ΑΠ (Ποιν) 216/2024 Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή - Πρόκληση τροχαίου ατυχήματος και μη κατοχή άδειας οδήγησης - Όχημα χωρίς φώτα όγκου - Αιτιολογία και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή

Αριθμός 216/2024
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Χριστοδούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Μαρία Βάρκα, Αλεξάνδρα Αποστολάκη, Ελευθέριο Σισμανίδη και Γεώργιο Παπαγεωργίου-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 6 Δεκεμβρίου 2023, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Προβατάρη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και της Γραμματέα Ευθυμίας Καλογεροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Λ. Τ. του Π., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Αχιλλέα Κοτσώνα, για αναίρεση της 20/2023 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας. Με υποστηρίζοντα την κατηγορία τον Η. Κ. του Ε., κάτοικο ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Αργυρόπουλο.
Το Τριμελές Εφετείο Λαμίας με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και o αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεσή της για τους λόγους που περιλαμβάνονται στην από 21-7-2023 κρινόμενη αίτηση, η οποία ασκήθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Εφετείου Λαμίας, ..., έλαβε αριθμό …/2023 και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό …/2023.
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί το αίτημα αναβολής, το οποίο υπέβαλε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσείοντος και, μετά την απόρριψη του αιτήματος από το Δικαστήριο που διέταξε την πρόοδο της δίκης, να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να επιβληθούν τα έξοδα στον αναιρεσείοντα,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η κρινόμενη, από …/21.7.2023 έκθεση - αίτηση του Λ. Τ. του Π., κατοίκου ..., οδός ..., για αναίρεση της 20/2023 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Λαμίας , που δίκασε σε δεύτερο βαθμό και καταδίκασε αυτόν (αναιρεσείοντα-κατηγορούμενο), για την αξιόποινη πράξη της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, ασκήθηκε νομότυπα, με κατάθεση της αίτησης αναιρέσεως στη Γραμματεία του εκδόντος την καταδικαστική απόφαση την 21.7.2023, και εμπρόθεσμα, εντός της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 473 παρ. 3 του ΚΠΔ εικοσαήμερης προθεσμίας από τότε που καταχωρίστηκε καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού τμήματος του ανωτέρω Δικαστηρίου, την 5.7.2023 , είναι δε παραδεκτή (άρθρα 466 παρ. 1, 473 παρ. 2, 3 και 474 παρ. 2Α, 4 του ΚΠΔ), καθόσον περιέχει σαφείς και ορισμένους λόγους, συνιστάμενους σε έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, καθώς και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης από το δικαστήριο που την εξέδωσε, ενώ δεν δημιουργείται αμφιβολία από την εσφαλμένη αναγραφή του αριθμού της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ως 2731/2007 στην πρώτη σελίδα της αίτησης (δήλωσης) αναίρεσης, καθόσον αφενός μεν από το περιεχόμενο της αίτησης προκύπτει ο πραγματικός αριθμός της προσβαλλόμενης απόφασης, αφετέρου δε στην έκθεση αναίρεσης αναγράφεται ο πραγματικός αριθμός της προσβαλλόμενης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Λαμίας (20/2023) . Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω για την βασιμότητα των λόγων της.
