Η απόφαση αναδεικνύει τη σημασία της τήρησης των συνταγματικών αρχών κατά τον καθορισμό των αποδοχών δημοσίων λειτουργών, ειδικά σε περιόδους δημοσιονομικής προσαρμογής, υπογραμμίζοντας την ανάγκη επαρκούς αιτιολόγησης από τον νομοθέτη για τις μεταβολές σε ειδικά μισθολόγια.
Η Πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εξέτασε την υπόθεση που αφορούσε στη μισθολογική μεταχείριση των ιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) υπό το πρίσμα των διατάξεων των Ν. 4093/2012 και Ν. 4472/2017. Οι ενάγοντες ιατροί υποστήριξαν ότι οι μισθολογικές περικοπές και οι διατάξεις του ν. 4472/2017 παραβίαζαν τις συνταγματικές αρχές της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης, της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη. Η αίτησή τους αφορούσε στην καταβολή διαφορών αποδοχών για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι διατάξεις των άρθρων 138-140 του Ν. 4472/2017 αντίκεινται στο Σύνταγμα, διότι δεν ελήφθησαν υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες και απαιτήσεις του ιατρικού επαγγέλματος, όπως η ένταση της εργασίας και η επικινδυνότητα. Τονίστηκε ότι οι ιατροί του ΕΣΥ πρέπει να τυγχάνουν ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης, λόγω της φύσης και της σημασίας του έργου τους. Η αρχή αυτή απορρέει από το άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος. Περαιτέρω, οι διατάξεις του Ν. 4472/2017, κατά το μέρος που ισχύουν αναδρομικά από 1.1.2017, παραβιάζουν τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης. Υπήρξε υπέρβαση των συνταγματικών ορίων με τις επιβληθείσες, δυνάμει των επιμέρους διατάξεων των νόμων 3833/2010, 3845/2010, 3986/2011, 4093/2012 και 4472/2017, σταδιακές περικοπές στις αποδοχές των ιατρών. Ελλιπής τεκμηρίωση από τον νομοθέτη κατά τον επαναπροσδιορισμό των μισθών, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στις λειτουργίες του ΕΣΥ και τις δυνατότητες εξεύρεσης άλλων μέτρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος.
Απόρριψη των λόγων αναίρεσης που αφορούσαν την ερμηνεία των διατάξεων του Ν. 4472/2017 και αναπομπή τα υπόθεσης στο Β1 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου για περαιτέρω εξέταση ενός συγκεκριμένου σκέλους του πρώτου λόγου αναίρεσης σχετικά με τα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής δίκης.