ΙΚΑ. Χορήγηση σύνταξης μερικής αναπηρίας από κοινή νόσο. Συνεκτίμηση του ποσοστού της ανατομοφυσιολογικής βλάβης της εφεσίβλητης, όπως αυτό προσδιορίστηκε από την Β’Υ.Ε. (35%) [Στεφανιαία νόσος με καλή λειτουργικότητα αρ. κοιλίας χωρίς ισχαιμία. Ξηροστομία-ξηροφθαλμία λόγω συνδρόμου Sjogren βαθμού I. Ήπια καταθλιπτική συνδρομή. Ενοχλήματα εκ της ΟΜΣΣ], από το οποίο ποσοστό 5% οφείλεται στην ψυχική της πάθηση, της φύσης της εργασίας της (εργάτρια), της ηλικίας της (51-52 ετών), των περιορισμένων γραμματικών της γνώσεων (δημοτικού) και των συνθηκών εργασίας που επικρατούν στον κύκλο της επαγγελματικής απασχόλησης της εφεσίβλητης στην περιοχή του Πειραιά. Κρίση ότι το ποσοστό της αναπηρίας της, με την προσήκουσα προσαύξηση λόγω κοινωνικών κριτηρίων και κριτηρίων αγοράς εργασίας, ανέρχεται σε 50% και, συνεπώς, αυτή δικαιούται σύνταξη μερικής αναπηρίας από κοινή νόσο. Απορρίπτει την έφεση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.