II. Κατά τη διάταξη του άρθρου 302 παρ. 1 του ΠΚ, "Όποιος επιφέρει από αμέλεια το θάνατο άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών”. Εξ άλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 28 του ΠΚ, "Από αμέλεια πράττει όποιος από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει είτε δεν προέβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα που προκάλεσε η πράξη του, είτε το προέβλεψε ως δυνατό, πίστεψε όμως ότι δεν θα επερχόταν”. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, προκύπτει ότι για τη θεμελίωση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια απαιτείται: α) να μην καταβλήθηκε από το δράστη η επιβαλλόμενη κατ' αντικειμενική κρίση προσοχή, την οποία κάθε μετρίως συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος οφείλει να καταβάλλει υπό τις ίδιες πραγματικές περιστάσεις, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές και την κοινή, κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, πείρα και λογική, β) να μπορούσε ο δράστης, σύμφωνα με τις προσωπικές του περιστάσεις, ιδιότητες, γνώσεις και ικανότητες και ιδίως εξ αιτίας της υπηρεσίας ή του επαγγέλματός του, να προβλέψει και να αποφύγει το προκληθέν από την πράξη του αξιόποινο αποτέλεσμα, το οποίο από έλλειψη της προαναφερόμενης προσοχής είτε δεν προέβλεψε, (μη συνειδητή αμέλεια), είτε το προέβλεψε ως δυνατό, πίστευσε όμως ότι δεν θα επερχόταν (ενσυνείδητη αμέλεια) και γ) να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενέργειας ή παράλειψης του δράστη και του αποτελέσματος που επήλθε. Η πράξη ή η παράλειψη του δράστη τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με το αποτέλεσμα που επήλθε, όταν αυτή, κατά την κοινή αντίληψη, είναι εκείνη που άμεσα προκάλεσε το αποτέλεσμα και, συνεπώς, βρίσκεται σε άμεση αιτιότητα προς αυτό (ΑΠ 160/2023, ΑΠ 641/2022, ΑΠ 648/2021, ΑΠ 579/2020). Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 66 ΚΟΚ (ν. 2696/1999, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 60 Ν. 3542/2007, ΦΕΚ Α 50/2.3.2007): "Φώτα όγκου και φώτα πλευρικά 1. Τα αυτοκίνητα οχήματα και τα ρυμουλκούμενα, το πλάτος των οποίων υπερβαίνει τα 2,10 μ. επιβάλλεται να έχουν δύο τουλάχιστον φώτα όγκου, τα οποία πρέπει να εκπέμπουν λευκό ή κίτρινο φως προς τα εμπρός και ερυθρό φως προς τα πίσω. Με τα ίδια πιο πάνω φώτα μπορεί να είναι εφοδιασμένα και το οχήματα των οποίων το πλάτος υπερβαίνει το 1,80μ.2. Τα αυτοκίνητα οχήματα και τα ρυμουλκούμενα μπορεί να είναι εφοδιασμένα με κίτρινα πλευρικά φώτα”.
ΙΙΙ. Περαιτέρω, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, όταν αναφέρονται σ' αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη (Ολ. ΑΠ 1/2005, ΑΠ 657/2023, ΑΠ 1605/2023, ΑΠ 360/2020, ΑΠ 397/2020). Για την πληρότητα, επομένως, της αιτιολογίας καταδικαστικής για ανθρωποκτονία από αμέλεια ή σωματική βλάβη από αμέλεια απόφασης, δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται σ' αυτή άλλα περαιτέρω στοιχεία, εκτός από τα ανωτέρω. Για την ύπαρξη ειδικής αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της απόφασης, που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Ειδικά, ως προς τα αποδεικτικά μέσα, που έλαβε υπόψη το δικαστήριο για την καταδικαστική κρίση του, για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί ο προσδιορισμός κατά το είδος τους, χωρίς να απαιτείται και αναλυτική παράθεσή τους και μνεία για το τί προκύπτει από το καθένα χωριστά. Πρέπει, όμως να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε, ως προς το περιεχόμενό τους, όλα τα αποδεικτικά μέσα, και όχι μόνο μερικά από αυτά κατ' επιλογή. Δεν αποτελεί, όμως, λόγο αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των μαρτυρικών καταθέσεων ή των εγγράφων, η παράλειψη αξιολόγησης και αναφοράς κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη συσχέτισης των αποδεικτικών μέσων, εφόσον στις περιπτώσεις αυτές, με επίφαση την έλλειψη αιτιολογίας, πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη δικαστική κρίση για την ουσία της υπόθεσης. Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Ε’ του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει σ' αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, εσφαλμένη δε εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε ορθώς τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφάρμοσε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής υπάρχει και όταν η παραβίαση γίνεται εκ πλαγίου, πράγμα που συμβαίνει όταν στο πόρισμα της απόφασης, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες ή αντιφάσεις, είτε στην ίδια την αιτιολογία, είτε μεταξύ της αιτιολογίας που τα περιέχει και του διατακτικού, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτός από τον Άρειο Πάγο ο έλεγχος για την ορθή ή μη εφαρμογή του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης (Ολ ΑΠ 2/2011, ΑΠ 753/2023, ΑΠ 757/2022, ΑΠ 322/2020, ΑΠ 80/2020).
