Πρωτόκολλο επιβολής ειδικής αποζημίωσης για διατήρηση αυθαίρετου κτίσματος εντός δάσους. Εις ολόκληρον συνδρομή της υποχρέωσης καταβολής της αποζημίωσης για καθέναν από τους υπόχρεους, κύριο, νομέα, κάτοχο ή εργολάβο των κατασκευών, ως κατόχου νοουμένου οιουδήποτε προβαίνει σε οιανδήποτε διακατοχική πράξη τείνουσα όχι μόνο στην ανέγερση των αυθαιρέτων κατασκευών αλλά και σε οιανδήποτε προπαρασκευαστική προς τούτο εργασία. Έννομο συμφέρον των μνημονευόμενων στην πράξη για προσβολή με αίτηση ακυρώσεως, εφόσον ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σχέση με την κατασκευή. Επί μη αποδείξεως ότι ο αιτών έχει μία από τις ιδιότητες που δικαιολογούν την έκδοση της πράξης σε βάρος του, ακύρωση της πράξης μόνο κατά το μέρος που μνημονεύεται ο αιτών ως αποδέκτης της. Άνευ εννόμου συμφέροντος η προβολή τυχόν άλλων λόγων ακυρώσεως που αναφέρονται στην κατά τα λοιπά νομιμότητα της πράξης κατεδάφισης. Εξέταση των λόγων αυτών σε περίπτωση που ο αιτών κριθεί υπόχρεος. Προσφυγή κατά του πρωτοκόλλου. Απαγόρευση εξέτασης πλημμελειών της πράξης κατεδάφισης, οι οποίες εξετάσθηκαν από το δικαστήριο που επελήφθη αιτήσεως ακυρώσεως κατά της πράξης κατεδάφισης ή που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο παραδεκτώς προβαλλομένου λόγου ακυρώσεως κατά της πράξης αυτής. Λόγω αντίθετης νομολογίας που υφίστατο κατά το χρόνο έκδοσης της αναιρεσιβαλλόμενης, ορθώς εξετάστηκε σχετικός λόγος. Αναίρεση της απόφασης που έκρινε ότι η συναπασχόληση του αναιρεσίβλητου στις εργασίες ανέγερσης του αυθαίρετου κτίσματος δεν αρκεί για να του προσδώσει την απαιτούμενη εκ του νόμου ιδιότητα του κατόχου.