Η υπόθεση αφορά τις προϋποθέσεις απονομής σύνταξης γήρατος σε ασφαλισμένο του ΤΣΑΥ σε περίπτωση ύπαρξης οφειλών από ασφαλιστικές εισφορές.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει το ΤΣΑΥ, για την απονομή σύνταξης απαιτείται η προηγούμενη εξόφληση των πάσης φύσεως οφειλών του ασφαλισμένου προς το Ταμείο. Εξαίρεση από τον κανόνα αυτό προβλέπεται μόνον εφόσον το σύνολο της κύριας οφειλής δεν υπερβαίνει ορισμένο ποσό. Στην περίπτωση αυτή είναι δυνατή η καταβολή της σύνταξης πριν από την εξόφληση του οφειλόμενου ποσού, το οποίο συμψηφίζεται με το ποσό των πρώτων συντάξεων. Όταν το ποσό της οφειλής υπερβαίνει το ως άνω όριο, τα αρμόδια όργανα του Ταμείου είναι υποχρεωμένα να γνωστοποιήσουν εγγράφως στον ασφαλισμένο που ζητεί τη χορήγηση σύνταξης ποιο είναι το ύψος της οφειλής του το οποίο υπερβαίνει το εν λόγω όριο. Η γνωστοποίηση αυτή πρέπει να γίνει μέσα σε δύο μήνες από την υποβολή της αίτησης για συνταξιοδότηση ή σε ένα μήνα από την έκδοση απόφασης για προσωρινή σύνταξη. Από την ως άνω έγκαιρη γνωστοποίηση αρχίζει η προθεσμία για την εξόφληση εφάπαξ του οφειλόμενου ποσού, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας καθίσταται ληξιπρόθεσμο το σύνολο της οφειλής, διακόπτεται η τυχόν χορηγηθείσα προσωρινή σύνταξη και αναζητείται ως αχρεώστητο το καταβληθέν ποσό των προσωρινών συντάξεων, ενώ οριστική σύνταξη απονέμεται και αρχίζει να καταβάλλεται από την ημερομηνία εξόφλησης του συνόλου της οφειλής. Αν η γνωστοποίηση προς τον ασφαλισμένο γίνει μετά την πάροδο των εν λόγω αποκλειστικών προθεσμιών, δεν επέρχονται οι ανωτέρω συνέπειες και ως προς την έναρξη καταβολής της σύνταξης εφαρμόζονται οι πάγιες διατάξεις κάθε ασφαλιστικού οργανισμού, υπό την προϋπόθεση όμως της προηγούμενης εξόφλησης (εφάπαξ) του οφειλόμενου ποσού που υπερβαίνει το ως άνω νόμιμο όριο. Ειδικότερα, όταν απονέμων τη σύνταξη οργανισμός είναι το ΕΤΑΑ, η καταβολή της σύνταξης λόγω γήρατος αρχίζει από την πρώτη του επόμενου μήνα από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης, εφόσον όμως έχει χωρήσει προηγουμένως εξόφληση του οφειλόμενου ποσού. Το Δικαστήριο έκρινε μη νομίμως αιτιολογημένη την κρίση της αναιρεσιβαλλομένης ότι η ασφαλισμένη δικαιούται να λάβει σύνταξη γήρατος από την πρώτη του επόμενου μήνα από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης βάσει των καταστατικών διατάξεων του Ταμείου, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη εξόφληση του οφειλόμενου ποσού που υπερβαίνει το ως άνω νόμιμο όριο, επειδή το Ταμείο δεν γνωστοποίησε σ’ αυτήν την οφειλή της εντός της δίμηνης προθεσμίας. Η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή και η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Διοικητικό Εφετείο.