ΙV. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το περί ενοχής σκεπτικό της προσβαλλόμενης με αριθμό 20/2023 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου πλημμελημάτων Λαμίας που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, μετά από συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, τα οποία προσδιορίζονται κατ' είδος σ' αυτή, δέχθηκε, ανελέγκτως, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: "Την 05/10/2016 και ώρα 06.30 το πρωί, στη χθ 12.300 της επαρχιακής οδού Λιβαδειάς Κάστρου, ο κατηγορούμενος οδηγώντας το υπ' αριθμό κυκλ ... γεωργικό ελκυστήρα τρακτέρ μετά ρυμουλκούμενης καρότσας, χωρίς να διαθέτει την απαιτούμενη για τη συγκεκριμένη κατηγορία οχήματος άδεια οδήγησης, κινούνταν επί της ως άνω οδού, με κατεύθυνση προς Κάστρο. Όπισθεν αυτού κινούνταν ομόρροπα το υπ' αριθμό ... ι.χ. φορτηγό αυτοκίνητο, οδηγούμενο από τον Ε. Κ., με συνοδηγό, τη σύζυγό του Χ. Κ.. Σύμφωνα με το άρθρο 66 του Κ.O.Κ. το όχημα που οδηγούσε ο κατηγορούμενος, έπρεπε να διαθέτει φώτα όγκου και πλευρικά κίτρινα φώτα, ώστε να είναι ορατό από απόσταση από τα όπισθεν αυτού κινούμενα οχήματα. Όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες το ως άνω ... όχημα, δεν διέθετε καθόλου φώτα όγκου παρά μόνο ανακλαστικά και δύο φώτα (το ένα διακρίνεται δεξιά στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, στο ύψος του ανακλαστικού δεξιού ρόμβου, αριστερά και κάτω από αυτόν και το άλλο αριστερά σπασμένο) που ακόμη και αν λειτουργούσαν, δοθείσης της θέσης τους, δεν έδειχναν τον πραγματικό όγκο του ρυμουλκούμενου οχήματος αλλά αντιθέτως εμφάνιζαν αυτό πολύ μικρότερο σε πλάτος (τουλάχιστον κατά ένα μέτρο). Υπό αυτές τις συνθήκες ο θανών Ε. Κ.ς, οδηγώντας το ως άνω όχημα, με ανεπαρκή φωτισμό (ξημέρωμα), όπισθεν του ρυμουλκούμενου, επιχείρησε αριστερό ελιγμό, προκειμένου να προσπεράσει αυτό, έχοντας λανθασμένη αντίληψη για τον όγκο και το πλάτος αυτού, λόγω έλλειψης των προαναφερόμενων απαραίτητων φώτων, με αποτέλεσμα να προσκρούσει με την πλάγια δεξιά πλευρά του οχήματός του στο οπίσθιο αριστερό τμήμα του ρυμουλκούμενου, το οποίο συνεπεία της πρόσκρουσης εκτινάχθηκε αριστερά, πλαγιολίσθησε, διέσχισε το αντίθετο ρεύμα και ακινητοποιήθηκε κάθετα εκτός του οδοστρώματος ενώ το όχημα του Ε. Κ. κινήθηκε, λόγω της διαφοράς ταχύτητας των δύο οχημάτων, προς τα δεξιά και ακινητοποιήθηκε σε παρακείμενο χωράφι δεξιά του ρεύματος πορείας του. Αποτέλεσμα της αμελούς συμπεριφοράς του κατηγορουμένου ήταν να τραυματισθούν θανάσιμα ο Ε. Κ. και η σύζυγος του, που υπέστησαν ο πρώτος βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλά κατάγματα κρανίου και κακώσεις αυχένα και η δεύτερη βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλά κατάγματα κρανίου και κακώσεις θώρακα, εξαιτίας των οποίων ως μόνων γενεσιουργών αιτιών επήλθε ο θάνατος τους (22-10-2016 ο πρώτος και αυθημερόν η δεύτερη).
