Ραδιοτηλεόραση. ΕΣΡ. Πρόστιμο σε βάρος τηλεοπτικού σταθμού. Ενασχόληση με θάνατο προσώπου καθ΄ υποκατάσταση των ανακριτικών αρχών. Αίτηση ακυρώσεως. Η εξέταση του λόγου περί κακής συγκρότησης του ΕΣΡ προϋποθέτει έρευνα πραγματικού. Η προβολή αυτού με υπόμνημα δεν είναι ικανή να καταστήσει το λόγο αυτό αυτεπαγγέλτως εξεταστέο. Νόμιμη η κρίση ότι τα γεγονότα παρουσιάστηκαν χωρίς αίσθημα ευθύνης και σεβασμού προς τη δικαιοσύνη και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύγχυσης, υπό την έννοια ότι το τηλεοπτικό κοινό μπορούσε να πλανηθεί, ακριβώς λόγω της συμμετοχής ειδικών στην προαναφερθείσα συζήτηση, ως προς την αρμοδιότητα της έρευνας για την ύπαρξη ή μη εγκληματικής ενέργειας, για τα αίτια του θανάτου του θύματος και για τη θεμελίωση αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της πράξης του κατηγορουμένου και του θανάτου του θύματος. Πότε θεωρείται δικαιολογημένη η δημοσιοποίηση στοιχείων της ποινικής προδικασίας. Αβασιμότητα λόγου ακυρώσεως ότι η ερμηνεία των διατάξεων του Κώδικα Δεοντολογίας, την οποία υιοθέτησε η προσβαλλόμενη πράξη, αντίκειται στο Σύνταγμα, την ΕΣΔΑ και την αρχή της αναλογικότητας.