Αστική ευθύνη Δήμου. Χορήγηση μη νόμιμης άδειας λειτουργίας Super Market. Πολεοδομική νομοθεσία. Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Χρήση γης. Περιοχή γενικής κατοικίας. Υγειονομική νομοθεσία. Επίκληση μείωσης κερδών από γειτονική ομοειδή επιχείρηση. Διαφυγόν κέρδος. Έννοια. Αρκεί η απλή πιθανολόγηση απόκτησής του. Απαραίτητη η απόδειξη των συγκεκριμένων περιστατικών, περιστάσεων και μέτρων που καθιστούσαν πιθανό το κέρδος και ως προς έκαστο κονδύλι. Πραγματικά περιστατικά. Στα είδη παντοπωλείου δεν περιλαμβάνονται τα παιδικά είδη και τα βιβλία. Όσον αφορά τον πραγματικό ισχυρισμό της, καθ’ υπέρβαση της χορηγηθείσας (ένδικης) αδείας, εμπορίας και ειδών που δεν περιλαμβάνονται στα είδη παντοπωλείου, αυτός απορρίπτεται, πρωτίστως, λόγω του ότι απαραδέκτως, κατ’ αρ.96§2 ΚΔΔ, προβάλλεται, το πρώτο, στην κατ’ έφεση δίκη, ανεξαρτήτως του ότι προβάλλεται αλυσιτελώς. Αβάσιμο, ανεξαρτήτως της αοριστίας του, το αίτημα του εκκαλούντος, εμπόρου (διατηρούντος κατάστημα), το οποίο αναφέρεται σε διαφυγόντα κέρδη το διαχειριστικό έτος 2004, αφού είχε ήδη πάψει να λειτουργεί, από το έτος 2003, η άδεια λειτουργίας του καταστήματος υπεραγοράς τροφίμων. Απόδειξη. Η εν λόγω ένορκη βεβαίωση κρίνεται ως μειωμένης αξιοπιστίας. Εφόσον δεν αποδείχθηκε περιουσιακή ζημία του ενάγοντα, δεν αποδεικνύεται ούτε ότι υπέστη ηθική βλάβη. Απορρίπτει την έφεση.