Η υπόθεση αφορά την προσφυγή κατά της εγγραφής υποθήκης που επιβλήθηκε σε ποσοστό 10,07% του δικαιώματος κυριότητας ενός ακινήτου στην περιοχή Κερασιάς της Π.Ε. Θεσσαλονίκης. Η υποθήκη εγγράφηκε για τη διασφάλιση είσπραξης φορολογικών οφειλών ομόρρυθμης εταιρείας, στην οποία η προσφεύγουσα ήταν ομόρρυθμη εταίρος. Οι οφειλές προέρχονται από πρόστιμα, φόρο εισοδήματος, τέλη παράβολου και Φ.Π.Α..
Το Δικαστήριο έκρινε υπέρ της προσφεύγουσας, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη περίληψη - εντολή εγγραφής υποθήκης. Κρίθηκε ότι η εγγραφή υποθήκης δεν μπορεί να βρει έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 1262 του ΑΚ, καθώς οι ειδικότερες διατάξεις του ΚΦΔ (ν. 4174/2013) είναι εφαρμοστέες. Περαιτέρω, δεν προκύπτει από τα στοιχεία της υπόθεσης ότι συνέτρεχαν οι εξαιρετικές προϋποθέσεις για την εγγραφή υποθήκης. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στην Επιχειρησιακή Μονάδα Είσπραξης της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης της ΑΑΔΕ για νέα εξέταση της νομιμότητας της εγγραφής υποθήκης.