση, Δίκαιο & Οικονομία, Π.Ν. Σάκκουλας, Αθήνα 2010, σελ. 156).
Στην προκειμένη περίπτωση, από την εν γένει αποδεικτική διαδικασία, ειδικότερα δε από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, από την ανάγνωση των ουσιωδών εγγράφων της δικογραφίας, που αναφέρονται στα πρακτικά, σε συνδυασμό με την επ’ ακροατηρίω απολογία του κατηγορουμένου προέκυψαν τα ακόλουθα:
Ο κατηγορούμενος ... ... του ... υπηρετούσε ως στρατιωτικός και συγκεκριμένα ως Υπολοχαγός (ΑΥΓ) της δυνάμεως της ΜΕΡΥΠ, στην ... Θεσσαλονίκης. Την 18-06-2020 και περί ώρα 15:15΄ οδηγούσε το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του κινούμενος επί της οδού ... με κατεύθυνση από την οδό Κ. ... προς την οδό .... Εκείνη τη στιγμή ο ΕΠ.ΟΠ. Επιλοχίας (ΜΧ) ... ... του ... της δυνάμεως του 34 ΛΜΧ, ο οποίος οδηγούσε το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο επί της οδού ... με κατεύθυνση από την οδό ... προς την οδό Κ. ..., επιχειρούσε αριστερή στροφή προς την οδό .... Πλην όμως δεν το έπραξε, όπως ορίζει το άρθρο 23 παρ. 2 του Κ.Ο.Κ., που ορίζει ότι προκειμένου ο οδηγός να αλλάξει κατεύθυνση προς τα αριστερά, υποχρεούται να πλησιάσει προοδευτικά προς τον άξονα του οδοστρώματος, αν είναι διπλής κατεύθυνσης. Για να εισέλθει στην κάθετη οδό πρέπει να πραγματοποιήσει τη στροφή στο κέντρο της διασταύρωσης, ώστε το όχημα να εισέλθει στη δεξιά πλευρά του οδοστρώματος αυτής της οδού. Κατά την κίνηση αυτή ο οδηγός υποχρεούται να επιτρέπει τη διέλευση των οχημάτων που κινούνται αντίθετα στο οδόστρωμα που πρόκειται να εγκαταλείψει. Το αποτέλεσμα ήταν να συγκρουστεί με το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο όχημα του κατηγορουμένου και να υποστεί «αυχεναλγία, θωρακαλγία, λειτουργικά ενοχλήματα δεξιού ισχίου και αριστερού γόνατος, ευθειασμό ΑΜΣΣ, επώδυνη κάμψη δεξιού ισχίου και ευαισθησία στον ορθό μηριαίο, επώδυνη κάμψη αριστερού γόνατος με θλάση στους οπίσθιους μηριαίους, κακώσεις θώρακα, κεφαλής και ΑΜΣΣ, κεντρικοπλάγια αριστερή προβολή του Α4-5 δίσκου και διάχυτη πρόπτωση του Α5-6 δίσκου».
