Η απόφαση αυτή αφορά σε έφεση δικηγόρου κατά απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου που απέρριψε την αγωγή του για την επιστροφή ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν βάσει διατάξεων του νόμου 4387/2016, οι οποίες κρίθηκαν αντισυνταγματικές.
Ο εκκαλών ζητά την επιστροφή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν από 1.1.2017 έως 31.5.2019, επικαλούμενος την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του άρθρου 39 του ν. 4387/2016 και των κατ’ εξουσιοδότηση εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων.
Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή βασιζόμενο στην απόφαση 1880/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία καθόρισε ότι οι συνέπειες της κριθείσας αντισυνταγματικότητας ισχύουν από τη δημοσίευση της απόφασης και όχι αναδρομικά.
Ο εκκαλών υποστηρίζει ότι η μη αναδρομικότητα του ακυρωτικού αποτελέσματος δεν αφορά περιπτώσεις όπου είχε ήδη ασκηθεί ένδικο βοήθημα πριν τη δημοσίευση της απόφασης.
Επισημαίνει ότι η διαφορετική εκδοχή παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας και το δικαίωμα της παροχής έννομης προστασίας.
Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η αναδρομική ακύρωση των κανονιστικών πράξεων ισχύει για όσους είχαν ασκήσει ένδικο βοήθημα πριν τη δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Δεδομένου ότι η αγωγή του εκκαλούντος ασκήθηκε πριν τη δημοσίευση της απόφασης, το ακυρωτικό αποτέλεσμα των υπουργικών αποφάσεων έχει γι' αυτόν αναδρομικό χαρακτήρα.
Η έφεση έγινε δεκτή και το Δικαστήριο, δικάζοντας την αγωγή, έκρινε ότι θεμελιώνεται ευθύνη του εναγόμενου Ν.Π.Δ.Δ. e-Ε.Φ.Κ.Α. για την καταβολή αποζημίωσης στον ασφαλισμένο, ύψους 39.509,25 ευρώ.