Τελωνειακή νομοθεσία. Κοινοτικό δίκαιο. Τελωνειακές παραβάσεις. Λαθρεμπορία. Έννοια. Απαραίτητο στοιχείο ο δόλος. Έκταση. Πολλαπλό τέλος. Αρχή της εφαρμογής της επιεικέστερης διάταξης. Αρχή Ne bis in idem. Κριτήρια Engel. Αμετάκλητη αθωωτική απόφαση. Υποχρέωση του δικαστηρίου να τη συνεκτιμήσει, χωρίς να δεσμεύεται από αυτή. Διαχρονικό δίκαιο. Πράξη του Διευθυντή Τελωνείου, με την οποία ο προσφεύγων, εκπρόσωπος Κυπριακής μεταφορικής εταιρείας, χαρακτηρίσθηκε συνυπαίτιος λαθρεμπορίας, επιβλήθηκαν σε βάρος του πολλαπλά τέλη και κηρύχθηκε, αλληλεγγύως υπόχρεος ως αστικώς συνυπεύθυνος, για την καταβολή πολλαπλών τελών, φόρου καπνού, τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ ΟΓΑ. Η κοινοποίηση στον προσφεύγοντα του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Παραβάσεως δεν συνιστά ουσιώδη τύπο της διαδικασίας εκδόσεως της πράξεως, ενώ, επιπλέον, επεδόθη προς αυτόν κλήση προς απολογία. Σαφώς προσδιορίζεται η συμμετοχή του προσφεύγοντος στην ένδικη λαθρεμπορία. Πραγματικά περιστατικά. Η άγνοια για το περιεχόμενο των ψυγείων, την οποία επικαλείται ο προσφεύγων, δεν συνάδει με την ιδιότητά του ως επαγγελματία μεταφορέα, ενώ παρείχε στους λοιπούς συνυπαίτιους άμεση συνδρομή με σκοπό να εισάγουν από την Κύπρο στην Ελλάδα και να διαθέσουν στην Ε.Ε. λαθραία τσιγάρα, χωρίς την άδεια της τελωνειακής Αρχής και χωρίς να καταβληθούν οι αναλογούντες δασμοί και λοιποί φόροι στο Δημόσιο και προέβη σε ενέργειες, που, κατά την κοινή πείρα, συνιστούν ιδιαίτερα τεχνάσματα. Μη παραβίαση της αρχής «ne bis in idem». Απορρίπτει την προσφυγή.