Στην μαρτυρική του κατάθεση ενώπιον του Δικαστηρίου ο Επχίας ... ... υποστήριξε ότι μπαίνοντας στη διασταύρωση συνειδητοποίησε ότι υπάρχει ένα εκπαιδευτικό όχημα, το οποίο είχε περάσει την πινακίδα STOP και είχε βγει στο ρεύμα του κατηγορουμένου, οπότε για να στρίψει εκείνος αριστερά, αναγκάστηκε να κάνει δεξιό ανοιχτό ελιγμό και να σταματήσει υπό γωνία στο ρεύμα του, όπου ακινητοποιήθηκε πλήρως. Εκεί ο κατηγορούμενος έπεσε επάνω του με μεγάλη ταχύτητα. Εξεταζόμενος εν συνεχεία στο ακροατήριο ως μάρτυρας ο ... ... εξήγησε ότι βρισκόταν πίσω από το όχημα της σχολής οδηγών, που βρισκόταν μετά το STOP. Είδε το όχημα του Επχια ..., το οποίο ετοιμαζόταν να στρίψει αριστερά και να εισέλθει στην οδό ..., χωρίς να έχει περάσει στο άλλο ρεύμα κυκλοφορίας, αλλά δεν είδε αν το αυτοκίνητο του Επχια κινούνταν ή αν ήταν σταματημένο. Το όχημα του Επχια συγκρούστηκε με το όχημα του κατηγορουμένου, που πιθανολογεί ότι έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα διότι ήταν ισχυρός ο θόρυβος της σύγκρουσης, αλλά δεν είδε πως ακριβώς έγινε η σύγκρουση. Αντιθέτως, τη σύγκρουση είδε ο μάρτυρας ... ..., που εξήγησε στην μαρτυρική του κατάθεση ότι ο Επχιας ... οδηγούσε αρκετά γρήγορα, έστριψε αριστερά, μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και παραβίασε την προτεραιότητα του κατηγορουμένου, που κινούνταν κανονικά στην πορεία του. To όχημα του κατηγορουμένου κατέβαινε κανονικά και από το πουθενά παρεμβλήθηκε το όχημα του Επχια ..., το οποίο δε σταμάτησε καθόλου, γιατί ο οδηγός του δεν ήθελε να περιμένει, αλλά μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και έστριψε. Ο κατηγορούμενος πάτησε φρένο, αλλά τον είδε τελευταία στιγμή. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος τέλος εξήγησε στην απολογία του ότι είχε προτεραιότητα. Όταν εισήλθε στη διασταύρωση ο Επχιας ... συνέχισε την πορεία του, για να στρίψει αριστερά. Ο κατηγορούμενος θεώρησε ότι τον είχε δει και τον περίμενε, αλλά εκείνος παρεμβλήθηκε ξαφνικά στην πορεία του με συνέπεια να μην προλάβει να αντιδράσει.
Όπως προκύπτει από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού της υπό κρίση υποθέσεως το ατύχημα προκλήθηκε από αμέλεια του Επχια ... ..., ο οποίος επιχείρησε αριστερή στροφή χωρίς να έχει προηγουμένως βεβαιωθεί ότι μπορεί να το πράξει με ασφάλεια όπως ορίζει το άρθρο 23 παρ. 2 του ΚΟΚ. Παρεβλήθη έτσι στην πορεία του κατηγορουμένου, που έβαινε κανονικά στην πορεία του με αποτέλεσμα να προκληθεί το οδικό τροχαίο ατύχημα και να υποστεί τον τραυματισμό, που υπέστη, όπως προκύπτει από τα ιατρικά έγγραφα της δικογραφίας. Η εκδοχή αυτή είναι η μόνη πειστική, αφού ο μάρτυρας, που κατέθεσε υπέρ του κατηγορουμένου ... ... ήταν ο μόνος, που βεβαιώνει ότι είδε πως έλαβε χώρα το ατύχημα και η μαρτυρία του δεν έχει ούτε λογικά κενά, ούτε αντιφάσεις. Τουναντίον ο μάρτυρας ... ..., του οποίου η εκδοχή συμπίπτει με του Επχια ... παραδέχθηκε ότι δεν είδε ακριβώς πως έλαβε χώρα το ατύχημα, δεν ξεκαθάρισε ευκρινώς αν ο Επχιας κινούνταν ή ήταν σταματημένος και συνήγαγε την υψηλή ταχύτητα που αποδίδει στον κατηγορούμενο από το θόρυβο της σύγκρουσης.
Κατόπιν αυτού, τα μέλη του δικαστηρίου πείσθηκαν ότι ήταν η παρεμβολή της οδηγικής συμπεριφοράς του Επχια ... ..., που προκάλεσε το ατύχημα.
Κατόπιν τούτων, πρέπει κατά την ομόφωνη γνώμη των μελών του δικαστηρίου να κηρυχθεί ο κατηγορούμενος αθώος του εγκλήματος της σωματικής βλάβης από αμέλεια, διότι δεν στοιχειοθετείται η ύπαρξη του στοιχείου της πλημμελούς συμπεριφοράς, που απαιτείται για την κατάφαση της εξωτερικής αμέλειας.
