Αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις. Πρωτόκολλο κατεδάφισης – απομάκρυνσης. Προϋποθέσεις έκδοσης. Αιτιολογία σχετικής απόφασης. Έφεση κατ΄ απόφασης που απορρίπτει αίτηση ακυρώσεως. Οι συγκυρίες - δωρεοδόχοι εν ζωή ποσοστού του επίδικου ακινήτου, οι οποίες δεν έλαβαν μέρος στην πρωτόδικη δίκη, εφόσον δεν είναι και κληρονόμοι της εκκαλούσας, δεν νομιμοποιούνται ως διάδικοι. Κρίση ότι ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης, όπου βρίσκονται τα αυθαίρετα, προκύπτει από την πράξη, με την οποία η εν λόγω έκταση κηρύχθηκε αναδασωτέα. Κατά τα λοιπά, ανεπίπτρεπτος ο παρεμπίπτων έλεγχος του κύρους της εν λόγω ατομικής διοικητικής πράξης αναδάσωσης. Άνευ επιρροής τυχόν μεταγενέστερος χαρακτηρισμός της έκτασης ως μη δασικής από τον αρμόδιο δασάρχη ή την οικεία επιτροπή επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων. Απόρριψη λόγου έφεσης περί υποχρέωσης της Διοίκησης, κατ' εφαρμογή της διάταξης της παρ.2 του άρθρου 21 του ν.3208/2003, να άρει τόσο την πράξη κατεδάφισης, όσο και την πράξη αναδάσωσης, εφόσον η επίμαχη έκταση κρίθηκε μη δασική με απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, εφόσον δεν πλήσσει πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης. Περίπτωση ανάκλησης της πράξης αναδάσωσης συντρέχει μόνο αν η έκταση είχε κριθεί από τις επιτροπές ως μη δασική και η διαδικασία αυτή χαρακτηρισμού της είχε περατωθεί πριν από την κήρυξη της αναδάσωσης. Ορθή η κρίση ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της επίδικης έκτασης δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Απορρίπτει έφεση.