Η απόφαση αυτή αναφέρεται στο ζήτημα του καθορισμού του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους των οικοδομών σύμφωνα με τις διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) και ειδικότερα στο πώς αυτές οι διατάξεις συνδυάζονται και αλληλεπιδρούν με τις ειδικές πολεοδομικές διατάξεις που ισχύουν κατά περίπτωση.
Οι διατάξεις του ΝΟΚ ορίζουν το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των οικοδομών σε σχέση με τον συντελεστή δόμησης, όπως αυτός ισχύει στην εκάστοτε περιοχή. Ωστόσο, οι ειδικές πολεοδομικές διατάξεις που καθορίζουν συγκεκριμένα ύψη υπερισχύουν, με την προϋπόθεση ότι το ύψος που καθορίζεται από αυτές δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που προβλέπεται από τον ΝΟΚ.
Αντιθέτως, εάν μια ερμηνεία οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι ο ΝΟΚ καθορίζει συλλήβδην για όλες τις περιοχές της χώρας το ανώτατο ύψος των οικοδομών, αυτή η ερμηνεία θα ήταν αντίθετη προς το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο απαιτεί ορθολογική πολεοδόμηση των οικισμών με βάση ειδικές μελέτες και λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές συνθήκες.
Σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως ο Δήμος Αλίμου, το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων καθορίζεται από τις ειδικές διατάξεις και όχι αποκλειστικά από τον ΝΟΚ, εκτός αν οι διατάξεις του ΝΟΚ προβλέπουν αυστηρότερα όρια, όπως στην επίμαχη περιοχή του Αλίμου.
Σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου, οι επίμαχες διατάξεις του ΝΟΚ, με τις οποίες, δυνάμει των προβλεπομένων σε αυτές προσαυξήσεων των όρων δόμησης, παρέχεται συλλήβδην η δυνατότητα ανεγέρσεως κτηρίων κατά παρέκκλιση από τους ισχύοντες σύμφωνα με τις ειδικές πολεοδομικές διατάξεις όρους, εφαρμόσθηκαν για την έκδοση της προσβαλλόμενης οικοδομικής αδείας χωρίς να υφίσταται η κατά το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος ειδική επιστημονική μελέτη που να τεκμηριώνει τις περιεχόμενες στις διατάξεις αυτές ρυθμίσεις, σε σχέση με τον συγκεκριμένο οικισμό στον οποίον εφαρμόσθηκαν. Υπό τα δεδομένα αυτά, οι επίδικες διατάξεις βρίσκονται σε αντίθεση προς το άρθρο 24 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος. Αντίθετα, Οι διατάξεις του άρθρου 11 παρ. 6 του ΝΟΚ, που εξαιρούν συγκεκριμένες κατασκευές από τον συντελεστή δόμησης, δεν συνεπάγονται επιβάρυνση του οικιστικού περιβάλλοντος και δεν αντίκεινται στο άρθρο 24 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος.
Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε ότι διατάξεις του ΝΟΚ που επιτρέπουν προσαυξήσεις συντελεστή δόμησης και ύψους δεν συνιστούν "σχέδιο ή πρόγραμμα" κατά την έννοια της Οδηγίας 2001/42/ΕΚ και συνεπώς δεν απαιτούν στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση πριν από τη θεσμοθέτησή τους.
Το Δικαστήριο καταλήγει ότι η αίτηση θα έπρεπε να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια. Λόγω όμως της σημασίας των τιθεμένων ζητημάτων της συνταγματικότητας και της συμφωνίας των επίμαχων διατάξεων του ΝΟΚ προς την Οδηγία 2001/42, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια.