Η υπόθεση αφορά έφεση κατά απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, η οποία απέρριψε αίτηση ακυρώσεως της αιτούσας σχετικά με την απόρριψή της από τη διαδικασία εισαγωγής στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας λόγω μη εκπλήρωσης του απαιτούμενου ελάχιστου ύψους.
Το Διοικητικό Εφετείο είχε κρίνει ότι η αίτηση ακυρώσεως ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς έλαβε υπόψη την ημερομηνία καταχώρισης του δικογράφου στο δικαστήριο (2.11.2020) και όχι την αρχική ημερομηνία κατάθεσης στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης (23.10.2020).
Σύμφωνα με την κρίση του ΣτΕ, η ως άνω κρίση δεν είναι νόμιμη, καθώς, όπως έχει ήδη κριθεί, για τον υπολογισμό της εμπρόθεσμης άσκησης της αίτησης ακυρώσεως λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία κατάθεσης του δικογράφου της αίτησης αυτής σε άλλη δημόσια αρχή πλην του αρμοδίου δικαστηρίου.
Περαιτέρω, το Διοικητικό Εφετείο, για τον υπολογισμό αναστολής της προθεσμίας λόγω δικαστικών διακοπών, υπολόγισε τις μειωμένες δικαστικές διακοπές που ίσχυσαν για το 2020. Σύμφωνα όμως με την κρίση του ΣτΕ, ο υπολογισμός αυτός δεν είναι νόμιμος, καθώς, η ειδικώς για το έτος 2020 ισχύσασα διάταξη του άρθρου 18 του ν. 4684/2020, η οποία καθόρισε μικρότερο του παγίως ισχύοντος χρονικό διάστημα για τις δικαστικές διακοπές, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι δυσμενείς για την λειτουργία των δικαστηρίων συνέπειες της πανδημίας, δεν επηρέασε, ως προς το ζήτημα της αναστολής των δικαστικών προθεσμιών, τις πάγιες διατάξεις και συνεπώς, η αναστολή των δικαστικών προθεσμιών εκτεινόταν μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2020.
Μετά την αποδοχή της έφεσης και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, το ΣτΕ προχώρησε στην εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως. Όπως έχει ήδη κριθεί, η διάταξη που ορίζει ως αναγκαίο προσόν για την πρόσβαση στις Σχολές Αστυνομικών και Αστυφυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας κοινό, ανεξαρτήτως φύλου, ελάχιστο ανάστημα, αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Συνεπώς, μη νομίμως η αιτούσα δεν κρίθηκε ικανή εισαγωγής στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διοίκηση για νέα νόμιμη κρίση.