Φορολογία εισοδήματος. Φόρος για καταβληθέντα δικαιώματα. Έννοια - υπόχρεα πρόσωπα – φορολογικές υποχρεώσεις. Παραγωγικές δαπάνες. Έννοια. Έκπτωση αυτών από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων Μη επιτρεπτός ο έλεγχος από τη φορολογική αρχή και τα διοικητικά δικαστήρια της σκοπιμότητας και του προσήκοντος μέτρου των δαπανών αυτών. Προϋποθέσεις άρνησης εκ μέρους της φορολογικής αρχής της έκπτωσης δαπάνης λόγω έλλειψης ορισμένης προϋπόθεσης. Έκταση εξουσίας του Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της αναφυόμενης διαφοράς. Υποκείμενες σε τμηματική απόσβεση οι δαπάνες που αφορούν απόκτηση αΰλων παγίων περιουσιακών στοιχείων (ασώματων ακινητοποιήσεων). Καθιέρωση ανίσχυρου κάθε συμφωνητικού, δημοσίου ή ιδιωτικού, στο οποίο έχει καταχωρισθεί σύμβαση μεταξύ εμπόρων ή άλλων επιτηδευματιών ή μεταξύ εκείνων και τρίτων είτε τούτο, βάσει άλλων διατάξεων, είναι συστατικό είτε είναι αποδεικτικό της συμβάσεως, σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης υποβολής του προς θεώρηση στην αρμόδια ΔΟΥ, μόνον έναντι της φορολογικής αρχής, άνευ επέκτασης της ακυρότητας αυτής μεταξύ των συμβαλλομένων. Εφαρμοστέες διατάξεις. Περιστατικά. Προσφυγή. Λόγοι. Κρίση, δυνάμει των συνεκτιμηθέντων στοιχείων, περί νόμιμης της επιβολής σε βάρος της προσφεύγουσας και πρόσθετου φόρου λόγω μη παρακράτησης και απόδοσης στο Δημόσιο του σχετικού κύριου φόρου, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 1 γ΄ και 2 του ν. 2523/1977. Νόμω αβάσιμο το αίτημά της για μείωση του επιβαλλόμενου πρόσθετου φόρου. Θεμιτή, κατά το Σύνταγμα, η μη ύπαρξη διακριτικής ευχέρειας προσδιορισμού του ύψους του προσθέτου φόρου αναλόγως των ειδικότερων συνθηκών της παράβασης, λόγω ήδη κλιμάκωσης του ποσοστού επιβολής του από τον ίδιο τον τυπικό νομοθέτη, ανάλογα με τη βαρύτητα κάθε παράβασης και τον χρόνο καταβολής του οφειλόμενου κύριου φόρου. Νόμιμη και ορθή η σιωπηρή απόρριψη της ασκηθείσας από την προσφεύγουσα ενδικοφανούς προσφυγής κατά το μέρος της που στρεφόταν κατά του επικαλούμενου φύλλου ελέγχου παρακρατούμενου φόρου δικαιωμάτων. Κρίση, δυνάμει των συνεκτιμηθέντων στοιχείων, σχετικά με την έκπτωση ή μη των επικαλούμενων δαπανών. Δεκτή εν μέρει.