Δοικητική δικονομία. Πρόστιμα ΚΒΣ σε βάρος διατηρούντος ατομική επιχείρηση, με αντικείμενο διαφημίσεις- εκδόσεις- γραφικές τέχνες, για την έκδοση 129 εικονικών τιμολογίων, για τη λήψη 12 εικονικών τιμολογίων, για τη μη προσκόμιση στον έλεγχο των τιμολογίων αγοράς και των στοιχείων δαπανών του, για τη μη καταχώριση στο τηρούμενο από αυτόν βιβλίο εσόδων-εξόδων 3 τιμολογίων, για μη υποβολή συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών-προμηθευτών του, για τη μη τήρηση ενιαίας αρίθμησης κατά την έκδοση των τιμολογίων πώλησης και παροχής υπηρεσιών και για τη μη εμπρόθεσμη καταχώριση στο τηρούμενο βιβλίο εσόδων – εξόδων 2 τιμολογίων. Η εκκαλούμενη κατά τα κεφάλαια που αφορούν τις 5 από τα 7 παραβάσεις είναι ανέκκλητη, λόγω ποσού. Ακόμα κι αν είναι πλημμελής η κοινοποίηση της ένδικης απόφασης επιβολής προστίμου ΚΒΣ (πάντως δεν αποτελεί πλημμέλεια η έλλειψη μνείας της ώρας κοινοποίησης στο οικείο αποδεικτικό) ή και αν δεν κοινοποιήθηκε μαζί με αυτό η σχετική έκθεση ελέγχου, η πράξη αυτή δεν είναι άκυρη. Αβάσιμος, σύμφωνα με τα αμετακλήτως κριθέντα, με την 3140/14 αναιρετική απόφαση του ΣΤΕ, ο ισχυρισμός του εκκαλούντος, ότι δεν του κοινοποιήθηκε, πριν την έκδοση της καταλογιστικής πράξης, σημείωμα για την παροχή εξηγήσεων εκ μέρους του. Η πλαστότητα της έκθεσης ελέγχου προβάλλεται αναπόδεικτα. Πραγματικά περιστατικά. Απόδειξη. Βάρος απόδειξης. Νομίμως διενεργήθηκε ο έλεγχος από τη φορολογική Αρχή με βάση τα στοιχεία που διέθετε, ήτοι, το βιβλίο εσόδων – εξόδων και τα θεωρημένα ΤΠΥ και πώλησης, καθώς και τα αρχεία της ίδιας και των λοιπών σχετικών Δ.Ο.Υ. Η επιχείρηση του εκκαλούντος δεν λειτουργούσε πραγματικά και, άρα, τα σχετικά τιμολόγια είναι εικονικά. Η προσκόμιση των βιβλίων και του ονόματος των επίμαχων φορολογικών στοιχείων δεν μπορεί, από μόνη της, να οδηγήσει σε αντίθετη κρίση για την εικονικότητα αυτή. Απορρίπτει την έφεση.