Συνεπώς ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος, ανεξαρτήτως της συνυπαιτιότητας του θανόντος οδηγού, ο οποίος δεν είχε στραμμένη την προσοχή του στην οδήγηση, όπως θα έπραττε στη θέση του κάθε συνετός και επιμελής οδηγός, ούτε είχε τον έλεγχο του οχήματός του, επιχειρώντας προσπέραση από τα αριστερά σε σημείο που υπήρχε διπλή διαχωριστική γραμμή και κινούμενος με ταχύτητα που υπερέβαινε την επιβαλλόμενη από τις περιστάσεις (ξημέρωμα, δρόμος όπου συνήθως κυκλοφορούν οχήματα χρησιμοποιούμενα σε αγροτικές εργασίες μεγάλου συνήθως όγκου και δυσκίνητα)" .
Στη συνέχεια το Δικαστήριο της ουσίας κήρυξε τον ήδη αναιρεσείοντα ένοχο για την αξιόποινη πράξη της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και του επέβαλλε ποινή φυλακίσεως εννέα (9 ) μηνών ανασταλείσα επί τριετία, με το ακόλουθο διατακτικό: "Στην χθ 12,300 της Ε.Ο. Λιβαδειάς-Κάστρου, στις 5- 10-2016 και περί ώρα 6.30 ως οδηγός οδικού οχήματος από αμέλεια, δηλαδή από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, προξένησε με το αυτοκίνητο του και κατά την οδήγηση του την θανάτωση άλλου, χωρίς να προβλέψει το αξιόποινο αυτό αποτέλεσμα που προήλθε από την ακόλουθη πράξη του. Συγκεκριμένα, οδηγώντας το υπ' αριθ. κυκλ. ... γεωργικό ελκυστήρα (τρακτέρ) μετά ρυμουλκούμενης καρότσας και βαίνων με αυτό επί της ανωτέρω οδού με κατεύθυνση προς Κάστρο εν γνώσει του ότι το όχημα δεν διέθετε κατάλληλο φωτισμό ώστε να είναι ορατό από τους λοιπούς χρήστες της οδού (δεν διέθετε φωτισμό καρότσας, φανών όγκου και πλευρικών καρότσας, οι δε οπίσθιοι φανοί του γεωργικού ελκυστήρα δεν ήταν ορατοί λόγω κάλυψης τους από το ύψος και το πλάτος της καρότσας) - ο ίδιος δεν διέθετε άδεια ικανότητας οδήγησης - κινούνταν επί της ως άνω οδού, γνωρίζοντας ότι το όχημα που οδηγούσε δεν μπορούσε να γίνει εύκολα αντιληπτό από τα όπισθεν αυτού κινούμενα οχήματα, λόγω έλλειψης των προαναφερομένων φώτων, με αποτέλεσμα να προκαλέσει το κάτωθι αναφερόμενο ατύχημα και ειδικότερα : ο Κ. Ε. οδηγώντας το υπ' αριθμ. ... Ι.Χ.Φ. όχημα, ομόρροπα του οχήματος που οδηγούσε ο κατηγορούμενος και όπισθεν αυτού, νύχτα, επιχείρησε αριστερό ελιγμό, προκειμένου να προσπεράσει αυτό, έχοντας λανθασμένη αντίληψη για τον όγκο και το πλάτος αυτού, λόγω έλλειψης των προαναφερόμενων απαραίτητων φώτων, με αποτέλεσμα να προσκρούσει με την πλάγια δεξιά πλευρά του οχήματός του στο οπίσθιο αριστερό τμήμα του ρυμουλκούμενου, το οποίο συνεπεία της πρόσκρουσης εκτινάχθηκε αριστερά, πλαγιολίσθησε, διέσχισε το αντίθετο ρεύμα και ακινητοποιήθηκε κάθετα εκτός του οδοστρώματος ενώ το όχημα του Ε. Κ. κινήθηκε προς τα δεξιά και ακινητοποιήθηκε σε παρακείμενο χωράφι δεξιά του ρεύματος πορείας του. Αποτέλεσμα της αμελούς συμπεριφοράς του κατηγορουμένου ήταν να τραυματισθούν θανάσιμα ο Ε. Κ. και η σύζυγος του, που υπέστησαν ο πρώτος βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλά κατάγματα κρανίου και κακώσεις αυχένα και η δεύτερη βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλά κατάγματα κρανίου και κακώσεις θώρακα, εξαιτίας των οποίων ως μόνων γενεσιουργών αιτιών επήλθε ο θάνατος τους (22-10-20 Ι 6 πρώτος και αυθημερόν η δεύτερη)”.
