Υποβολή προδικαστικού ερωτήματος από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατ’ εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3900/2010 σχετικά με το αν οι πρόσθετες συνταξιοδοτικές παροχές, δηλαδή το δώρο Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας, που καταβάλλονταν από τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης έως τις 31.12.2012 και καταργήθηκαν από την 1.1.2013, πρέπει να θεωρηθούν ως μη καταργημένες στο πλαίσιο του νέου ασφαλιστικού συστήματος του ν. 4387/2016 από τις 12.5.2016 και εφεξής.
Το προδικαστικό ερώτημα επικεντρώνεται στην ερμηνεία του άρθρου 96 παρ. 5 του ν. 4387/2016 και αναφέρεται στο αν οι συγκεκριμένες παροχές πρέπει να θεωρούνται ως υφιστάμενες μετά την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας (2287/2015) που έκρινε την κατάργησή τους αντισυνταγματική. Επιπρόσθετα, το ερώτημα εξετάζει αν, υπό το νέο νομοθετικό πλαίσιο, οι πρόσθετες αυτές παροχές πρέπει να θεωρούνται νομίμως επαναφερόμενες λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις προηγουμένως κριθείσες ως αντισυνταγματικές περικοπές.
Το δεύτερο μέρος του ερωτήματος αφορά την επίδραση των αποφάσεων 1889, 1890, και 1891/2019 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας στο ασφαλιστικό σύστημα, ειδικά όσον αφορά την ικανότητά του να παρέχει επαρκείς συνταξιοδοτικές παροχές. Το ερώτημα εξετάζει εάν αυτές οι αποφάσεις ανατρέπουν τα νομικά θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος, οδηγώντας στην αναβίωση των προϊσχύουσων διατάξεων και επιτρέποντας την αγωγιμότητα των αξιώσεων για την καταβολή αποζημιώσεων ισόποσων με το επίδομα αδείας και το δώρο Χριστουγέννων των ετών 2016 και εντεύθεν.
Η κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι η εξής: οι συνταξιοδοτικές παροχές των δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας, που καταβάλλονταν από τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης έως 31.12.2012 και οι οποίες καταργήθηκαν από 1.1.2013 με το άρθρο πρώτο παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 του ν. 4093/2012, η δε κατάργησή τους κρίθηκε αντισυνταγματική με τη 2287/2015 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν προβλέπονται υπό το νέο ασφαλιστικό σύστημα του ν. 4387/2016 από 12.5.2016 και εφεξής ούτε καταβάλλονται κατά τον, κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού, επανυπολογισμό των συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων. Περαιτέρω, το ακυρωτικό αποτέλεσμα των 1889-1891/2019 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν επάγεται ως συνέπεια να καθίστανται αγώγιμες αξιώσεις κατά του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. (ήδη e-Ε.Φ.Κ.Α.) των παλαιών συνταξιούχων για την καταβολή αποζημίωσης ισόποσης με το επίδομα αδείας και τα δώρα εορτών για τον μετά την ισχύ του ν. 4387/2016 χρόνο, ανεξάρτητα αν οι αξιώσεις αυτές επιδιώκονται με αγωγές ασκηθείσες πριν ή μετά τις 4.10.2019.
Επιλύει το τεθέν με το προδικαστικό ερώτημα ζήτημα. Παραπέμπει την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.