Για τους λόγους αυτούς
Το Δικαστήριο, αφού είδε και τα άρθρα: 193 παρ. 1, 194 παρ. 1, 198 παρ. 1, 199 παρ. 1 και 213 παρ. 1 ΣΠΚ, 333, 339, 340, 342, 343, 357, 358, 364, 366, 368 και 369 του ΚΠΔ.
ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ
Δικάζει με παρόντα τον κατηγορούμενο.
Κηρύσσει, παμψηφεί, τον κατηγορούμενο αθώο της πράξης της σωματικής βλάβης εξ αμελείας, η οποία φέρεται ότι τελέστηκε στην ... Θεσσαλονίκης, τη 18-06-2020, ελλείψει στοιχείου της αντικειμενικής υπόστασης της πράξης και συγκεκριμένα του στοιχείου της εξωτερικής αμέλειας και ειδικότερα αθώο του ότι:
Ενώ ήταν στρατιωτικός, δηλαδή Υπολοχαγός (ΑΥΓ) με ΑΜ:... και υπηρετούσε στην ΜΕΡΥΠ, στην ... Θεσσαλονίκης, τη 18-06-2020, έτσι όπως εξειδικεύεται παρακάτω, προξένησε σωματική βλάβη σε άλλον από αμέλεια, δηλαδή από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, μην προβλέποντας το αξιόποινο αποτέλεσμα, που προκάλεσε η πράξη του. Πιο συγκεκριμένα, στην ... Θεσσαλονίκης, την 18-06-2020 και περί ώρα 15:15, οδηγώντας το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του ιδίου και ενώ κινούνταν επί της οδού ... με κατεύθυνση από την οδό ... προς την οδό ..., δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματός του, ώστε σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς, ούτε είχε ρυθμίσει την ταχύτητά του, λαμβάνοντας συνεχώς υπόψη του τις επικρατούσες στο σημείο συνθήκες, κατά τρόπο ώστε να είναι σε θέση να διακόψει την πορεία του μπροστά από οποιοδήποτε εμπόδιο που μπορεί να προβλεφθεί και το οποίο βρίσκεται στο ορατό από αυτόν μπροστινό τμήμα της οδού ή να αναπροσαρμόσει αυτήν. Αποτέλεσμα της αμελούς αυτής συμπεριφοράς ήταν να συγκρουστεί με το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το οποίο οδηγούσε ο ΕΠΟΠ Επιλοχίας (ΜΧ) ... ... του ... (Α.Μ.: .../11) της δυνάμεως του 34 ΛΜΧ και ο οποίος κατά τον επίμαχο χρόνο, κινούμενος επί της οδού ... με κατεύθυνση από την οδό ... προς την οδό Κ. ..., επιχειρούσε αριστερή στροφή προς την οδό .... Συνέπεια της ως άνω σύγκρουσης ήταν ο τραυματισμός του τελευταίου, ο οποίος υπέστη «αυχεναλγία, θωρακαλγία, λειτουργικά ενοχλήματα δεξιού ισχίου και αριστερού γόνατος, ευθειασμό ΑΜΣΣ, επώδυνη κάμψη δεξιού ισχίου και ευαισθησία στον ορθό μηριαίο, επώδυνη κάμψη αριστερού γόνατος με θλάση στους οπίσθιους μηριαίους, κακώσεις θώρακα, κεφαλής και ΑΜΣΣ, κεντρικοπλάγια αριστερή προβολή του Α4-5 δίσκου και διάχυτη πρόπτωση του Α5-6 δίσκου”, ήτοι σωματικές κακώσεις που συνδέονται αιτιωδώς με την ως άνω περιγραφείσα αξιόποινη συμπεριφορά. Το ως άνω αξιόποινο αποτέλεσμα ο κατηγορούμενος δεν προέβλεψε από αμέλεια, δηλαδή από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και είχε τη δυνατότητα υποκειμενικά να καταβάλει, μπορούσε δε, αν επιδείκνυε την προσοχή αυτός να αποφύγει.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως, στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 7 Ιουνίου 2022
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