Στην παρούσα απόφαση, μια μεσιτική εταιρεία ανέλαβε, μέσω γραπτής εντολής, την προώθηση πώλησης ενός ακινήτου και συμφώνησε μεσιτική αμοιβή 2% επί της πραγματικής τιμής πώλησης, πλέον ΦΠΑ. Ειδικότερα, η εταιρεία επέδειξε κάποια ακίνητα σε έναν υποψήφιο αγοραστή, συνοδευόμενο από έναν συνεργάτη, έχοντας συμφωνήσει πως η αμοιβή θα οφειλόταν ακόμη και στην περίπτωση που στην αγορά κάποιου εκ των επιδειχθέντων από την ίδια ακινήτων, προέβαινε παρένθετο πρόσωπο, συνεργάτης ή συνεταίρος ή άλλος. Τελικά, η πώληση ενός ακινήτου πραγματοποιήθηκε στον συνεργάτη του αρχικά ενδιαφερόμενου αγοραστή, χωρίς όμως την καταβολή της συμφωνημένης αμοιβής στη μεσίτρια εταιρεία. Ο αγοραστής ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε επίσημη μεσιτεία από την πλευρά της εταιρείας και ότι το ακίνητο το είδε μεταγενέστερα μέσω άλλου μεσίτη, ενώ η εταιρεία από την πλευρά της θεωρούσε πως είχε εξασφαλίσει τα συμφέροντά της με την παραπάνω συμφωνία. Η εταιρεία κατέθεσε αγωγή κατά του πωλητή του αγοραστή και του αρχικά ενδιαφερόμενου, ζητώντας την καταβολή της αμοιβής της, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και των νόμιμων τόκων. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι ο αγοραστής κατέστη αδικαιολογήτως πλουσιότερος σε βάρος της μεσίτριας εταιρείας κατά το ποσό της μεσιτικής αμοιβής που δεν καταβλήθηκε, και τον υποχρέωσε να την καταβάλει με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.