Σύνταγμα. Δικαίωμα στην πληροφόρηση. Περιορισμοί. Ραδιοτηλεόραση. Απαγόρευση μετάδοσης. Εικόνα και ήχος που έχουν ληφθεί χωρίς προειδοποίηση, προϊόντα υποκλοπής. Κάμψη των απαγορεύσεων για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Πρόστιμο ΕΣΡ σε βάρος τηλεοπτικού σταθμού για παραβίαση των απαγορεύσεων. Η μη προηγούμενη άσκηση του δικαιώματος επανορθώσεως από τον παθόντα δεν κωλύει την άσκηση της αρμοδιότητος επιβολής κυρώσεων από το Ε.Σ.Ρ. Αρμοδιότητα Ε.Σ.Ρ. να αποφανθεί αν έλαβε χώρα προσβολή της προσωπικότητας προσώπου κατά παράβαση διατάξεων της ανωτέρω νομοθεσίας. Διάφορο το ζήτημα της δυνατότητας του προσβληθέντος να αξιώσει αποζημίωση στα πολιτικά Δικαστήρια. Αβασιμότητα λόγου ακυρώσεως περί άρσεως των απαγορεύσεων ένεκα αποκάλυψης που άπτεται του δημοσίου συμφέροντος, καθόσον δεν προέκυψε κατά τρόπο αδιάσειστο η συνέργεια του προσβληθέντος (καθηγητή ΤΕΙ) στην τέλεση αδικήματος (κατασκευή ή επισκευή λογισμικού ηλεκτρονικών τυχηρών παιγνίων). Νόμιμη και επαρκής η αιτιολογία της προσβαλλόμενης ως προς το ζήτημα αυτό. Νόμιμη η επιμέτρηση της ποινής. Δεν συντρέχει περίπτωση παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας. Για την στοιχειοθέτηση υποτροπής, αδιάφορο αν οι προηγούμενες κυρώσεις επιβλήθηκαν για διαφορετικές παραβάσεις σε σχέση με την επίμαχη. Αβασιμότητα λόγου ακυρώσεως ότι κατά παράβαση της αρχής της ισότητος συνεκτιμήθηκε το ύψος της επενδύσεως που πραγματοποίησε ο σταθμός.