V. Με αυτά που δέχθηκε το δικαστήριο της ουσίας, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη, από τις προαναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του KΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκτίθενται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν και συγκροτούν την αντικειμενική και την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, για το οποίο καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά (χωρίς να απαιτείται να διευκρινίζονται τα αποδεικτικά μέσα, από τα οποία αποδείχθηκε η κάθε παραδοχή), καθώς και τους νομικούς συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή αυτών (περιστατικών) στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 28, 302 παρ. 1 του ΠΚ, τις οποίες ορθώς ερμήνευσε και εφήρμοσε και δεν παραβίασε, ευθέως ή εκ πλαγίου, δηλαδή με ασαφείς, ελλιπείς ή αντιφατικές αιτιολογίες και, συνεπώς, δεν στέρησε την απόφασή του από νόμιμη βάση. Ειδικότερα: α) εκτίθενται στην προσβαλλόμενη απόφαση, κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποτελούν την αμελή συμπεριφορά του αναιρεσείοντος και συνίστανται συγκεκριμένα, κατά τις παραδοχές αυτής, στο ότι από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, προξένησε με το αυτοκίνητο του και κατά την οδήγησή του την θανάτωση άλλων, χωρίς να προβλέψει το αξιόποινο αυτό αποτέλεσμα που προήλθε από την ακόλουθη πράξη του και συγκεκριμένα, οδηγώντας γεωργικό ελκυστήρα (τρακτέρ) μετά ρυμουλκούμενης καρότσας και βαίνων με αυτό επί της ανωτέρω οδού με κατεύθυνση προς Κάστρο εν γνώσει του ότι το όχημα δεν διέθετε κατάλληλο φωτισμό ώστε να είναι ορατό από τους λοιπούς χρήστες της οδού (δεν διέθετε φωτισμό καρότσας, φανών όγκου και πλευρικών καρότσας, οι δε οπίσθιοι φανοί του γεωργικού ελκυστήρα δεν ήταν ορατοί λόγω κάλυψης τους από το ύψος και το πλάτος της καρότσας), ενώ ο ίδιος δεν διέθετε άδεια και ικανότητα οδήγησης, κινούνταν επί της ως άνω οδού, γνωρίζοντας ότι το όχημα που οδηγούσε δεν μπορούσε να γίνει εύκολα αντιληπτό από τα όπισθεν αυτού κινούμενα οχήματα, λόγω έλλειψης των προαναφερομένων φώτων, β) προσδιορίζονται λεπτομερώς η μορφή της υπαιτιότητάς του, που χαρακτηρίζεται ως μη συνειδητή αμέλεια (μη πρόβλεψη των αξιοποίνων αποτελεσμάτων) και τα επελθόντα αξιόποινα αποτελέσματα και γ) αιτιολογείται ο μεταξύ της αμελούς συμπεριφοράς