Λαθρεμπορία. Επέκταση συνεπειών της και σε πρόσωπα, τα οποία δεν προέβησαν μεν αυτά στην, εντός των συνόρων του κράτους, εισαγωγή ή θέση σε κυκλοφορία εμπορευμάτων υπό συνθήκες συνιστώσες το αδίκημα της λαθρεμπορίας αλλά απλώς κατέχουν τέτοια εμπορεύματα εν γνώσει της ιδιότητας αυτών ως προϊόντων λαθρεμπορίας. Διαδικασία διοικητικής βεβαίωσης της τελωνειακής παραβάσεως, προς τον σκοπό της επιβολής του πολλαπλού τέλους. Αυτοτελής και διακεκριμένη σε σχέση με την αντίστοιχη ποινική διαδικασία. Έννοια αυτοτέλειας των δύο διαδικασιών (ποινικής και διοικητικής) – μη δέσμευση του διοικητικού δικαστηρίου, κατά την κρίση του για διοικητική παράβαση, από την τυχόν προηγηθείσα αθωωτική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου, υποχρέωση όμως προς εκτίμηση αυτής κατά την διαμόρφωση της κρίσης του. Μη υποχρέωση προς ρητή εξαγγελία τούτου – επαρκής η συναγωγή της από το όλο περιεχόμενο της αποφάσεως του δικαστηρίου της ουσίας. Απόδειξη. Μη νόμιμα αποδεικτικά μέσα οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους εξώδικες δηλώσεις, επιστολές ή βεβαιώσεις τρίτων προσώπων εχόντων ειδικές γνώσεις ή εμπειρία επί ορισμένου αντικειμένου, και μη επιτρεπτή η συνεκτίμησή τους, γιατί αποτελούν εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από τον Κ.Δ.Δ., διατυπώσεις για την εγκυρότητά τους. Εφαρμοστέες διατάξεις. Περιστατικά. Αναίρεση. Προτεινόμενοι λόγοι. Νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η κρίση του διοικητικού εφετείου αναφορικά με τη συνδρομή του υποκειμενικού στοιχείου του δόλου στο πρόσωπο του αναιρεσείοντος, μη έχοντος υποχρέωση προς περαιτέρω ειδικότερη, κατά τούτο, αιτιολόγηση, ελλείψει ειδικοτέρων κατ΄ έφεση προβληθέντων ισχυρισμών του αναιρεσείοντος. Απαράδεκτη η προβολή λόγων κατά της αναιρετικώς ανέλεγκτης ουσιαστικής εκτίμησης των πραγματικών περιστατικών από το δικάσαν διοικητικό εφετείο. Νόμιμη και επαρκής η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ως προς την στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής και της υποκειμενικής υποστάσεως της λαθρεμπορίας. Ορθή η μη συνεκτίμηση της μαρτυρικής κατάθεσης του σχετικού μάρτυρα λόγω μη τήρησης εκ μέρους του αναιρεσείοντος της προβλεπόμενης από τις οικείες διατάξεις του άρθρου 185 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας σχετικής διαδικασίας. Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης (επικυρώνει την υπ’ αριθμ. 199/2005 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Βλ. και την αναλυτική περίληψη της υπ’ αριθμ. 1008/2014 ΣτE.