Η υπόθεση αφορά την παρατεταμένη εφαρμογή του μέτρου των αυτόματων επιστροφών (clawback) στη φαρμακευτική δαπάνη και την εξέταση της συνταγματικότητάς του. Το clawback εισήχθη αρχικά το 2012 με σκοπό τον περιορισμό της υπερβάλλουσας δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και εφαρμόστηκε τόσο στην εξωνοσοκομειακή όσο και στη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη. Το μέτρο έχει έκτοτε παραταθεί, με τη νομοθεσία να ορίζει όρια στις δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες και να απαιτεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες να επιστρέφουν τη διαφορά όταν οι δαπάνες υπερβαίνουν τα καθορισμένα όρια.
Η αιτούσα φαρμακευτική εταιρεία προβάλλει ότι το clawback πλήττει δυσανάλογα την οικονομική της ελευθερία και την κερδοφορία της, υποστηρίζοντας ότι η παρατεταμένη εφαρμογή του μέτρου υπερβαίνει τα συνταγματικά όρια και δεν δικαιολογείται από δημοσιονομικές αναγκαιότητες. Ειδικότερα, προβάλλει ότι το μέτρο, όπως εξειδικεύεται από το Υπουργείο Υγείας, βασίζεται σε κριτήρια μεριδίου αγοράς και όχι σε κριτήρια όπως η θεραπευτική κατηγορία ή το κόστος των φαρμάκων. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η εφαρμογή του μέτρου αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας, αφού το κράτος δεν έχει λάβει υπόψη ηπιότερα μέτρα πριν καταφύγει στο clawback, όπως η αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών του ΕΟΠΥΥ ή η μείωση άλλων δαπανών.
Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς της αιτούσας, κρίνοντας ότι το clawback αποτελεί θεμιτό και συνταγματικό μέτρο που εξυπηρετεί τον στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ΕΟΠΥΥ και του κοινωνικού κράτους. Το μέτρο θεωρήθηκε αναγκαίο και πρόσφορο, δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα παραμένει από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, τόσο ως ποσοστό του ΑΕΠ όσο και ως κατά κεφαλήν δαπάνη. Επιπλέον, το δικαστήριο τόνισε ότι η υποχρέωση των φαρμακευτικών εταιρειών να επιστρέφουν ποσά μέσω του clawback δεν συνιστά παραβίαση της οικονομικής τους ελευθερίας, καθώς έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα συναλλάσσονται με το Δημόσιο και με ποιον τρόπο.
Τέλος, το δικαστήριο έκρινε ότι η προσφυγή στη νομοθεσία περί clawback δεν παραβιάζει ούτε την αρχή της ισότητας ούτε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς οι φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να επιλέξουν εάν θα εντάξουν τα προϊόντα τους στον θετικό κατάλογο των αποζημιούμενων φαρμάκων του ΕΟΠΥΥ. (Αντιθ. μειοψ).