και του αξιοποίνου αποτελέσματος αιτιώδης σύνδεσμος, ενώ με σαφήνεια και πληρότητα αναφέρεται σ' αυτήν (απόφαση) ο τρόπος (αμελής συμπεριφορά), με τον οποίο αυτός πραγμάτωσε την αντικειμενική υπόσταση του εν λόγω εγκλήματος, η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του και οι κανόνες του ΚΟΚ από τις οποίες απορρέει αυτή (δηλαδή η παραβίαση του άρθρου 66 παρ. 2 ΚΟΚ). Εκτίθεται επίσης στην προσβαλλόμενη ότι ο κατηγορούμενος-αναιρεσείων οδηγούσε, χωρίς να έχει την κατά νόμο άδεια οδηγήσεως, εν γνώσει του ότι το όχημα που οδηγούσε δεν μπορούσε να γίνει εύκολα αντιληπτό από τα όπισθεν αυτού κινούμενα οχήματα, λόγω έλλειψης των φώτων, καθόσον δεν διέθετε φωτισμό καρότσας, φανών όγκου και πλευρικών καρότσας, οι δε οπίσθιοι φανοί του γεωργικού ελκυστήρα δεν ήταν ορατοί λόγω κάλυψης τους από το ύψος και το πλάτος της καρότσας, με αποτέλεσμα, όταν ο θανών Ε. Κ., οδηγώντας το ως άνω όχημα, με ανεπαρκή φωτισμό (ξημέρωμα), όπισθεν του ρυμουλκούμενου, επιχείρησε αριστερό ελιγμό, προκειμένου να προσπεράσει αυτό, έχοντας λανθασμένη αντίληψη για τον όγκο και το πλάτος αυτού, λόγω έλλειψης των προαναφερόμενων απαραίτητων φώτων, προσέκρουσε με την πλάγια δεξιά πλευρά του οχήματος του στο οπίσθιο αριστερό τμήμα του ρυμουλκούμενου και συνεπεία της πρόσκρουσης να εκτιναχθεί αριστερά, να πλαγιολισθήσει να διασχίσει το αντίθετο ρεύμα να ακινητοποιηθεί κάθετα εκτός του οδοστρώματος και να τραυματισθούν θανάσιμα ο Ε. Κ.ς και η σύζυγός του και εξαιτίας των τραυματισμών τους να επέλθει ο θάνατός τους. Οι λοιπές αναιρετικές αιτιάσεις, υπό την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας, πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας και ως εκ τούτου είναι απαράδεκτες, εφόσον συνιστούν αμφισβήτηση των σε βάρους του αναιρεσείοντος ουσιαστικών παραδοχών της προσβαλλομένης κατάδικαστικής απόφασης και της ορθότητας του αποδεικτικού της πορίσματος. Επομένως, οι μοναδικοί αναιρετικοί λόγοι από το άρθρο 510 παρ 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ του ΚΠΔ, με τους οποίους προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, καθώς και η εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικών ποινικών διατάξεων είναι αβάσιμοι και πρέπει να απορριφθούν. Τέλος, πρέπει να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης (άρθρο 583 παρ. 1 του ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από …/21.7.2023 δήλωση - αίτηση του Λ. Τ. του Π., κατοίκου ..., οδός ..., για αναίρεση της 20/2023 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Λαμίας.
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου 2024.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 6 Φεβρουαρίου 2024.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