Ραδιοτηλεόραση. Πρόστιμο ΕΣΡ σε βάρος τηλεοπτικού σταθμού για προβολή εκπομπών με παρουσιάσεις και έμμεση διαφήμιση άσεμνων σε ώρα που παρακολουθούσαν το πρόγραμμα ανήλικοι. Τυπικά στοιχεία της πράξεως του ΕΣΡ. Αοριστία λόγου ακυρώσεως ότι ανεπιτρέπτως έλαβαν μέρος στην σύνθεση του Ε.Σ.Ρ. μέλη των οποίων είχε λήξει η θητεία. Αβασιμότητα λόγου ότι η προσβαλλόμενη επικαλείται διατάξεις που στο μεταξύ έπαψαν να ισχύουν, καθόσον αυτές έχουν ταυτόσημο περιεχόμενο με αυτές που τις αντικατέστησαν. Αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση και ως προς την επιμέτρηση της ποινής. Για την στοιχειοθέτηση υποτροπής, αδιάφορο αν οι προηγούμενες κυρώσεις εις βάρος του σταθμού επιβλήθηκαν για διαφορετικές παραβάσεις της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας σε σχέση με την επίμαχη. Δεν απαιτείται αναφορά του είδους των επιβληθεισών στο παρελθόν κυρώσεων και του ύψους των σχετικών προστίμων. Αρχή της αμεροληψίας των διοικητικών οργάνων. Μέλη συλλογικού διοικητικού οργάνου που έχουν ήδη σχηματισμένη και μη δυναμένη να ανατραπεί γνώμη για την υπόθεση ή το πρόσωπο που πρόκειται να κρίνουν. Υποχρέωση αποχής, άλλως η εκδιδόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη και ακυρωτέα λόγω κακής συνθέσεως. Μέλος που καταγγέλλει τις παρατυπίες τηλεοπτικού σταθμού. Κρίση ότι δεν συνάγεται ότι αυτός είχε ήδη σχηματισμένη και μη δυναμένη ν' ανατραπεί.