Λαθρεμπορία. Έννοια και στοιχεία της παράβασης. Εφαρμοστέες διατάξεις. Λαθρεμπορικό τέχνασμα. Συνιστά και η κλοπή ή υπεξαίρεση
από την κατοχή τού δικαιούχου είδους, εισαχθέντος με ατέλεια, καθώς και η απλή κατοχή του. Μη απαιτούμενη η πρόθεση για περαιτέρω διάθεση του είδους αυτού στην αγορά για τη στοιχειοθέτηση της τελωνειακής παράβασης της λαθρεμπορίας. Παραγραφή τελειωνειακών παραβάσεων και δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή διαφυγόντων δασμών και λοιπών φόρων. Μη παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή δασμών και φόρων, ακόμα και στην περίπτωση μη κοινοποίησης της σχετικής πράξεως επιβολής πολλαπλών τελών για τελωνειακή παράβαση, αλλά και των κατά την διαπίστωση αυτής προσδιορισθέντων δασμών και λοιπών φόρων ή επί άκυρης κοινοποίησης, μέχρι την συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφής, υπό την προϋπόθεση άσκησης από το φορολογούμενο προσφυγής κατά της πράξεως επιβολής και μη συμπλήρωσης του χρόνου παραγραφής κατά το χρόνο ασκήσεως προσφυγής. Περιστατικά. Αναίρεση. Προτεινόμενοι λόγοι. Μη αντίθεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως προς απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 88 παρ.1 του ν. 2127/1993. Έκδοση της επίδικης καταλογιστικής πράξης το έτος 1997 και υπαγωγή του δικαιώματος παραγραφής του Δημοσίου στην επταετή παραγραφή του άρθρου 25 του ν. 2198/1994, μη συμπληρωθείσα, λόγω ασκήσεως προσφυγής, πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου αυτής. Νόμιμη και επαρκής η αιτιολογία των σχετικών καταλογιστικών πράξεων. Μη αντίθεση προς την αρχή της αναλογικότητας των σχετικών διατάξεων αναφορικά με το ύψος του πολλαπλού τέλους. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την υπ΄αριθμ. 5140/2002 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).