Αναδασωτέες εκτάσεις. Απολαμβάνουν την ίδια προστασία με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, ασχέτως εάν ο χρόνος κήρυξης είναι πριν ή μετά την ισχύ του Συντάγματος. Απόφαση για την κατεδάφιση οικοδομής, κτίσματος και κάθε φύσεως εγκατάστασης, που έχει ανεγερθεί μέσα σε δάση και δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις. Η σχετική απόφαση του Προέδρου του διοικητικού πρωτοδικείου υπόκειται σε έφεση ενώπιον του ΣτΕ. Για την κατεδάφιση, αδιάφορος τόσο ο χρόνος ανέγερσης του κτίσματος, όσο και το πρόσωπο του ανεγείραντος. Προϋποθέσεις κατεδάφισης. Απαίτηση για αιτιολόγηση των σχετικών πράξεων. Η προηγούμενη κλήτευση του φερομένου ως κυρίου της αυθαίρετης κατασκευής αποτελεί ουσιώδη τύπο της διαδικασίας της κατεδάφισης δυνάμει του σχετικού νομοθετήματος. Άνευ σημασίας εάν η προηγούμενη κλήτευση θα ήταν εν προκειμένω αναγκαία και βάσει των ορισμών του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος. Μη ελεγχόμενο παρεμπιπτόντως το κύρος της πράξεως περί κηρύξεως της επίδικης έκτασης ως αναδασωτέας. Αρμόδια όργανα για να εκφέρουν την κρίση ως προς τη φύση εκτάσεως ως δασικής. Ακυρωτική η φύση της σχετικής διαφοράς. Επαρκώς αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη πράξη περί κατεδάφισης ως προς τον δασικό και αναδασωτέο χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης. Δεδομένης της απορρίψεως της αίτησης ακυρώσεως κατά της πράξης που κηρύσσει την έκταση αναδασωτέα, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δεν κλονίζεται από σχετικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, ούτε από άλλα διοικητικά έγγραφα. Εφαρμογή των διατάξεων περί κατεδάφισης τόσο επί δημοσίων, όσο και επί ιδιωτικών δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων. Η ύπαρξη και άλλων κτισμάτων, τα οποία δεν προβάλλεται ότι έχουν ανεγερθεί νομίμως, σε ορισμένη περιοχή, καθώς και η σύνδεση των κτισμάτων αυτών με δίκτυα κοινής ωφελείας, δεν αποτελούν λόγο μη εφαρμογής στην περιοχή αυτή της δασικής νομοθεσίας. Η κατά το άρθρο 15 παρ. 1 του ν. 1337/1983 αναστολή κατεδάφισης δεν αφορά τα αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί εντός δασών ή αναδασωτέων εκτάσεων.